امروز هفتم تیر سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت در 7 تیر 1364 است که در آن هواپیماهای رژیم بعث عراق نقاطی از این شهر که همگی غیرنظامی بودند را بمباران شیمیایی کرد.

در جریان این بمباران شیمیایی بسیاری شهید و مصدوم شدند که هنوز درد و رنج مصدومیت بر تن شریف ساکنان این شهر باقی و نفس کشیدن را برای آنان مشکل کرده است. تمامی این تسلیحات ساخت کشورهای غربی و با همکاری شرکت‌های اروپایی و آمریکایی رژیم سفاک وقت عراق به این تسلیحات دسترسی پیدا کرد. همواره ردپایی از سرمایه‌های عربستان سعودی و بعضی از کشورهای عربی در کمک به رژیم صدام حسین در رابطه با این تسلیحات از کشورها و شرکت‌های اروپایی و آمریکایی وجود دارد ، که در جریان برگزاری دادگاه لاهه هلند برای محکومیت بعضی از شهروندان و شرکت‌های هلندی از باب قاعده‌ی تسبیب در کمک به رژیم صدام ، این امر هویدا شد و دادستان این دادگاه هلندی در تحقیقات ارزشمند خود و سفر به 16 کشور به این نتایج دست یافت.

از دیگر سو فقط سردشت قربانی جنگ افروزی شیمیایی رژیم بعث عراق و حامیان عربی و غربی آن نشدند بلکه شهرها و مناطقی از کشور از جمله کانی دینار مریوان، زرده دالاهو کرمانشاه، نودشه اورامان و شلمچه خوزستان نیز قربانی این ددمنشی‌ها شدند. واقعیت مساله این است که جامعه‌ی جهانی در وهله‌ی اول شامل کشورهای اروپایی، آمریکایی و عربی و سپس سازمان‌های بین‌المللی در برابر قربانیان شیمیایی سردشت دارای مسوولیت بوده و باید پاسخ‌گوی این ستم باشند و در ثانی نسبت به زجر و رنج دردهای شیمیایی مصدومان شیمیایی این مناطق در محاکم قضایی بین‌المللی احساس مسوولیت کنند و نسبت به جبران خسارات وارده پاسخگو باشند.

شهروندان سردشتی که همواره مخالف جنگ و خشونت بوده‌اند و منادی صلح و آرامش بوده‌اند امروزه با حجم وسیعی از مصدومان شیمیایی که بسیاری از آنان هنوز پیگیر احقاق حقوق خود در داخل و خارج کشور هستند مواجه است. سردشت امروز گواه تاریخ سیاه جنگ افروزی و دشمنی دیروز کشورهای غربی - عربی با ایران است.

حسین احمدی نیاز
حقوقدان"