در مورد عبارت آخری که «حالا خودشون دارن میبرن» با توجه به تعداد گیج کننده تلویزیونهای ماهواره ای و اینترنتی که جمهوری اسلامی را هدف سرنگونی قرار داده اند آیا نمیتوان گفت که این عبارت میتواند صحیح باشد؟ در زمان جورج بوش پسر مبلغ 85 میلیون کرون برای سرنگونی جمهوری اسلامی اختصاص داده شد و به نظر من مخارج این گونه ماهواره ها و برنامه ها  از همین منبع می آید. اخیرا اسرائیل هم از طریق تلویزیون وارد گود شده است. 

اما یک مقایسه ای بکنیم بین این انبوه رسانه ها که به جمهوری اسلامی حمله میکنند و رادیو بی بی سی سال 57 که اخبار انقلاب را به ایران منتقل میکرد. در واقع مقایسه ای بین رادیو و روزنامه های داخلی ایران و انبوده رسانه های تصویری امروز که از خارج جمهوری اسلامی را هدف قرار داده اند. ظاهرا باید رسانه های تصویری امروز قدرت بیشتری داشته باشند. اما علیرغم نارضایتی چند دهه ای و آمادگی همیشگی مردم برای استفاده از کوچکترین فرصتی برای قیام این رسانه ها با وجود همه منابعی که در داخل ایران و خارج ایران دارند آن گونه که باید نتوانستند به اندازه بی بی سی سال 57 موثر واقع شوند. 

 برای چرایی این مطلب باید به ذهن انسان توجه کنیم. این که انسانها ترجیح میدهند وقایع و رخدادها را بر اساس «انشاء الله گربه است» به نفع تصورات خودشان تفسیر کنند. مثلا اگر  در سال 57 عبارت « شهر دزفول شلوغ شده است» را از بی بی سی بشنوید چه تصوری در ذهن خواهید داشت؟ تصور مردم انقلابی آن زمان این بود که مردم به همه خیابانها و کوچه ها ریخته اند و مشغول آتش زدن بانکها و پمپ بنزین ها و غارت و غیره هستند. اما اگر همین خبر را امروز تلویزیون بی بی سی بدهد و بدنبالش نیز تصاویر ویدیویی موبایل مردم را نشان بدهد ملاحظه میکنید که چندصد نفر ایستاده اند و دست میزنند و دو سه جا با مقوا آتش درست کرده اند.  و همین آتش شما را خاموش میکند یا آن گونه که باید آتش تان را نمی دمد.  در اینجاست که تهرانی سال 57 با شنیدن خبر بی بی سی و تصور ریختن دهها هزار نفر از مردم دزفول و اندیمشک و اصفهان قیام میکند و امروز با دیدن تصاویر بی بی سی و تلویزیون آمریکا و سایر رسانه های تصویری آن شور و هیجان لازم را پیدا نمی کنند.