اکنون کاملا آشکار است که سیاست های جمهوری اسلامی و بازتاب داخلی و خارجی آن، درهمه شئون زندگی مردم، به ویژه کارگران و مزد بگیران تاثیر مخرب داشته است. تحریم های آمریکا علیه ایران به خاطر چالش هسته ای، فساد و ناکارآمدی ارکان نظام، فقر و فلاکت اقشار وسیع مردم، بویژه زحمتکشان وسیطره سپاه پاسداران که جایی برای حضورمردم به عنوان صاحبان اصلی کشور درفعالیت های اقتصادی و اجتماعی باقی نگذاشته، معلول این سیاست ها است.
 سپاه پاسداران باحرص و ولع سیری ناپذیر خود با همراه کردن رهبری نظام برای تسلط برنهاد ریاست جمهوری و یا کنترل آن و ایجاد حاکمیت یکدست، می کوشد. این تلاش سپاه پاسداران و بلوک اصول گرایان به ویژه درشرایطی که احتمال تعیین جانشین رهبری زمزمه می شود، اهمیت خاصی پیدا می کند.
 سپاه پاسداران همراه با جریان های تندرو نظام می خواهند با تسلط برهمه ارکان نظام سیطره بلند مدت خود را برهمه منابع کشور تضمین کنند. آنان درصورتی به این هدف خود دست پیدا میکنند که این فضای سرد انتخاباتی تا روز رای گیری حفظ شود. دراین صورت نامزد مورد حمایت آنان درانتخابات ریاست جمهوری و نامزد های شوراهای اسلامی شهرو روستا با استفاده ازحضورپایگاه اجتماعی محدود خود موفق خواهند شد کرسی ریاست جمهوری و اغلب شوراهای شهر و روستا را ازآن خود کنند. اما اگراین فضای سرد انتخاباتی و قهرمردم با انتخابات، تا روز رای گیری تغییرپیداکند، می تواند اصول گرایان و در پیشانی آن سپاه پاسداران و تندروها را، به رغم خوش بینی امروز آنان برای پیروزی، غافلگیر و با نا کامی روبرو سازد.
برای اینکه به نتایج اتخاذ دو رویکرد تحریم و یاشرکت درانتخابات پی برده شود، نیازی به استفاده ازحافظه تاریخی نیست. کافی است به انتخابات های دو تا سه دهه پیش نگاهی انداخته شود تا به اثرات مخرب سیاست تحریم انتخابات و میدان دادن به اصول گرایان و تسلط آنان برکرسی های ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا پی برده شود، که عواقب زیان بارآن هنوز بر تمام شئون زندگی مردم سایه انداخته است.
 مدافعان تحریم، شرکت درانتخابات را موجب تائید مشروعیت نظام میدانند. این ادعا با رویکرد جمهوری اسلامی ایران و میزان اعتباری که برای افکارعمومی داخل وخارج کشور و امر انتخابات قائل است، در تناقض قراردارد. کافی است به حوادث ماه های اخیر به ویژه به حوادث بعد ازانتخابات سال  ۱۳۸۸و رخدادهای بعد از آن اشاره کنیم. برخلاف ادعای مدافعان تحریم انتخابات، جمهوری اسلامی ایران امروز بیش از آنکه مشروعیت موجودیت خود را از طریق شرکت مردم درانتخابات جستجو کند، حفظ آن را با تکیه برسیاست سرکوب و رویارویی با مردم دنبال می کند.
به نظر ما سیاست تحریم انتخابات اگربه پیروزی اصول گرایان و جریان های تندرو درکشور بیانجامد، به تجربه آشکار است که نه تنها به بهبود زندگی زحمتکشان کمکی نمی کند، بلکه شرایط زیست آنان راسخت تر و به افزایش فشار برآن ها می انجامد. ازاین رو تحریم انتخابات اگر نتواند مسیرحرکت نظام رابه سمت تسلیم به اراده و پذیرش مطالبات مردم تغییردهد و سیاست هایی مغایر با آنچه راکه طی دهه های گذشته شاهد آن بوده ایم متوقف کند، تاکتیک مناسبی ارزیابی نمی شود و شرایط سخت تری را برمردم و کشور تحمیل میکند. درچنین شرایطی روش یا تاکتیک دیگری باید اتخاذ شود، تاکتیکی که متناسب با امکانات، مقدورات و ظرفیت های مردم برای تاثیرگذاری بر انتخابات و ادامه این فرایند است. شرکت در انتخابات با رویکرد سلبی به نامزد یا نامزد های اصول گرا و تقویت موضع رقبای آنان که با برنامه های پیشنهادی خود نزدیکی بیشتری بامطالبات مردم به نمایش می گذارند، تاکتیک واقع بینانه تری است. این تاکتیک مانع از یکدست شدن حاکمیت شده و به تشدید شکاف درونی آن با انعکاس مطالبات مردم درشاکله نظام می شود. چنین رویکردی برای مبارزه در راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، به ویژه در شرایط حاد و بحرانی و تشدید شکاف میان مردم باحکومت حائز اهمیت است. به علاوه شرکت درانتخابات ازحقوق شهروندی و محصول انقلاب مردمی است که برای رسیدن به آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی بریک نظام دیکتاتوری و باهزینه سنگین نقطه پایان گذاشته است. اگرچه دراستفاده از این حق مردم محدودیت های زیادی از طرف حاکمیت اعمال می شود، چاره آن عدم شرکت درانتخابات و واگذاری این میدان به ناقضین این حق نیست، بلکه مبارزه برای حفظ این حق وپاسداری ازآن است زیرا آنان اساسا به اصل انتخابات بی اعتقادند و این حضور و مشارکت مردم است که تا کنون توانسته امر انتخابات و حفاظت از نهاد های انتخابی را تداوم بخشد.
 مردم با انقلاب و تحمل هزینه، شرایط جامعه را برای انتخاب کردن و انتخاب شدن و مشارکت آزادانه خود در اداره امور کشور فراهم کردند. امروز دفاع ازاین حقوق شهروندی به طور عام  وحق انتخاب کردن و انتخاب شدن، به طور اخص دربرابر هرنوع اعمال نظر و تحدید این حق مسلم که بانظارت استصوابی شورای نگهبان مورد تعرض قرارگرفته و بخش ماهوی آن از آن گرفته شده، با شرکت درانتخابات و مبارزه با نظارت استصوابی و مطالبه برگزاری انتخابات آزاد می تواند صورت گیرد.
 بنابرآنچه گفته شد، چنانچه تاکتیک تحریم انتخابات دراین دوره هم به همان نتایجی منتهی شود که درگذشته شاهد بوده ایم و به تقویت اصول گرایان و جریان های تند رو درکشور بیانجامد، امروز تاکتیک مناسب نه تحریم انتخابات بلکه شرکت درآن از موضع سلبی نسبت به نامزد های اصول گرایان درمقابل رقبای اصلاح طلب و مستقل آنان، درشرایط توازن قوای کنونی میان مردم و حکومت است.

گروه خرداد ـ هوادار سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) داخل کشور