مدام آنها را در صفحات مجازی میبینیم و میخوانیم اما چیزی به ما اضافه نمی کند و یا بعبارت دیگر با نخواندنش هم چیز زیادی را از دست نمی دهیم و این غم انگیز است!

این روزها انتخابات ریاست جمهوری در ایران برگزار شد و خبر داغ این چند وقت اخیر مناظره ها، تایید صلاحیت ها ، برگزاری انتخابات، عدم مشارکت مردم، برنده شدن رئیسی، آینده ی ایران ، پوشش رسانه ها و ...  بوده است. در این میان صحبت های زیادی در رسانه های مختلف از عدم مشروعیت این نظام ، مشارکت پایین مردم، رای دادن یا ندادن ایرانیان مطرح شده است که همگی در جایگاه خود قابل بحث و محترم می باشند. در اینجا اما نگاه من به زوایای دیگری در این انتخابات معطوف شده است و آن نحوه ی برخورد با رای دهندگان در خارج از ایران است. هیچ کاری هم به صحبت های جمهوی اسلامی ندارم و میخواهم منصفانه این موضوع را واکاوی کنم که این حرکت چقدر درست، چقدر اشتباه و یا اصلا به نفع کدام طرف است؟ ما یا جمهوری اسلامی؟

همانطور که در رسانه ها و فضای مجازی احتمالا دیده اید ویدئوهای زیادی از تجمع مخالفین جمهوری اسلامی حین برگزاری مراسم رای گیری در محل سفارت خانه ها یا کنسولگری های این رژیم منتشر شده است.اما بیائید منصفانه در خلوت به این سوال پاسخ دهید که بُلد ترین تصویری که از این تجمعات در ذهنتان مانده در طول روزهای گذشته کدام تصویر یا بهتر بگویم کدام تجمع است؟

به طور حتم بسیاری تان خواهید گفت تصویر درگیری در حوزه رای گیری شهر بیرمنگام انگلیس! که بسیار در رسانه ها هم سروصدا کرد. خب ... حالا یکبار دیگر ویدئوی ماجرای مذکور را بدون تعصب و به چشم یک فرد بیگانه و بی طرف ببینید و در ذهن خود ماجرا را شرح دهید:

یک زن و مردِ تنها که چند نفر مرد با پرچم های خود به سر و صورت آنان می کوبند و همزمان صدای جیغ و ناله ی آن  زن بلند است و فریاد می زند و کمک می خواهد! چقدر غم انگیز... بعنوان یک بی طرف و کسی که هیچ شناختی از ماجرا ندارد،دلتان به رحم نمی آید برای آن زن؟ قطعا چرا و برایش دلسوزی خواهید کرد. حال اگر به شما بگویند آن زن رفته تا در انتخابات شرکت کند و برای رای دادن اینطور مورد ضرب و شتم قرار گرفته چطور؟! قطعا برای دموکراسی ناله سرخواهید داد و افراد پرچم بدست را محکوم به مقابله با دموکراسی خواهید کرد. غیر از این است؟ تازه اگر آنها را متوحش و تروریست ننامید!

همه ی ما به اهمیت جایگاه دموکراسی در زندگی غربی واقفیم و میدانیم که جوامع پیشرفته و مدرن تا چه اندازه به دموکراسی متعهدند و آن را از اصول اولیه ی حقوق انسانی میدانند. و در مقابل هرکسی یا کسانی که به نوعی آن را نقض کنند را نه تنها همراهی نکرده که به شدت رد و محکوم نیز می کنند.

حال برگردیم به صحنه ی ویدئوی مذکور و دوباره ماجرا را ببینیم، صحنه چقدر زشت و نامقبول است نه؟ بله واقعا همینطور است. این برخورد درست نبود و نیست. هرگز...

دقت داشته باشید که من این برداشت را از چشم یک فرد غیرایرانی و بی خبر از تمام ماجرا مطرح کردم. فردی که از جمهوری اسلامی هیچ نمی داند، از عدم مشروعیتش اطلاعی ندارد و پرچم شیروخورشید را نمی شناسد. اسم این  شخص "جامعه ی جهانی" است!

حال شما فکر کنید با این ویدئوها میخواهیم وی را در مبارزه با جمهوری اسلامی با خود همراه کنیم! به نظر شما چقدر امکان پذیر است؟ من میگویم تقریبا هیچ! تازه در بهترین حالتش.و آنهم اگر به سمت جمهوری اسلامی غش نکند!

میگوئید جنایات جمهوری اسلامی را برایش میگوئیم و توضیح میدهیم؟ پاسخ من این است که جمهوری اسلامی هم بیکار ننشسته تا شما زیرآبش را بزنید و براندازی اش کنید، از زمان انتشار آن ویدئو به طور بیست و چهار ساعته در تمام رسانه هایش برعلیه اپوزسیون کار کرده و به تمام دنیا آن را مخابره کرده است. سفیر انگلیس را فراخوانده و در تمام دنیا به مظلوم نمایی پرداخته است. حالا در این نبرد چه کسی برد کرده است ما یا جمهوری اسلامی؟ آن وقت ما شاکی هستیم که چا جامعه ی جهانی کاری برایمان نمی کند! خب خودمان گزک به دستشان میدهیم که الان بر علیه مان شده اند. هر چه زودتر باید فکری به حال این افسارگسیختگی مبارزاتی کرد. یعنی چه که با پرچم شیروخورشید بر سر یک هموطن بزنیم و ادعای دموکراسی نیز داشته باشیم؟ جهان این را از ما نخواهد پذیرفت. بهتر است تا دیر نشده به خودمان بیائیم و به فرهنگ اصیل ایرانی بازگردیم.