حقیقت

پرندۀ خُردِ سبکبال
هُد هُد

(آنکه کودنش خوانند قارقاریان)

ریز نغمه
خند آواز
پوپکش پرّان
به پویه و پُو پُو
در گذر است

می گذرد
از تابلویِ ایست می گذرد
از غُبارها می گذرد
از رسوبات می گذرد

نامه دارد به نشانیِ امروز
جنبِ ایستگاهِ انکار
کویِ آبیِ آسمان
روزنِ بیداران
مرحمت فرموده
برسد به دستِ تشنگان
تا بخوانند
رازهای مدفون سرزمین خویش.