NİNTU, ARZULAR VURĞUNU نین تو، دلباخته آرزوها PDF
لوگال (حاکم) ساراییندا فیکیرلی وار-گل ائدیردی. وزیر ایچرییه گیردی:
- بویورون قوربان. -دئدی.
لوگال:
- وزیر، یول گؤستر. ایستیرم رعیت مندن قاچماسین. گؤردویوموز ایشلر اوغورسوز اولوبدو. رعیت، قول و نؤکر، اؤزباشینا اولوبلار. حتی صنعت‌چی و عالیم ده. یالنیز یالتاقلار منیم دؤوره مه دولانیرلار. اودا قارینلاری اوچوندور.
- قوربان، بوندان اؤنجه عرض ائتمیشم، بو ایشین یالنیز بیر یولو وار. او دا «توراتان‌دیر».-وزیر دئدی.
- قبول. گئت تئز ایشی یئرینه یئتیر!- لوگال دئدی.
حؤکمدارین امریله ائلکی توراتانلارا بیر یئر تیکدیلر، اؤلکه‌ده اللرینه گئچن توراتانی توتوب اورایا ییغدیلار. سونرا اونلاری کند و شهرلره یایدیلار. بالا-بال اؤلکه ده، توراتان یوواسینا چئوریلدی.
لوگال و اوردوسو هؤرومچکلرین تور هؤرمیینی گودوردولر و اویاق ایدیلر، بیر آدام اونلارین ایشینی کورلاماسین. بو ایشه قارشی دورماغا، هئچ کیمده جسارت یوخ ایدی. کیمسه اؤز باشینین الینده قالمامیشدی.
تدبیر نتیجه وئردی: بوتون هر زاد توراتان تورونا دولدو. کند، شهر، زمی و حتی آغاجلار. مال-حیوان و اینسانلار دا. یالنیز لوگال، اوردو و بؤیوک باشلار تورسوز ایدیلر. توراتانلاری قووماغا فقط اونلارین حاقی وار ایدی. بو قرار ایله لوگال هر شئیی الینه آلدی، و اؤزباشینالیق، حؤکمدن چیخما، مخلوقون یادیندان چیخدی.
باخمایاق کی، باشلانیشدا تور ایشچینده یاشاماق، ببیرسئرا اینسانلارا آغیر گلیردی. گئت-به-گئت چوخ آدام اونا آلیشدی. اونلار بوتون گئجه-گوندوز گؤردوکلری ایشلری گؤروردولر، و هئچ ده دئیینمیردیلر. نئجه دئیرلر هئچ عذابینی دا سایماییردیلار. عادت، آلیشما، اینساندان بیر یئنی اینسان یاراتمیش ایدی. بونلا بئله، کیمی سی ده دئییردی، اینسان سونسوز چاغ (همیشه) تور-توربادا قالماز، نئجه کی، قوش بالاسی، همیشه یووادا قالماز.
بو آرادا بیر قیز اوشاغی، نینتوNİN-TU آدیندا، آتا-آناسی ایله بیرلیکده، بیر کنده یاشاییردی. اونلارین کیچیک بیر زمی‌سی وار ایدی، و بیر نئچه باش دا قویون گئچیلری. کئچینه‌جکلرینی اورادان اؤده ییردیلر.
ننه-دده نین بئینینه دوشدو، اوشاغی کوزه چی یانینا گؤندرسینلر، چاناق‌چیلیق اؤیرن‌سین. بلکه گله‌جکده عائله‌نین گئچینمه یینه یاردیم ائتسین. آتاسی آپاردی اوشاغی بیر چاناق‌چی قادینین یانینا قویدو.
ائلکی آخشام اولدو قادین اوشاقدان سوروشدو:
-قیزیم آدین نه دیر؟
-آدیم « اسکی قیرƏski qır»-.-اوشاق دئدی.
- اسکی قیر، ایش باشیندا یاتاجاق‌سان. صاباح گلجه‌یم قاپینی چالام، آچارسان.
- باش اوسته خانیم.
قادین گئتدی. اوشاق چوخ اللشدی یاتسین، یاتا بیلمه‌دی. دوردو ناجاغی گؤتوردو دوشدو کوزه لرین جانینا.
اسکی کوزه لری قیردی، سونرا گئدیب یاتدی. سحر قادین گلدی قاپینی چالدی:
- آی، اسکی قیر، آچ قاپینی!
او قاپینی آچیب دئدی:
- خانیم، یالنیز اسکی کوزه لری قیرمیشام. سهو ده ائله ممیشه‌م.
قادین گؤردو اوشاق کوزه لری قیریب و هر شئی بیری-بیرینه وورولوبدور.
بتر جینلندی. سوپورگه‌نی قووزادی گؤیه قیزین تپه‌سینه چالسین. اوشاق، اونون قولتوغو آلتیندان زوووب گئتدی. و آداملارا قاریشدی. کنده آتاسی دئدی:
-قیزیم، نیه به قاییتدین؟
-کوزه‌چی‌لیگی سئومیرم.- دئدی.
بس نه یی سئویرسن؟
-ایستیرم یاتام.-سؤیله دی.
صبح کی، یوخودان دوردو دئدی:
منی آپارین کاتیب یانینا. ایستیرم یازماق اؤرگشه‌م. اونو «دوب-سار» یانینا گؤندردیلر. بئش یاشیندا ایدی. سککیز ایل درس اوخودو. او گونه جن کی، حاکمین آداملاری کنده گلدیلر و قیز اینان عائله‌سینی چکه-چکه اؤزلری ایله آپاردیلار.
سون گون دوب-سار دئدی:
- نین-تو، بیلدییمی سنه اؤیرتدیم. سون سؤزومو دئمیشه‌م، گنه دئییرم، اونوتما: بیر یاشام بو دور کی، گؤرورسن. چوخ آجی‌دیر. باشقا یاشام اودور کی، هامی شیرین یاشاسین. بیزیم گئچمیشده، دادلی ایشلرده وار، آجیلار دا. اونلاری چوخ گئنیش دانیشیقلاردا سنه دئمیشه‌م. بو آجی حیاتی شیرین ائتمک اوچون تاریخده اولان دادلی تجروبه‌لری اوتوما. آنا-بابا` لاریمیزین حیاتیندا، هامی چالیشیب، هامی یئییب. هامی دئییب، هامی گولوب. هر شئی و هر بیر ایش ایکی بؤلوم ایدی: ائلین کی، آدامین کی. ائل ایشینی ییغینجاقلار سئچیردی. ائلی دولاندیران دا او ییغینجاقلار ایدی. هر یئرده ییغینجاقلارین، ائلین، سؤزو ایشله ییردی. ائلین سؤزو اولمایان یئرده، ائلین حیاتی اولماز.
*
لوگال قیزین ننه-دده` سینه دئدی:
- نیه به بو اوشاغین تورو یوخدور؟ نیه بوغدادان حؤکمدار و اربابین پایینی وئرمیرسینیز؟ بویون قاچیرتماغین جزاسی دوستاقدیر، بونو بیلیرسینیزمی؟
آنا جاواب وئردی:
- لوگال ساغ اولسون. بلی، بیلیریک. اما بو ایل یاغیش یاغماییبدی. اولوب قالان سولار دا بندلرین دالیندا قالیب یا آغالارین مولکونه آخیب گئدیبدیر. یئمک اوچون چؤرییمیز یوخدور. بیر تیکه چؤرک اوچون هممشه آواراییق. اوشاغی باغیشلایین، اوشاقدیر، هله آنلامیر. حاکمین و اربابین پایینی بو ایل ایکی قات وئرریک. لطفاً بیزه واخت وئرین.
وزیر اییلیب حاکمین قولاغینا دئدی:
- لطفاً واخت وئرین. دوستاقدا چؤرکلری بیزیم بوینوموزا دوشر.
لوگال عائله‌نین سؤزونه باخیب اونلارا دئدی:
- بو گلن یایا جان واختینیز وار.
اوندا کی، «واختینیز وار» سؤزو حاکمین آغزیندان چیخدی، قیز دئدی:
-جنابی لوگال، باغیشلایین...
آناسی قیزین الین چکیب دئدی:
-دانیشما، دور!- او سؤزون کسدی.
لوگال کیچیک قیزین سسینی ائشیدیب اونا ساری دئدی:
-سؤزون وار دئ!
- جنابی لوگال چوخ باغیشلایین، آنام فیکر ائدیر، گلن ایل ائلییه بیلریک ایکی قات پای وئرک. اما دوزو بودور، بیز وئره بیلمریک. چون بیر زادیمیز یوخدور. اولمایاجاق دا وئرک. بو دا چوخ آیدین‌دیر!
حاکمین گؤزلری برلدی، قولاقلاری شوشله‌ندی. آلنی چین توتارکن، قالین و قوجا سسی ایله سوروشدو:
-نه دئدین؟
- دئدیم، بیز سیزه پای وئره بیلمریک. چون یوخوموزدو، و اولمایاجاق دا. قالدی کی، اصلینده بیز سیزه و اربابا بوشلو دییلیک پای وئرک.
لوقال بیر قاققیلتی چکیب دئدی:
-بیندیم. چوخ ایللردن سونرا بو ایلک دفعه‌دیر، دوزلویون سسی قولاغیما گلیر. هامی منه یالان سؤیله ییر. نئچه یاشینداسان؟ آدین ندیر؟
- آدیم نین` تو . 13 یاشیندایام.
-لوکال و اربابین ایشینی آنلایا بیلیرسن می؟ اوردو و سارایین ایشیندن خبرین وارمی؟ بیلیرسن می مخلوق و مملکت نئجه قالاندیرلار؟ کاتیبین ایشیندن باشین چیخارمی؟
-بلی. من سیزی تانیییرام. بیلیرم عائله‌نیزی الدن وئریب سینیز و ایندی ده یالقیزسیز. چئوره نیزی ده یالان‌چی، یالتاقلار آلیبدیلار، و سیزدن چؤرک یئییرلر. هامینین ایشیندن خبریم وار. کاتیبین ایشینی ده بیلیرم. من بئش یاشیمدان دؤنه‌نه جن کاتیبدن درس آلمیشام. اما منیم ده سیزدن سورغوم وار.
-چوخ یاخچی، دئ گلسین.
-قویون گئچینی ساغا بیلرسینیزمی؟ بوغدا اکیب-بیچمک، چرک عمله گتیرمک، الینیزدن گلرمی؟ هله بونلار قیراقدا قالسین، هئچ الینیزدن گلرمی او ساققالینیزی قیرخاسیز؟
لوقال، اوز-گؤزونون ترپه‌نمه‌سیندن سینیق گؤزه گله‌رک دئدی:
-یوخ، بونلار منیم الیمدن گلمز.
-بلی، دوز بویوردونوز. بونلاری اؤیره‌نمه‌می‌سینیز. سیز حؤکمدار اوغلو، حؤکمدار اولوبسونوز. ارباب، ارباب اوغلو اولدوغو اوچون، ارباب اولوبدور. الینی آغدان-قارایا وورمادان. سیز مملکتدن سؤز آچدینیز، اؤلکه، سارای آچان اودون ایچینده کول اولور. سیز مخلوقو، مملکتی، توراتان تورونا باسیب سینیز. بو ایشین سونونو بیلیرسینیزمی؟ سونو، هر شئیین آرادان گئتمیی‌دیر.
لوگال تاختیندا اوتورموشدو، و آداملاری یانیندا دورموشدولار. ائله بیل هامی قوروموشدو. نه ترپشیردیلر، نه ده کیرپیک ووروردولار. بالاجا قیزین ایتی و گئچرلی باخیشی اونلارین ایلیینه ایشلمیشدی. او باخیشلارینی دیم-دیک اونلارین گؤزلرینه تیکرکن، گل-گئت ائدیب دانیشیردی. سؤزونو قورتارارکن لوگال دئدی:
- سنی قیزیم چاغیرا بیلره‌م؟
-دیله ییره م.
-ایر‌ه لی سورمه‌لی سؤزوم: قال بورادا بیزه یاردیم ائله. ایشیین پول آلارسان. آتا-آنای نان دا گئدیب-گله بیلرسینیز. سئوینره‌م قیزیم سؤزومه هن دئسین.
-بو چوخ آغیر بیر ایشدیر. من گرک او آداملارا یاردیم ائد‌م کی، اینسانلاری تلیسه باسیبلار و آغزینی دا باغلاییبلار. منیم ده سیزین اوچون بیر ایر‌ه لی سورمه‌لی سؤزوم وار: بیر نئچه سؤز یازاریق، قول چکرسیز، ننه-دده‌م آپارار. بیریمجی: قویون من ایشلری دوزلدیم. ایکیمجی: هامی گؤزل یاشایین.- بالاجا قیز جاواب وئردی.
- بیندیم. یازاق.- لوگال دئدی.
-قوربان، یازمایین! بو کیچیک قیز، آدی بللی بیر اووسون‌چودور. او سیزی اووسونلاییبدی.-وزیر دئدی.
-قیزیم، اووسونلاییرسان؟-لوقال سوروشدو.
-حؤکمدار ساغ اولسون! اووسونلامیرام. اما بو کی، کندده آدی بللی یم، هن، دوز دور. چوخ اینسانلار دیللرینی ایشه سالیب دوز دئمیرلر. ایشلری ده پوزورلار. اما من چالیشیرام اوره ییم ایله دانیشام، و دوز دانیشام. منیم دیلیم اورییمدن خبر آلمامیش دانیشماز. قویون، دوز-ایرینی بیر اؤلچک.
بالاجا قیز، بولبولون قفه‌سینی گؤتوردو میزین اوستونه قویدو. و سؤزونون آردینی توتدو:
-ایندی جنابی وزیر بو یازیق بولبوله بیر دوز سؤز دئسین.
-وزیر دانیش!- حاکیم دئدی.
وزیر قوشا ساری سؤیله دی:
- اوخو بولبولوم اوخو!-بولبولدن سس چیخمادی.
- اوچ گؤزه لیم، اوچ!- بولبول پیریلدادی. قیز قفه‌سین قاپی‌سینی آچدی. الینی بولبوله ساری توتوب دئدی:
-اوچ گل!- بولبول اوچوب قوندو قیزین الینه. اونو آپاردی پنجره‌نین قاباغینا:
-گئت سئودیین یئره گؤزه لیم، گئت!- بولبول اوچدو گئتدی.
قیز دئدی:
-کؤنلو کؤنلومه دئدی، اوچوش سئویر بولبولوم.
قیز گئتدی قافلانین قفه‌سی قاباغینا. وزیره ساری دئدی:
-جنابی وزیر، گل بو حیوانا بیر دوز سؤز سؤیله.
وزیر قافلانین قورخوسوندان دئدی:
-منیم قاپلانا بیر سؤزوم یوخدور.
قیز قفه‌سین قاپی‌سینی آچدی. سس قوپ‌دو، مجلیس بیر-بیرینه دیدی. او دئدی:
- قورخمایین، سیز اینن ایشی یوخدور. -او اللرینی قافلانا ساری آچیب دئدی:
-گل گؤزلیم، گل بیر سنی اؤپوم من. سنی اوزون ایللردیر گؤرممیشه‌م.
قافلان گلدی اونون قوجاغینا. قیز دئدی:
- گئت سئودیین یئره گؤزلیم، گئت!- قاپلان یولون توتدو، سارایدان چیخیب گئتدی. هامینین آغزی آچیق قالمیشدی. وزیر دئدی:
- حؤکمدار ساغ اولسون! دئمدیم بو قیز اووسون ائدیر؟ بو دا دلیل و سند.
-قیزیم، بو سؤزه نه دئییر سن؟-حؤکمدار سوروشدو.
-لوقال گؤردو هئچ بیر اووسون اولمادی. اوره کلر بیر-بیر ایله دانیشدیلار. آرزو یئرین آلدی. من کنده، داغدا-داشدا، یایلاق-قیشلاقدا، گؤز آچاندان بو یانا، حیوانلار ایچینده اولوب بؤیوموشم. بیز بیر-بیریمیزین کؤنول سؤزونو آنلاییریق.
اونلار ایکی شرطی یازیب قیزین عائله‌سینه وئردیلر. کیچیک قیز ننه-دده` سینی توردان قورتاردی و حاکیمه ساری دئدی:
-ایلک ایشیمیز، اؤلکه‌نی توردان قورتارماقدیدیر. قوی مخلوقون ال-قولو آچیلسین، ایشله‌یه بیلسینلر. زورنان مخلوقو چووالا باسماق اولار، اما زورنان مخلوقون اوریینه گیرمک اولماز. یالنیز دوز ایش، اورکلره یول آچار.
گوله-گوله ایشله‌مه‌دن، نه وئرگی اولار، نه ده خزینه‌یه پول ییغیشار.
سارای آداملاری قیزین سؤزلرینه و حاکمین ایشینه مات قالمیشدیلار. اونلارین بیر بؤلوکو ده برک آجیقلانمیشدی. باشدا وزیر. بو آرادا لوگال باشینداکیلارا دئدی:
-بو گوندن بئله‌یه نین تو منیم قیزیمدیر. و اونون سؤزو منیم امریم. آنجاق تانریلار منی سئوه رک بیر اوشاق وئردیلر کی، من بوندان آرتیق داها یالقیز و ایناق‌سیز قالمایام.
دؤوره ده کی لر حاکمین سئوینجیندن سئویندیلر و آجیقلی لاردا اوزده هیرسلرینی گیزلتدیلر. گئنه‌ده اونلارین بیر سیراسی "نین تویا" اووسون‌چو گؤزو ایله باخیردیلار. و فیکر ائدیردیلر او حاکیمی اووسونلاییبدی. نینتو گؤزل-گؤیچک کندلی دورومو ایله هر باخانی چکیردی. اونون کئچن و ایتی باخیشلاری ایلییه ایشلیرکن انسانی یئرینده قورودوردو. او اؤز دورو و سئوگیلی اوره ییله، بیلیم و دوشونجه‌سیله، بیرجه اینسانلاری یوخ، آنجاق حیوانلاری دا اووسونلاییردی. قوش اونون اووجوندا دن یئییردی، و حیوان قوجاغیندا یوخلاییردی. اونون باخیشیلا آجیق سئوگییه، کدر گولوشه دؤنوردو. او بیر کیچیک قیز ایدی کی، افینی اوینادیردی.
لوگال اونا ساری دئدی:
-سنین حیوانلار ایله دوستلوغون منیم اوچون ده چاشدیریجی‌دیر. سنین نه فرقین وار باشقا اینسانلار ایله؟
- منیم باشقا اینسانلار ایله یالنیز بیر فرقیم وار. اونلار دیللری ایله دانیشیرلار، من اورییم ایله. اوندا کی، دیل دانیشیر، هوش دینجلیر. اوندا کی، اورک دانیشیر، هوش سؤزجوکلره آنلام وئریر. اوریین دیلینی داش دا آنلاییر، دیلین، دیلینی، اینساندا آنلامیر. اوریین دیلینی اؤیره نمک گرک. اونون دیلینی هوش آچار. ائلکی آچیلدی گؤرمه‌لی‌دیر نه دئییر. بزه ن ده دئییر: یانیق آغاج یاشیل اولماز!
نینتو حاکمی یاخشی تانیردی. دوبسار`ین درسیندن. بیلیردی قوراقلیق، اؤلکه‌نین وارین داغیتماق، خزینه‌نین بوشلوغو، مملکتی اوچوروما یئتیررکن توراتان تورونا سالیبدیر. بیر طرف‌دن حاکیمین روح بوشلوغو، باشقا طرف‌دن سارایدا اوغرولارین گوجله‌مه‌سی، و ایندی ده بو آغیر دورومدا، بیردن-بیره کیچیک قیزین اورتایا چیخماسی، او قیز کی، اوره یی و دوشونجه‌سی ایله دانیشیردی؛ حاکمی، موم الده سیخیلان کیمی، سیخیردی.
هر کسین اوزگونلویو وار. نین تو حاکمین بوش دامارینی تانیردی. و اوره یینین یئنیلمز گوجونه اینانیردی.
او بوتون سئوگی ایدی. و هر بیر داشین اوریینده ده یئری وار ایدی. دایاز فیکر ائتمیردی، درین دوشونجه‌لی ایدی. و ایلان کیمی هوش‌لو. لوگال تای‌سیز بیر اینجی ایله اوز-به-اوز اولموشدو. بیر اینجی کی، اوندا دوشونجه ایله سئوگی بیر اولموشدو.
لوگال ایستییردی مخلوقو توراتان تورونا باسماق ایله اونلاری الدن وئرمه‌سین، ایندی اؤزو دوشموشدو بیر کندلی قیزین الینه.
نینتو-نون ننه-دده‌سی بو باش وئرمه‌دن سئوینیردیلر. اونلاردان آیریلاندا دئدی:
- لطفاً گئدین معلمی‌می گؤرون. منیم دیلیمدن سلام سؤیلیین. و دئیین کی، اونلا واجیب ایشیم وار، گله‌جه‌یم گؤروشونه.
- آرخایین اول. یقین گئدره‌م.-آتاسی دئدی.
اونلار باشی اوجالیقلا ویدالاشدیلار.
نینتو هر گون بیر ایشین نجه گؤرولمه‌سینی یازیب قویوردو حاکمین قاباغینا، و ایمضا آلیردی. بئش ایل چکمه‌دی:
بوتون صینیفلر: اکین‌چیلر، صنعتکارلار، ایشچیلر، کاتیبلر، کاهینلر، اوردو، حیواندارلار، تاجیرلر، معمارلار، قویو قازانلار و باشقالاری، ییغین‌جاق و ثابت مجلیس صاحابی اولدولار. نینتو اونلارین سؤزلرینی دینله‌دی و آرزولارینی توپلادی. اؤلکه‌نی توردان سیلدیلر. کهریزلر، مدره‌سه‌لر، تیجارت کاروانلاری، یولا سالدی و گوجلندیرتدی. گوناه سیز محبوسلاری، قوللاری و اسیرلری بوراخدیلار. ایش گؤرنه امک حاقی وئریلدی.
اربابین الینی یئردن اوزدولر. یئر اکینچینین، حیواندارین، و هامینینکی اولدو. یوخسولدان وئرگی قیریلدی، ایشدن دوشه‌نین کئچینه جیی اؤد‌ندی. دوبسار اولدو نین تو` نون مصلحت چی سی. سارای ایله اوردو، اوغرو و یالتاقلاردان بوشالدی. ایشلره حساب-کیتاب ، دفتر آچیلدی. بایرام و شن‌لیک چوخالدی.
نینتو آزاد واختیندا دؤیوش فندلرینی اؤیرندی. حؤکمدار دونیاسینی دئییشه‌نده او، اون سککیز یاشیندایدی. حاکیم مجلیسلره تاپشیردی، نین تو` نو اونون یئرینه سئچسینلر. و بئله ده اولدو. خالق نین تو` نو مجلیسلر شوراسینین رییسی سئچدی. و اونو ملیکه آدلاندیردیلار. بیر آی سونرا، وزیر، و اونا باغلی اولان عسگرلر، اربابلار، کاهینلر، قولدارلار، و اوغرولار بیرلشدیلر.
بیر گئجه تؤکولدولر نین تو` نون اوستونه. قیزا صادق قالان قوه لرین، داواملی مدافعه خبری، ایلدیریم چاخیشی کیمی هر یئره چاخدی. شهر و کند اهالی‌سی اللرینه کئچن هاجاتلاری ایله وزیره هوجوم گتیردیلر. بیر چتین دؤیوشده وزیرین اوردوسو سینقین چیخدی. نینتو قویمادی توتولانلاری اؤلدورسونلر.
بو قوج گلمه‌دن بیر آرا سونرا ییغینجاقلار-ییغینجاغی (مجلیسلر شوراسی) نینتو` یا ائولنمیی و تک قالمامالارینی سؤیله‌دی.
نین تو دئدی:
- من ائلیمین آرزولاری ایله ائولنمیشه‌م. بو آرزولار یئرینی آلاندان سونرا، گؤز اوسته. ایندی منیم ار اوچون واختیم یوخدور.
ایر بو سؤز سیزی راضی ائتمیر، قویون بئله سؤیلییم: هاچان یوخوما گلن اوغلانی تاپدیم ائولنه جیم.
مجلیس بیرلیکده سؤیله‌دی:
- نینتو آرزولار وورغونودور. اونا واخت وئرین.
سون
A.Elyar
NİNTU, ARZULAR VURĞUNU
işini yığıncaqlar seçirdi. Eli dolandıran da o yığıncaqlar idi. Hər yerdə yığıncaqların, elin, sözü işləyirdi. Elin sözü olmayan yerdə, elin həyatı olmaz.
Olmayacaq da verək. Bu da çox aydındır!
Vəzir dedi:
نین تو، دلباخته آرزوها
لوگال(حاکم ) متفکر در قصر خود قدم میزد. وزیر وارد شد و گفت :
-قربان در خدمتم.
حاکم:
- وزیر تدبیری بیندیش. میخواهم « رعیت» با من باشد. آنچه تاکنون انجام داده ایم نتیجه نداده است. برده و نوکر و رعیت سر خود شده اند، از من فرار میکنند. و صنعت گر و عالم هم . فقط متملّقان دور و بر من میچرند که آنهم به خاطر شکم شان است.
وزیر گفت:
- قربان! قبلا هم عرض کرده ام ، این مشکل تنها یک راه حل دارد. و آن هم « عنکبوت» است.
- قبول. برو سریع ترتیب این کار را بده!
به دستور حاکم بعد از اینکه جایگاهی برای عنکبوتها درست کردند، همه آنها را در آن جا گرد آوردند. بعد آنها را در دهات و شهرها پخش کردند. به تدریج مملکت تبدیل شد به لانه عنکبوت. حاکم و سربازان اش تار تنی عنکبوتها را می پاییدند و مواظب بودند که کسی خراب کاری نکند. احدی را توان مخالفت نبود، که سرش برباد می رفت.
تدبیر نتیجه داد. همه و هرچیز در « تور عنکبوت» قرارگرفت . مزارع ، شهرها ، دهات. و حتی آدمها و حیوانات و درختان. فقط قصر و قصر نشینان بودند که « تارو تور» نداشتند. و سربازان. آنها می توانستند عنکبوت ها را دور کنند. دیگران حق دخالت در کار عنکبوتها را نداشتند. چنین شد که همه و هر چیز در چنگ حاکم قرار گرفت و «سر خودی» و فرار از دستورات او یادشان رفت. هرچند در آغاز، تحمل « تور» برای بخشی از مردم مشکل بود ولی بعد ها کم-کم به آن عادت کردند. می توانستند همه کارهای روزانه و شبانه خودشان را انجام بدهند. هر چند با عذاب. عادت از انسان، انسان دیگری ساخته بود. اما بعضی ها میگفتند: انسان برای همیشه در« تار و تور عنکبوت» نمی ماند، همانطور که جوجه برای همیشه در لانه نمی ماند.
در این اوضاع و احوال، دخترکی با پدر و مادرش در دهی زندگی میکرد. او را نین تو Nintu صدا میزدند. آنها مزرعه کوچکی داشتند و چند رأس بز و گوسفند که خورد و خوراک شان را از آنها تهیه میکردند.
پدر و مادر دخترک به فکر افتادند او را پیش خانم کوزه گری بفرستند تا طریق ساختن ظروف را بیاموزد. که شاید در آینده بتواند به خانواده یاری کند.
پدر دخترک او را برد به دست کوزه گر سپرد.
عصر که خانم میخواست به خانه اش برود پرسید:
- دخترم اسم ات چیست؟
دخترک گفت:
- اسم من Əski` qır کهنه شکن است.
- « کهنه شکن»، شب در کارگاه می خوابی. فردا که آمدم، در میزنم، تو باز میکنی.
- چشم خانم.
خانم رفت ولی دخترک هر چه کوشید بخوابد نتوانست. پاشد تبر را برداشت، وهمه کوزه های کهنه را شکست و رفت خوابید.
صبح که خانم صدا زد :
- آی، « کهنه شکن» در را باز کن!
دخترک در را باز کرد و گفت:
- خانم، فقط کهنه ها را شکسته ام. اشتباهی هم نکرده ام.
خانم دید کارگاه درب و داغون شده است. سخت عصبانی شد. همینکه جارو را بالا برد بر کله دخترک بکوبد، او تند از زیر بغل زن گذشت، قاطی آدمها شد و رفت. در ده پدرش پرسید:
- دخترم چرا برگشتی:
گفت:
- کوزه گری را دوست ندارم.
-پس چه دوست داری؟
گفت:
- میخواهم بخوابم.
روز بعد که از خواب برخواست گفت:
مرا پیش کاتب ببرید. میخواهم نوشتن یاد بگیرم. او را پیش« دوبسار»بردند. تازه پنج ساله شده بود.هشت سال رفت و درس خواند. تا اینکه، روزی آدمهای حاکم به ده آمدند و دخترک و والدین اش را کشان کشان با خود بردند.
روز آخر دوبسار گفت:
-نین-تو، آنچه میدانستم به تو یاد دادم. آخرین سخنم را برایت گفته ام باز میگویم. فراموش نکن: یک زندگی این است که می بینی. بسیار تلخ است. زندگی دیگر آن است که همه زندگی شیرینی داشته باشند. در گذشته ی ما، هم کارهای شیرین وجود دارند و هم تلخ. آنها را مفصل برایت توضیح داده ام. برای شیرین کردن این زندگی تلخ، تجارب شیرین تاریخی را فراموش نکن.
در زندگی اجدادمان، همه کار می کردند، همه می خوردند. همه می گفتند، همه می خندند. هر چیز و هر کار دو بخش بود: مربوط به ایل ، مربوط به خود شخص. کار ایل را انجمن ها مشخص میکردند. اداره ی ایل هم با انجمن ها بود. در همه جا سخن انجمنها و ایل پیش میرفت و عمل می شد. هرجا که مردم حرفی ندارند، آنجا زندگی هم ندارند.
*
حاکم به پدر و مادر دخترک گفت:
- این دختر چرا « تور» ندارد؟ از محصول تان سهم حاکم و ارباب را چرا نمی دهید؟ میدانید که سزای این کار زندان است؟
مادر گفت:
- حاکم سلامت باشد. بله میدانیم. اما بارانی نیامده. از آب این ملک هر چه جاری بود، پشت بند ها مانده و تنها مزارع بزرگان را سیراب میکند. برای خوردن نانی نداریم. همیشه درپی یک لقمه نان باید بدویم. دختر را ببخشید. هنوز بچه است . نمی فهمد. سهم حاکم و ارباب را امسال دو برابر می کنیم. لطفاً به ما فرصت دهید.
وزیر خم شد و به گوش حاکم گفت:
- فرصت بدهید. به سود ماست. اگر زندانی کنیم باید غذای شان را هم ما بدهیم.
حاکم سخن خانواده را پذیرفت و گفت :
- تا تابستان آینده وقت دارید.
به محض اینکه کلمات « وقت دارید» از دهان او خارج شد ، دخترک گفت:
- ببخشید جناب حاکم...
مادرش دست دختر را گرفت و گفت :
- حرف نزن ، ساکت باش..
دخترک دیگر سخن اش را ادامه نداد.
حاکم صدای او را شنید و گفت:
- چه میخواهی بگویی:
- جناب حاکم، خیلی بخشید، مادرم فکر میکند درسال آینده می توانیم به جای یک سهم دو سهم بدهیم. ولی راست اش ما " دو سهم" نمی توانیم بدهیم. چون چیزی نداریم و حتی معلوم است که نخواهیم داشت تا بدهیم!
حاکم که گوش هایش تیز و چشمهایش گشاد شده بود، چین بر پیشانی انداخت و با صدای کلفت و پیرمردانه اش پرسید:
- چه گفتی؟!
- گفتم، ما نمی توانیم سهمی به شما بدهیم. چون چیزی نداریم و نخواهیم داشت. از طرف دیگر ما اصلاً چیزی به شما و ارباب بدهکار نیستیم که بدهیم!
حاکم قاه-قاه خندید و گفت:
- خوشم آمد. بعد از سالهای زیادی، این اولین بار است که صدای راستی به گوشم میخورد. همه به من دروغ میگویند. چند سال ات است، اسم ات چیست؟
- اسم من نین توNintu ست. 13 ساله ام.
-تو میدانی حاکم و ارباب چه کاره اند؟ لشگر و قصر چکار میکند؟ مردم و مملکت چطور سرپاهستند؟ میدانی « کاتب» چکار میکند؟
- بله، من شما را می شناسم. و میدانم که همه خانواده یتان را از دست داده اید و اکنون تنهایید. همه چاپلوشان و دروغگویان هم دور و برتان را گرفته اند که از سفره شما نان میخورند. از کار همه خبر دارم. کار کاتب را هم میدانم. از پنج سالگی تا همین دیروز پیش کاتب تحصیل کرده ام. اما منهم سئوالهایی از شما دارم.
- بسیار خوب. سئوال کن.
- شما بلدید چطور بزو گوسفند را میدوشند؟ و چطور گندم میکارند، و نان درست میکنند؟ اصلاً اینها به کنار، بلدید چطور آن ریش و پشم تان را بتراشید؟
حاکم که از حرکات چهره اش شکست خورده به نظر میرسید گفت:
- نه، من اینها را بلد نیستم.
-بله، درست است. شما اینها را نیاموخته اید. چون پدر شما حکمدار بود شما هم حکم دار شده اید. همانطور که پدر ارباب، ارباب بود و او نیز ارباب شده است. شما از مملکت صحبت کردید، .کشور در آتشی که قصر روشن کرده خاکستر می شود . شما مردم و مملکت را در تورعنکبوت کرده اید. میدانید یعنی چه؟ یعنی نابودی همه و هرچیز.
حاکم برتخت اش نشسته بود. و اطرافیانش ایستاده گوش میکردند. کسی پلک نمی زد. کسی فکر نمی کرد. انگار همه در جای خود خشک شده بودند.
نگاه نافذ دخترک تا اعماق وجود آنها رخنه کرده بود. او در حالیکه چشم در چشم آنها دوخته بود و این سو و آن سو می رفت، سخن میگفت. وقتی حرف اش تمام شد حاکم گفت:
- اجازه بده ترا دخترم صدا کنم.
دخترک گفت:
- خواهش میکنم.
-پیشنهادی برای دخترم دارم. امیدوارم قبول کنید. بمان پیش ما کمک کن. پول کارت را هم می گیری. هر وقت هم دلت برای والدینت تنگ شد میروی به دیدارشان یا آنها میایند به دیدار تو. هر طور که دوست داشتید.
دخترک جواب داد:
- پیشنهاد بسیار سختی ست. من باید با کسانی کار کنم که همه را در گونی کرده اند و درش را هم بسته اند!
منهم پیشنهادی به شما دارم. چند کلمه می نویسم و شما امضاء می کنید.
اول اینکه : اجازه بدهید من کارها را درست کنم.
دوم اینکه : همه زندگی بهتری داشته باشند.
- قبول. بنویسیم.
وزیر گفت:
قربان، ننویسید! این دخترک، به افسونگری معروف است. او شما را افسون کرده !
حاکم گفت:
- دخترم ، افسون میکنی؟
- حاکم سلامت باشد. افسون نمی کنم. این که در روستا معروفم، بله، درست است. خیلی ها با زبان شان نادرست سخن میگویند، و کارها را خراب میکنند. اما من می کوشم با قلبم سخن گویم، و درست گویم. اجازه بدهید درست و نادرست را امتحان کنیم.
دخترک قفس بلبل را بر داشت روی میز گذاشت و به سخن اش ادامه داد:
- حال، جناب وزیر سخن درستی به این بلبل بیچاره بگوید.
حاکم گفت:
-وزیر سخن بگو!
وزیر نزدیک قفس شد و گفت:
- بخوان بلبلم! بخوان!
صدایی از پرنده درنیامد.
دخترک گفت:
- پرواز کن زیبای من، پرواز کن!
بلبل بال-بال زد. دخترک در قفس را باز کرد. دستش را به سوی بلبل گرفت و گفت:
- پرواز کن ! بیا!
پرنده روی دست او نشست. دخترک رفت جلو پنجره و گفت:
-برو زیبای من! برو به جایی که دوست داری.
پرنده پرزد و رفت. دخترک گفت:
- دل او با دل من گفت، که "پرواز" میخواهد.
دخترک رفت، جلوی قفس پلنگ، گفت:
- جناب وزیر، بیا سخن درستی به این حیوان بگو!
وزیر از ترس پلنگ جواب داد:
- من با پلنگ حرفی ندارم.
دخترک در قفس پلنگ را باز کرد. مجلس به هم خورد. او گفت:
-نترسید. کاری با شما ندارد.
دستهایش را گشود و ادامه داد:
- زیبای من، بیا! بیا ببوسم ات. سالهاست که ترا ندیده ام.
پلنگ آمد دخترک را درآغوش گرفت. به او گفت:
- برو زیبای من! برو به جایی که دوست داری!
پلنگ راه خود را از میان حاضران گشود و از قصر خارج شد. دهان حاضران بازمانده بود.
وزیر گفت:
-حاکم سلامت باشد. نگفتم این دخترک افسون میکند، این هم دلیل و سند اش.
حاکم گفت:
- دخترم، چه جوابی داری؟
دخترک گفت:
- حاکم دید که من هیچ افسونی به کار نبردم. قلب من با قلب حیوان سخن گفت.
و آرزوی او برآورده شد. من از وقتی که چشم باز کرده ام با حیوانات بزرگ شده ام. ما زبان همدیگر را می فهمیم.
آنها شروط را نوشتند و به والدین دخترک دادند.
او تارهای عنکبوت را از بدن پدر و مادرش تمیز کرد و رو به حاکم گفت:
- اولین کار ما تمیز کردن تارهای عنکبوت است. کشور را تمیز میکنیم تا مردم دست و بال شان باز شود که بتوانند کار کنند.
با زور میتوان مردم را در گونی کرد، ولی بازور نمیتوان در فلب ها نشست. تنها با کار درست میتوان در دلها جای گرفت. بدون کار شادی بخش نه مالیاتی به دست میاید و نه در خزانه ی مملکت پولی جمع میشود.
حاضران در قصر از کار و سخن دخترک، و رفتار و موافقت حاکم مات و متحیر شده بودند. و عده ای هم خشمگین بودند. مخصوصاً وزیر. در این میان حاکم به حاضران گفت:
- از امروز نین تو دختر من است. و سخن او فرمان من. سرانجام خدایان دختری به من لطف کردند که بیش از این تنها و بدون مشاور نباشم.
اطرافیان با حاکم همراهی کردند و از خوشحالی او خشنود شدند. خشمگینان نیز حداقل به ظاهر توانستند ناخشنودی خود را بروز ندهند. افرادی نیز بودند که باز فکر میکردند این دخترک افسونگر است و حاکم را جادو کرده است.
نین تو با قیافه ساده ی روستایی زیبا و دلنشینی که داشت توجه هر بیننده ای را جلب میکرد. نگاه نافذ او توان حرکت را از انسان می گرفت. با قلب صاف و مهربان اش، با شناخت و آگاهی اش، نه تنها آدمها بلکه حیوانات را نیر افسون خود می نمود. پرنده روی دستش دانه میخورد. و حیوانات در آغوش او می غنودند.
با نگاه او اندوه به لبخند، نفرت به محبت تبدیل میشد. او دخترکی بود که افعی را به رقص در میاورد.
حاکم رو به او گفت:
-دوستی تو با حیوانات برای من بسیار عجیب است. تو چه فرقی با دیگران داری؟
جواب داد:
- من و دیگران تنها یک فرق داریم. آن هم این است که آنها با زبان شان حرف میزنند ولی من با قلبم سخن میگویم. وقتی زبان صحبت میکند هوش به استراحت میرود. اما هنگامی که قلب سخن میگوید، هوش به او، معنی کلماتش را میدهد. زبان قلب را، حتی سنگها هم می فهمند. اما زبان زبان را، آدمها هم نمی فهمند.
زبان قلب را باید یاد گرفت. هوش، زبان آنرا باز می کند. وقتی هم باز شد، باید یاد گرفت که چه میگوید. گاهاً هم میگوید: نباید انتظار داشته باشیم که درخت سوخته سبز شود.
دخترک حاکم را خوب می شناخت. از استادش.
آگاه بود که خشک سالی، حیف و میل دارایی ها، و خالی شدن خزانه ی کشور، مملکت را در آستانه نابودی قرار داده و به تور عنکبوت انداخته است.
خالی شدن روح حاکم، تهی ماندن خزانه کشور، تنگ شدن حلقه ی دزدان، از یک سو، و از سوی دیگر، یکهو، پیدا شدن دخترک، کسی که با دانش و زبان دل سخن میگفت، حالی بود، که حاکم را به درستی تسخیر کرده و چون مومی در چنگ، در هم میفشرد.
هر کس ضعفی دارد. دخترک واقف به ضعف حاکم بود. و به قدرت شکست ناپذیر قلب خود باور داشت. او به تمامی محبت بود. و در دل هر سنگی جای میگرفت. ساده اندیش نبود. چون مار هوشیار بود. حاکم با گوهر خارق العاده ای روبرو شده بود. گوهری که در آن « قلب و هوش» یگانگی داشت.
حاکم که میخواست با محبوس کردن مردم در تور عنکبوت، آنان را با خود داشته باشد، اکنون خود در چنگ دخترکی روستایی قرار گرفته بود.
والدین نین تو از آنچه پیش آمده بود خیلی خوشحال بودند. هنگام خداحافظی به پدرش گفت:
-لطفاً برو پیش استادم ، سلام مرا برسان. بگو کار ضروری با او دارم و به دیدارش خواهم آمد.
- حتماً میروم. خیالت راحت باشد.
آنها سرفراز با دختر شان خداحافظی کردند.
نین تو، هر روز طرحی نوشت و جلوی حاکم گذاشت و امضاء گرفت. پنج سال طول نکشید که:
برای صنف های مختلف مردم ، کشاورزان، صنعتگران، کارگران، کاتبان، کاهنان، دامداران، سربازان، تجار، معماران و چاه کنان، و همه و همه مجلس پایدار تشکیل داد. به سخن شان گوش کرد و خواسته هایشان را گرد آورد. همه جا را از « تار و تور» عنکبوت تمیز کردند. قناتها، مدارس، کاروانهای تجاری، را رونق دادند. زندانیان بیگناه و بردگان و اسیران را آزاد نمودند و برای کار مزد تعیین شد. دست ارباب را از زمین کوتاه کردند. زمین به کشاورزان و دامداران و عموم تعلق گرفت. مالیات بیچیزان حذف و زندگی از کار افتادگان تأمین گردید. دوبسار مشاور او شد و قصر و اوردو را از دزدان و متملقان خالی کردند. برای کارها دفتر خانه و حساب کتاب گشودند. جشن و شادی را افزودند.
نین تو در اوقات فراغت فنون رزم آموخت. هیجده ساله بود که حاکم درگذشت و به مجالس توصیه کرد نین تو را به جانشینی او برگزینند. و چنین نیز شد. مجالس مختلف نین تو را به عنوان رییس شورای مجالس برگزیدند و او را ملکه خود خواندند.
یک ماه نگذشته بود که : وزیر، نظامیان و کاهنان ناراضی و اربابان و برده داران و دزدان، که متحد شده بودند، شبانه بر نین تو تاختند. با مقاومت نیروهای وفادار به دختر، خبر برق آسا در همه جا پیچید. مردم از شهرها و روستاها با هر وسیله ایکه دم دستشان بود بر نیروی وزیر تاختند. و در جنگی سخت اردوی او را درهم کوبیدند. نین تو نگذاشت از شکست خوردگان کسی را بکشند.
مدتی بعد از این پیروزی، شورای مجالس پیشنهاد کرد : ازدواج کند و تنها نباشد.
نین تو گفت:
- من با آرزوهای مردمم ازدواج کرده ام. هرگاه این آرزوها به تمامی تحقق یافت، چشم. اکنون وقتی برای شوهر ندارم.
اگر این سخن شما را راضی نمی کند بگذارید چنین بگویم: هر وقت پسری را که به خوابم میاید یافتم ازدواج خواهم کرد.
مجلس یک صدا گفت:
- نین تو دلباخته ی آرزوها ست. برای او فرصت بدهید.
پایان
داستان کوتاه :
1
BÜRC-برج
http://www.iranglobal.info/node/64891
2
نوخ سر Nuxsər
http://www.iranglobal.info/node/64973
3
Göy qurşağı رنگین کمان
http://www.iranglobal.info/node/65081
4
آینه GÜZGÜ
http://www.iranglobal.info/node/65094
5
ÖPÜŞ-بوسه
http://www.iranglobal.info/node/65443
6
NİNTU, ARZULAR VURĞUNU نین تو، دلباخته آرزوها
http://www.iranglobal.info/node/65613
7
مارتو و آدم گلی MARTU VƏ ÇAMI ADAMI
http://www.iranglobal.info/node/65670
Balatarin
Facebook
Twitter
del.icio.us
گوگل
دیدگاه‌ها
91- غروب برای عروس به معنی
92-هرکس خانه ای را خراب میکند، ویران میکند خودش را. هرکس خانه ای را ویران میکند، خراب میکند طلا را.
93-اگر در بیرون آفتاب غروب میکند و نمی توانی دستانت را تشخیص بدهی، برو داخل خانه.
94- یک گیاه شیرین، مثل یک شوهر، یک گیاه شیرین مثل یک مادر؛ به خواست الهه ی غلات، آرزو
کن که در خانه تو زندگی کنند.
95-پسر مرد، سایه اوست که محافظت اش میکند. دختر مرد تیمارگر کوشای اوست. عروس مرد، پلیس
اوست.
96-مردی لنگ گفت: آه! پاهای من، بدو!
97- خدایان مرگ را به انسان داده اند، زندگی را برای خود برداشته اند.
98-مجازات بزرگ ان لیل گرسنگی ست.
99-خدای من، روز این سرزمین روشن است، اما روز من سیاه است. اشک،شکایت، ترس، شک، در درون من(لانه کرده) است. غلبه غم بر من، چون چیرگی آن برکودکی گریان، در دست سرنوشت شوم، قیافه مرا تغییر داده، و نفس زندگیم را بریده است.
در میان سئوالات هزاران ساله
1- سرنوشت چیست؟
2- رؤیای یک برده چیست؟ و نیایش او هنگام مرگ چیست؟
- سرنوشت " نظم دولت" ایست، و فرهنگ جامعه ایست، که بر فرد " تسلط" دارد، و چگونگی زندگی حال و آینده اش را ، تحت تأثیر " خاصه های جسمی و روحی فرد"،تعیین میکند.
و نمی گذارد خود « آزادانه چگونگی نظم و فرهنگ» را تعیین کند.
- رؤیای یک برده آزادی ست، از تسلط . نیایش یک برده هنگام مرگ، مرگ همه نیروهایی ست که بر او تسلط دارند. مرگ خدایان.( خدای نظم مسلط، خدای فرهنگ)
-----
ادامه اندیشه ها را پی می گیریم:
لوحه های گلی ماشین زمان اند.
ما را چند هزار سال به گذشته می برند و در میان مردمی که چند هزار سال زندگی کرده اند پیاده می کنند. شاهد زندگی پرجوش و خروشان شان می شویم.
در گوشه ای یکی از دست بچه های نامرتب و نامنظم می نالد، در گوشته دیگر خرید و فروش می کنند. و در کنج دیگر کاتبان به کودکان درس میدهند. مردم به اوجاق های خدایان می روند یا جشن و سرور برپاست. یا از جنگ و حملات تاریخی بحث می کنند.
در جای دیگر حرفهای بدبد می زنند و در کنج دیگر متفکران سخنان حکمت آمیز خود را بیان می کنند.
یا اینکه: از کجا و چگونه برده ای گیر بیاورند.
آنها همه چیز و هر چیزشان را مورد تماشای ما قرار میدهند. شاید این زیباترین هدیه آنها برای ما باشد. برای مایی که چند هزار سال از آنها دوریم، ولی زیاد تفاوتی هم با آنها نداریم.جز اینکه مقداری
ناخوش آیندیم.
از حکمت های مردم " کی-ان گیر"
منبع:http://etcsl.orinst.ox.ac.uk/edition2/etcslbycat.php
قسمتهای مختلف: اندیشه، ضرب المثل، اندرز و...
ترجمه آزاد، با سعی در حفظ هسته اصلی اندیشه، از: آ. ائلیار
0- هیچ چیز به خودی-خود ارزشمند نیست. اما زندگی باید شیرین باشد.
تو نباید در خدمت اشیاء باشی، این اشیاء هستند که باید در خدمت تو باشند.
1- زبان هنری، هنر و درک کلمات را جمع میکند، و شیرین زبانی، علفهای شیرین را.
بد دهنی، سند محکمه جمع میکند.
2- قایق بخوابد در آب فرو میرود، شهر بخوابد در خون فرو میرود.
3-قابل تصور نیست که چیزی برای همیشه گم شده باشد.
4-هدیه کلمات، آرامش عقل و روح است.
5- سخن پیران را سهل نگیر، از تجارب آنها استفاده کن.
6- شهری که فاقد حومه است، مرکز هم نیست.
7-با کسی که قلب ات اجازه میدهد زندگی کن، با قلبی که پر از شادی ست.