واقعا چه باید کرد (ضیاءمصباح ) در پی اعتراضات بسیار گسترده اخیر که بیان و تشریح آنرا نیز جرم اعلام نموده  و اخبار و مستنداتی که مرتبا مشاهده میشود و غیر قابل انکار ،که تازه گوشه ای از حقیقت ماجرا و رخ دادها در سطح کشورمان است وعمق این داستان که برحسب اشتباهات مکرر حکومت چند وقت یکباراز طاقت آدمیان ساکن این مرز و بوم خارج میشود و نارضایتی ها خود را بطور گسترده و غیر قابل انکار نشان میدهند و دست اند کاران برای تجدید نظر در روش خود پند نمیگیرند و...

واقعا تکلیف منتقدین و دلسوزان این ملک و ملت چیست ؟؟ اگر بنویسند و تحلیل نمایند و در عرصه باشند بقول همشهری گرام دکتروارسته  زید آبادی « نه می‌شود به نظارۀ تجمعات رفت تا به چشم خود ببینیم  زیرا شناسایی و بازداشت به معنای غوغای کشف لیدری برای اغتشاشات بودو نه منبع مطمئن و مورد اعتمادی در دسترس و هر چه بود همان قصۀ قدیمی بود بی کوچکترین تغییری در سالیان دراز! »

بگذارید همه با هم آرام و با سکوت معنا دار در همه جا با یادداشتی کوچک در پشت شیشه اتومبیل یا روی میز کار خود و یا در پشت شیشه مغازه و هر کچا هستیم با خط خوش بطوری که دیگران و عابرین بتوانند بخوانند -بنویسیم وبپرسیم « چه باید کرد ؟»حکومت که عهده دار مدیریت بهینه کشورمان خود را بنا بررسالتی غیر دنیوی میداند و میشمارد  بر طبق  قوانین  و ضوابط موجود تعریف شده با معیارهای مناسب زمان ، موظف و مکلف است باتقبل مسئولیت به بهترین شکل با امکانات بسیار گسترده ای که ملت دراختیارش گذارده اند - سلامت جسمی و روانی مردمان را با بکار گرفتن بهترین ها از لحاظ اندیشه و سلامت عمل همراه با پندار نیک و تخصص واقعی بکار گیرد و باعث اعتلاء ایرانیان از منظر جهانیان از هر لجاظ بشود .

 بعد از 4 دهه آیا توانسته اید ؟ خطابم به متولیان نظام است !که هر گونه تعللی را به حساب دشمن فرضی مینویسند و از خود سلب مسئولیت !

بنابراین آیا بهتر نیست ( پیشنهاد میشود ) هر چه زودتر ، با همه اما و اگرها بدون کوچکترین تهدید وخشونت ، التهاب و خسارت – البته بدون تاخیر جنابان متولیان مانده بر مسند بقیمت نا بودی اخلاق ، ارزشها وسلامت رفتار و گفتار- بدون دلهره ازعواقبت اعمال خود ، قبل از دقیقه نود  «موافق شوند!»  ملت بهترین ها را برای حضور در مجلس که نامش  طبق مصوبه ای برای جلب واقعی افکارو باور ایرانیان  به « شورای ملی » اصلاح می شود ....در انتخاباتی آزاد و بدون گزینش آنهم بدون نگرانی از ورود افراد غیر ایرانی وضد وطن و مردم که مشکل رای دهندگان بشمار میرود و فرصت رفع اشتباه احتمالی را دارند ، در اسفند ماه در پیش – همه ایرانیان مشارکت داشته باشند و آنوقت هر چیز در جای خود «بفر مایش حضرت علی » در تعریف حق و عدل قرار میگیرد و بتبع مشارکت واقعی ، جدی ، اصولی و...که میتواند راه گشای کلیه مصائب و مشکلات در تمامی زمینه ها باشد جماعت  در مانده در اداره امور با اطمینان به ارزیابی کارشان مورد تقدیر یا توبیخ و حداکثر «بشرط آلوده نبودن دست آنان به خون ملت »برکنار میمانند ......آیا شدنیست ؟ و نگران ایمان و اسلام مردمان این سرزمین بودن «با این عملکردها و نتایج اسفناک به دست آمده » ایا براساس نگاه به منافع ملی کافی نیست ؟