به گمانم یک بار دیگر هم این لطیفه مازندرانی را به مناسبتی به اشتراک گذاشته باشم. حالا رهبر معظم باز هم مناسبتی فراهم آورد.

از حوزه علمیه قم، ملای جوانی را به دهی در جنگل های هزار جریب فرستادند برای ارشاد اهالی!

طلبه دید که روستاییان از دین ومذهب هیچ نمی دانند. ماه ها کوشید تا نماز جماعتی اقامه کند. بچه چوپان جوانی را که مستعد تر از بقیه بود، آموزش بسیار داد که در وقت نماز تکبیر بگوید. بالاخره روز موعود فرا رسید و اهالی برای حماعت به صف شدند. با شروع نماز، تکبیر گو که قراربود با بانگ بلند، اقامه، قیام، قعود، قنوت و بقیه را با نگاه به حرکات ملا اعلام کند، جو گیر شد و همه تعلیمات را به باد فنا داد و به زبان و تعلیمات مادری برگشت!

با اقامه، به جای "الله اکبر" بانگ بر آورد که دسا هوا بیه ! و بعد همراه حرکات ملا ادامه داد:

- کمر دلا بیه! ( رکوع)

- موس به هوا بیه! ( سحود)

- ملا گدا بیه! ( قنوت!)

- پچ - پچ کا بیه! ( تشهد!)

- تب -تب کاه بیه! ( سلام آخر)

- چش بیته کا بیه!( نگاه بعد ازسلام به بغل دستی و قبول باشه )

ملا که تا اینجا خون دل خورده بود، به محض پیان نماز لگدی حواله چوپان جوان کرد . چوپان به تصور اینکه این هم بخشی از نماز است بانگ بر آورد:

- لو بزه کا بیه !

ملا دیگر از کوره در رفت و یقه حوان را گرفت و جوان به عنوان حرکت آخر نمار بانگ بر آورد:

- دیوث ، دسی بخواه بیه!

+++++++++++

حالا حکایت ماست با این ملا علی خامنه ای ! یازده سال پیش به کمک رفسنجانی جوانان شوریده سبز را به چمن دانشگاه کشاند که نماز بخوانند و همآنجا هم " لو بزه کا" را شروع کرد و حالا بعد از آنکه رهبران جنبش سبز با ده سال ایستادگی روی او را کم کردند و عالم و آدم فهمیده اند که او به اندازه ملای دهات هزار حریب هم عرضه هدایت مملکت را نداشته و ندارد، حالا "دستی بخواه" شده و خطاب به آمریکایی ها می کویدکه حنبش سبز را آنها راه انداختند!