داور،ای اف سی،بهانه است!معایب را در خود جستجو کنیم

روزی که یک مشت به اصطلاح مدیر و کارشناس با حقوق های میلیاردی عزم سفر وین و لوزان نمودند،تا به خیر سرشان برجام را برای ایران به ارمغان بیاورند!دست آخر با واگذار نمودن همه امتیازات و نابود کردن همه زیرساخت های نطنز و فردو ،غربی ها کلاههایی به گشادی بی درایتی برسرشان نهادند !کسی چیزی از مردم پرسید؟که تنها باد حاصل شان شد.
بلی این روایت تلخ مدیریت کلان ایران است،حال بنگرید این بی کفایت و عدم قدرت را در سطوح پایین تر این کشور!جاییکه توانایی آن را ندارند مدیران کنفدراسیون فوتبال آسیا را به پاسخگویی وادار کنند چرا چیدمان داوری باید طوری که دلخواه سعودی هاست صورت پذیرد ؟و مانند روز روشن است عربستانی که پدر خوانده بسیاری از کشورهای کوچک خاورمیانه محسوب می شود،هر طور که دلخواهش است اهداف اش درسیاست و ورزش با مهره های خودی به پیش برود!
بنابراین خرده ایی به ابوبکر الکاف اردنی نباید گرفت ،زیرا او تنها معلول است وعلت را می بایست جای دیگری جستجو کرد.
فوتبالی که ستاره پوشالی اش امثال طارمی باشد که بیشترین زمان اش تا دمی از صبح درفضای مجازی می گذرد و بجای اینکه تمرکز خود را در قبال پول میلیاردی از جیب هواداران بدست می آورد معطوف تمرین،استراحت و مسابقه نماید!بدنبال مد و استایل و حاشیه های از این دست می رود.
آن روز که بدون مطالعه وبرنامه ریزی عزم سفرترکیه کرد و با حماقت و دست پاچگی پول زیر میزی هدایتی راه بازگشت را پیش گرفت،مدیران باشگاه هم تنها در پی کسب محبوبیت نزد هوادارتحقیق نکردن که این نابخرد چطور رفت؟وچگونه بازگشت؟آن هم آن طرف قضیه یک باشگاه ترک باشد و به همین راحتی ازحق و حقوق خود بگذرند؟!
فوتبالی که طارمی ستاره اش باشد ،ابراهیمی ها نیز می شوند وکیل اش!!بجای اینکه مدیریت مدیای موکل اش در فضای مجازی باشی و دائم از او تعریف و تمجید بیهوده کند!بهتر بود تحقیقات بیشتری در قرارداد طارمی می کرد و راه حل های قانونی را می یافت،تا باسهل انگاری و بی مبالاتی خود و موکل اش باشگاه را به چنین معضل بزرگ گرفتار نمی نمود.در این میان چه کسی می توان خسارت وارده از جنبه مادی و معنوی به باشگاه و هوادارانش را جبران کند؟ابراهیمی یا خود طارمی؟
فوتبالی که ستاره اش مسلمان و کامیابی نیا باشند که با دو سال بازی در باشگاه پرسپولیس گویی از دماغ فیل افتاده اند و خود را در حد ستاره های طراز اول می پندارند چه توقعی می توان داشت!
امثال خلیل زاده که به لطف روزنامه ها،سایت ها بزرگ شدند و به تیم بزرگ پرسپولیس راه یافتند !خود بهتر می دانند کیفیت فنی شان در حد تیم های میان جدولی است و اگر عدالت رعایت می شد با این سطح فوتبالی که ارائه می دهند نهایت دستمزدشان پنجاه میلیون بیشتر نباید باشد.بازیکنان دهه های پنجاه و شصت که فوتبال را با عشق بازی می کردند و کیفیت فوتبالشان صد پله بالاتر از این فوتبالیست های امروزی است،صبح دغدغه نان شان را روی تاکسی و وانت بار و یا دکان بقالی جا گذاشته و عصر یا غذایی ساده به تمرین و مسابقه می رفتند و هیچ ادعایی هم در میان نبود،اما اینها کجا و آنها کجا؟!
فوتبالی که بازیکنی که هنوز سبیل پشت لب اش سبز نشده و هنوز تحت کفالت پدر و مادر زندگی می کرده را به تهران آوردند ،بدون اینکه از پیش او را آماده محیای حضور در چینین جو و شرایطی کرده باشند و با مشاوره صحیح به او تفهیم کنند در چه باشگاه و چه شرایطی باید ورود کند!چنان بی محابا بادکنک وار بادش می کنند که یک شبه خود را غوره نشده مویز می پندارد !و پیراهن باشگاهی که هفت دهه از تاسیس اش می گذرد و یک پشت تاریخ در پس خود دارد را بخاطر بازی نکردن بر زمین می کوبد و دست مربی و معلم خود را پس می زند!!
آیا باز هم مقصر همه کمبودها و سوء مدیریت ها را باید از چشم afcو داور بازی های نمایندگانمان ببینیم؟
جاییکه بعد از دیدار یکی از نمایندگان فوتبال ایران صفحه هایت مجازی afcو یا fifaصحنه جدل و کری خوانی های دم دستی و دور از نزاکت هواداران تیم ها می شود ،و صفحه مجازی داور را با دیوار فحاشی نویسی اشتباه می گیرند مقصر باز هم آنها هستند؟
ما ابتدا می بایست معایب خود را در همه آیتم ها برطرف کنیم و ضعف ها را با کار و تلاش بپوشانیم تا داوری و سایرین کوچکترین خدشه ایی به موفقیت ما وارد نکنند.
معایب را ابتدا در خود بیابیم.........