از خم شدن برای پوتین تا دستبوسیِ خامنه ای،اردوغان وعدم ثبات سیاسی!

رجب طیب اردوغان رییس جمهورِ ترکیه روزی که بودجه عظیمی بابت ساختِ سریال حریم سلطان اختصاص داد ، براین باور بود که در دنیای امروزی ، بتواند خودش را در نقش "سلطان رجب" در امپراطوری عثمانی ببیند. البته پس از بهار عربی و همکاری گسترده با غرب و کشورهای حاشیه خلیج فارس تصمیم گرفت که از این راه بتواند به خوابهای خود رنگ واقعیتت بپوشاند.
اما این توهمات و خیالات باطل او نه تنها موجب گسترش ترکیه در منطقه نشد ، بلکه او را تبدیل به یک دیوانه ای از نوعِ سیاسی کرد. سیرِ پر فراز ونشیب اردوغان نشان دهنده آشفتگی روابط سیاسی او در منطقه است.

یک روز دوست اسراییل است و مدتی بعد دشمن او ، یک شب با روسیه بگو مگو دارد و مدتی بعد برای پوتین نامه عذرخواهی وپشیمانی به نگارش درمی آورد. درمصاحبه های خود با رسانه ها تاکید می کند که بشار اسد باید برود اما اندکی پس از همین صحبتها خود را در مذاکرات صلح سوریه قرار می دهد. همه اینها را بگذارید کنار حمایت از داعش و بارزانی و گروههای تکفیری در سوریه تا حال و روزِ "سلطان رجب" را دراین روزها بیشتر متوجه شویم. اردوغان در منطقه تبدیل به بازیچه ای شده که همه از آن بعنوان یک مهره استفاده کرده وپس از این کارشان تمام شد،او را رها می کنند.همین سیاستها را هم در قبال اتحادیه اروپا و آمریکا هم داشته و دارد.

در آخرین شاهکارِ اردوغان دوستی و تجارت عمیقِ او با بارزانی بود که اکنون تبدیل به دشمنیِ خونی شده است. ویا می توانیم به رابطه کجدار مریض او با جمهوری اسلامی اشاره کنیم . البته در این دوسال اخیر او بارها ایران متهم کرده بود که از تروریسم حمایت می کند و در پی گسترش حکومت "شیعی پارسی" می باشد ، اما برای یک ببیننده قابل قبول نیست که یک سیاستمدار با این حرفها و رفتارهای غیرمعقول همانند دیوارکشی بین مرز ایران وترکیه ، در عرضِ ماهِ اخیر یکباره سراز ایران دربیاورد و مستقیما به بیت رهبری رفته تا ارادت خود را به گوشِ امپرطوری شیعیان برساند .

دلیلی که اردوغان را همانند توپ بازی کرده ست و کارگردانان شرق و غرب از او برای اهداف خود بازی می گیرند ، جای تعجب نیست . مهمترین امری که اردوغان را تبدیل به یک بی شخصیت سیاسی  کرده است ، عدم ایده برای کشور ترکیه ومهمتر از آن عدم ایستادگی در قبال آن هدفی ست که در پی آن بوده و هست. اینگونه شخصیت ها همانند ماهی هرروز به یک طرف سُر می خورند. یکروز غرب و روزِ دگر شرق...

ما ازاینگونه شخصیتها در روشنفکران اصلاح طلب بسیار داریم . افرادی که روی یک اصل ایستادگی نمی کنند. شاید به همین جهت است که هم دوست دارند جمهوری اسلامی را داشته باشند و هم آزادی را.... و دراین باب ، اینگونه شخصیت ها آلت دست بازیگردان های سیاسی خواهند شد ، همانطور که نزدیک به سی سال است اصلاحات به هیچ نتیجه ای نرسیده است ، اردوغان و امثالِ او هم پس از صد سال نه تنها به نتیجه نمی رسند بلکه ممکن است اراضی تحت قلمرو خود را هم از دست بدهند و در آخر هم خود وهم مردم کشور خودرا نابود کنند.