بعضی ها سوال میکنند که حالا چه کار باید کرد؟ به نظر میرسد همه به دنبال پاسخ های ساده و کلیشه ای هستند. حقیقت این است که در دنیای واقعی مسائل به آسانی قابل حل نیستند: 1-برای اینکه حکومت را به زانو در بیاورید شما نیاز به یک جنبش عمومی دارید. 2-برای اینکه یک جنبش جدید ایجاد کنید شما نیاز به یک گفتمان جدید دارید که مورد قبول اکثریت جامعه باشد. فراموش نکنیم که مردم هم تجربه انقلاب ناموفق و هم تجربه اصلاحات ناموفق را دارند. گفتمان جدید قاعدتاً باید با هر دوی این تجارب متفاوت باشد. 3-یک جنبش نیاز به رهبری دارد.4 -رهبری وقتی میتواند موفق شود که اعتمادجامعه را کسب کند.5-اعتماد عمومی وقت کسب میشود که استراتژی و راهکار شما مورد پذیرش جامعه باشد. در حال حاضر در میان مخالفین دو استراتژی کلان وجود دارد: یک استراتژی «سلبی» که میخواهد حول آنچه نمیخواهیم(جمهوری اسلامی) جامعه را متحد کند و یک استراتژی «ایجابی» حول «جایگزین کردن نظامی جدید» متمرکز است. استراتٰٰژی اتحاد «سلبی» تا حال موفق نبوده است. آیا وقت آن نیست که به استراتٰژی «ایجابی» و آنچه که میخواهیم به جای جمهوری اسلامی بگذاریم گفتگو کنیم؟