آنهائی که سالها در زندانهای سیاسی رژیم با چشمان بسته در سلولهای انفرادی محبوس بودند، تحمل این روزهای کرونائی در خانه، برایشان مثل آب خوردن است، تصور می کنم امروز دیگر همه جهانیان درد محبوس شدن را با گوشت و پوست و استخوان درک می کنند، حالا خبر از وحشت شکنجه های نیمه شب و اعدام های دسته جمعی و عدم امکان ملاقات با خانواده در کار نیست، ولی همینکه در حالت ایزوله فیزیکی البته بدون شکنجه و با ملاقاتهای دیجیتالی در دنیای مجازی بسر می برند، وقتی با ما ها برخورد می کنند با تعجب از ما می پرسند؟ شما چطور توانستید سالها حبس را در مکانهای در بسته تحمل کنید؟ شاید این هم درسی است که باید افراد بی تفاوت و معیشت گرا و روشنفکران انتزاعی ( زجر نکشیده ) باید از ویروس کرونا یاد بگیرند.

طنز مرتبط با شرایط موجود: همین روزهاست که رژیم ویروس کرونا را هم دستگیر کرده و جلو دوربین تلویزیون خواهد آورد، تا به ارتباطش با آمریکا و اسرائیل اقرار کند و اینکه نباید به ایران می آمد.