این تصویری است سمبولیک، ساخته شده با فتوشاپ، بدون قصد تحقیر افراد حاظر در صحنه، تصویری است انتزاعی، ولی گویای عکس العمل فکری رهبران پانفارسیست به شکنجه هزاران زندانی حرکت ملی آزربایجان جنوبی در زندانهای مخوف رژیم جمهوری اسلامی ایران!!!

گروههای سیاسی در ایران مفهوم و تعاریف خیلی چیزها را بدرستی نمی دانند، وقتی می گویند آزادی، مفهوم آزادی را نمی دانند، آرزوی آزادی را در ذهنشان می پرورانند ولی مفهوم آزادی را بدرستی نمی دانند، همانطور که در انتظار امام زمان نشسته اند و نمی دانند که چهره امام زمان چه شکلی هست، نمی دانند چهره آزادی چه شکلی است، تصور آزادی بغیر از مفهوم آزادی است، همه دم از آزادی می زنند ولی غافل از این هستند که آزادی می تواند تیشه به ریشه خود آنها بزند، و گروه هائی مثل خمینی قدرت بگیرند و بقیه را از دم تیغ بگذرانند،
ما هر روزه شاهد مباحثه های سرکوبگرایانه گروهها را در رسانه های اجتماعی یا سوسیال مدیا هستیم، شما بوضوح می توانید ببینید که همه اشان می خواهند اگر آزادی بدست بیاورند سر به تن مخالفینشان نباشد، آنها آزادی می خواهند و بدنبال یکنوع آزادی هستند که بتوانند براحتی دیگری را نابود کنند، یعنی آزادی من مترادف است با نابودی کسان دیگر، هیچکس آزادی را برای مخالفینش نمی خواهد، البته این طبیعی است که انسان بدنبال آزادی خودش باشد ولی وقتی درک ایرانیان ( فارسها ) از آزادی یعنی آزاد شدن من می باشد، شما دیگر آزادی خواه نمی توانید باشید و مفهوم لغت آزادی را درک نمی کنید، دیدگاه گروههای ایرانی از آزادی در ایران بدین منوال است که همه اشان منتظرند که به محض رسیدن به قدرت همه آخوندها را بر سر چهار راهها با طناب دار آویزان کنند، مفهوم واقعی آزادی در ایران یعنی این ؟؟؟
پلورالیسم یا تحمل تنوع افکار : یعنی اگر ما آزادی خواه واقعی باشم و اگر هر انسانی را در جامعه بخاطر افکارش دستگیر، زندانی، شکنجه و یا اعدام بکنند باید سریعا با حضور در خیابانها جلو سرکوب و محدودیت آزادی مخالفان فکریمان را باید بگیریم، ولی آیا گروههای سیاسی در ایران اینگونه فکر می کنند؟
کلیه گروههای سیاسی مثل مجاهدین و شاهدوستان، و سکولار دمکراتها و چپها می خواهند در فردای آزادی بعد از آویزان کردن آخوندها، هر کسی که کوچکترین زاویه فکری با آنها داشته باشد سرکوب کنند، مثلا اگر یک آزربایجانی تحصیل بزبان مادری را مطرح کند ، بلافاصله بجرم پانترکیست و تجزیه طلب در حلقش سرب داغ بریزند، و یا بقول خودشان ساکشان را بدهند زیر بغلشان و بفرستند مغولستان
امروزه گروههای سیاسی ایران محور و فارس سالار در مقابل فریاد تحصیل بزبان مادری آزربایجانی ها خود را به نشنیدن می زنند، ولی این واقعیتی است که آدمهای حقیر و غیر آزادی خواه برای فرار از جوابگوئی خود را به نشنیدن و یا بی توجهی می زنند، در صورتی که اپوزسیون فارس سالار عاجز به جوابگوئی هستند، و با سکوت از مسئولیت جوابگوئی فرار می کنند، مثل بچه ائی که دستهایش را جلو چشمانش می گیرد و چون خودش هیچ کس را نمی بیند تصور می کند هیجکس دیگری او را نمی بیند، آنها فکر می کنند که با این شگرد عقب مانده عشیرتی فئودالی، به اکتشاف جدیدی دست یافته اند و شق القمر کرده اند، ولی آنها نمی دانند که آزربایجانی ها سالهاست که به تهی بودن آنها و بی منطق بودن آنها پی برده اند، ولی آنها همیشه سعی می کنند، با غرور کاذب و خود فریبی در لاک خود فرو روند و با تلاشهای مذبوحانه و غیبت و بدگوئی در مورد حرکت ملی آزربایجان، سعی می کنند با حیثیت ملی ترکها بازی کنند و آنها را به هر طریق ممکن مقصر جلوه دهند