یک اتفاق ساده!

هفته گذشته، روحانی اعلام کرد که نامه ای به خامنه ای نوشته و از او در خواست یک میلیارد دلار پول کرده است. خبر مدتی در خروجی رسانه ها ماند و طبق معمول جایش به خبر های دیگر داد، بی آنکه توحهی جدی را بر انگیخته باشد. اندکی تعمق در مورد این خبرسوالاتی را پیش می کشد و نکاتی را برجسته می کند.
نخست اینکه چرا روحانی خبر این نامه نگاری را علنی کرد؟ آیا او قصد داشت به مردم آدرس بدهد که پول های مملکت در کجا گیر کرده است؟
دوم آنکه چرا خامنه ای نامه را بی جواب گذاشت؟ آیا او نمی خواهد زیر باربرود و آنگونه که همواره ادعا کرده است، می خواهد کماکان وانمود کند که به غیر ازیک تن علیل- و صد البته یک مغز علیل تر! - چیزی در بساط ندارد تا فدای اسلام و نظام کند؟
هر چه هست، اینکه رییس جمهور رسما اعلام کند خارج از خزانه ملی و دستگاه دولت و بخش های اقتصادی، یک خزانه دومی هست که هیچ کس جز خامنه ای از کم و کیف آن خبر ندارد و او می تواند، هر طور که مایل باشد در آن دخل و تصرف کند و اینکه این خزانه آنقدر بزرگ است که متولی آن می تواند از امروز به فردا یک میلیارد دلار به دولت " پول تو حیبی" بدهد، اتفاق ساده ای نیست . اما در جمهوری اسلامی از این اتفاقات ساده هر روزه می افتد! آنچه برای دیگران فاجعه است، برای ما عادت روزانه است