پسری از مدرسه به خانه بر می گردد و به پدرش می گوید ما امروز علوم اجتماعی داشتیم. تکلیف داده اند که بنویسیم سیاست یعنی چه؟ می تونی کمکم کنی؟

پدر می گوید: آره پسرم. ببین! من کار می کنم و پول می آرم. پس اسمم کاپیتاله. مامانت پول رو می گیره و مخارج و امور زندگی رو تنظیم می کنه. این می شه دولت. آنا تو کارهای خونه کمک می کنه. پس طبقه کارگره. پدر بزرگت که اونجا نشسته مراقبت می کنه که همه چی خوب پیش بره. اون سندیکا است. همه این ها در خدمت تو است. پس تو ملتی. برادر کوچکترت هم که تو قنداق خوابیده آینده س.

پسر ساعتی بعد به رختخواب رفت و خوابید. نیمه شب بیدار شد و دید که برادر کوچک توی قنداق خودش خراب کرده. رفت به مادرش خبر بدهد دید خوابه و خروپف می کنه. رفت آنا خدمتکار را بیدار کند دید تو بغل باباشه. پدر بزرگش رو هم دید که از پشت پنجره صحنه را تماشا می کند. ناچار برگشت سر جاش و خوابید.

روز بعد سر بساط صبحانه پدر ازش پرسید: دیشب خوب فکر کردی؟ حالا می تونی بگی سیاست چیه؟

پسرک گفت بله بابا. سیاست یعنی این که سرمایه به کارگر تجاوز می کنه، دولت خوابیده، سندیکا تماشاچی شده، ملت خواب و قرار نداره و آینده به گوه کشیده شده.