ما کجائیم در این بحر تفکر ؟ تفاوت ره !( ضیاءمصباح – دبیر کانون علوم اداری ایران )

 دغدغه امروزمان اینکه قحطی نشو د ،ولی در عربستان از رویائی  به نام شهر« آینده نگر نئوم »صحبت می کنند که قرار است با مساحتی بیش از 33 برابر نیویورک، تکنولوژیک ترین شهر جهان باشد ، یا در امارات به طرح «هایپر لوپ »فکر می کنند که قرار است کالا و مسافران را از طریق کپسول های درون لوله های ویژه با سرعت 1200 کیلومتر در ساعت جابجا کنند ،یا ترکیه در اندیشه آینکه چگونه می تواند رکورد فرانسه «در جذب گردشگر»  را به نام خود تثبیت کند و ...

&  جنس دغدغه های ملتی که صاحب بزرگترین تاریخ ،تمدن و فرهنگست، به جای رشد ،توسعه و تعالی، به حد تامین نان شب آنهم با هر خفتی تنزل کرده  و افتخار «به اصطلاح فردی بنام رئیس جمهور » این شده که با «کوشش و درایت حکومت ،قحطی نشده !»

&(آبراهام هَرولد مَزلو 1908  - ۱۹۷۰ روانشناس انسان‌گرای آمریکایی )  نیازهای آدمی را در یک هرم اورده و  معتقد است : مادامی که نیازهای قاعده هرم برآورده نشود، حرکت انسان به سمت نیازهای بالاتر انجام نمی شود ،

در این نظریه، نیازهای آدمی در پنج طبقه قرار داده شده‌اند :

1. نیازهای زیستی: بیشترین تأثیر را بر رفتار فرد دارند؛ یعنی: خوراک، پوشاک و مسکن. تا زمانی که نیازهای اساسی برای فعالیت‌های بدن به حد کافی ارضاء نشود ، عمده فعالیت‌های شخص  در این سطح بوده و بقیه نیازها انگیزش کمی ایجاد خواهد کرد؛
2. نیازهای امنیتی: مانند  رهایی از وحشت، تأمین جانی و عدم محرومیت از نیازهای اساسی به عبارت دیگر نیاز به حفاظت از خود در زمان حال و آینده
3. نیازهای اجتماعی: یا احساس تعلق و محبت؛ انسان موجودی اجتماعی است و هنگامی که نیازهای اجتماعی اوج می‌گیرد، آدمی برای روابط معنی‌دار با دیگران، سخت می‌کوشد؛
4. احترام: این احترام قبل از هر چیز نسبت به خود و سپس قدر و منزلتی که توسط دیگران حاصل می‌شود.
5. خودشکوفایی و خودانگیزشی:  شکوفا کردن تمامی استعدادهای پنهان آدمی یعنی «آنچه آنسان می‌تواند باشد، باید بشود»

بعبارتی دیگر : ترقی و تحول در افکار و اندیشه ها ،عدالت اجتماعی ،اختراع ، اکتشاف ،رفتار و اخلاق برتر همان که ایرانیان هزاران سال پیش به عنوان : پندار ،گفتار و کردار نیک برآن اهتمام می ورزیدند و آزادی و شئونات انسانی ره آورد آن ،که متاسفانه آنهم با برنامه « هدف اصلی »که تامین حداقل هایعنی خواسته اصلی مردمان این دیار«از بد حادثه »قرار گرفت که بجز از کشته ندروی .

 وقتی دغدغه دهها میلیون نفر این باشد  که آیا حقوق شان  تا آخر ماه، غذا و اجاره مسکن شان را تامین کند، چگونه می توان از چنین جامعه ای خواست عشق به مردم و میهن ،احترام ،تحقیق ،دانش اندوزی و تعالی فردی و اجتماعی در برنامه زندگی شان داشته باشند؟

**مسئولیت راس هرم در یک نظام سیاسی غیردموکراتیک بسیار  تعیین کننده است..

 یعنی اینکه او چگونه فکر می‌کند از کدام طبقه نشات گرفته و در ‌‌نهایت چه تلقی از آیندۀ کشورش !دارد و آیا توسعه‌یافتگی در چارچوب فکری او می‌گنجد  ؟!  نمونه ها :

مالزیایی‌ها «ماهاتیر_محمد » را داشتند که با توجه به‌شناختش توانست جامعه را متحول کند ..

«دن شائوپینگ » همین کار را در چین انجام داد....« اوزال » در ترکیه هم چنین نقشی را ایفا کرد..

نخبه‌گرایی سیاسی یعنی بهترین‌-سالم‌ترین‌ و عاقلترین‌ها بتوانندبیندیشند، تصمیم بگیرند و اجرا کنند..

 ولی در این دیار خاموشان بجای پرورش و یا میدان دادن به اینگونه نخبگان اجتماعی - فرهنگی ، قبیله‌های سیاسی داریم..

 یعنی افرادی که سالها باهم انس گرفته و یکدیگر را خوب می‌شناسند و با هم کار میکنند......کاری که محصول 42 ساله آنرا در تمامی عرصه ها شاهدیم ، این جماعت نه چندان اندک و یکپارچه به دلایل بسیار و مغتنم شمردن موقعیت ،  بنظرشان اوضاع فعلی مملکت اسلامی و امت همیشه شاکر - خیلی هم مطلوب است.. با تبلیغ دشمن پنداری و ادامه شعار عوام گرایانه ، حالا که مشکلات فروش نفت در دست مذاکره میباشد - میگویند  بروال 4 دهه  نفت می‌فروشیم و زندگی‌نه چندان انسانی را البته برای عوام دچار هیجان و احساس ،بشکلی که عارف و عامی برآنند تدارک میبینیم ....

در نظام سیاسی پدرسالار یعنی «همین ولایت مطلقه غیر پاسخگو » با  اینهمه مریدان فرصت طلب  ،مجموعه مسلط  به زر ، زور و تزویر ،مطلقا در رابطه با حفظ منافع ملی و سلامت فکر و روان ، در پی توسعه و پیشرفت  برای فراهم کردن آینده‌ای مطمئن‌برای نسل های بعدی نیستند ....

بنابراین بایستی برای نجات ملک و ملت  طرحی نو با کمک جوانان تحصیل کرده با هماهنگی و استفاده مطلوب از فضای مجازی در انداخت و  تا رهائی از جهل و فساد نهادینه شده ریشه دوانده در تمامی ابعاد - از پای ننشست ...که چنین باد