جواد کریمی نماینده اقتداگرای مشهد و عضو کمیسیون امنیت‌ملی مجلس، گفته: «لغو تحریم‌ها، راستی‌آزمایی و بازگشت به تعهدات، سیاست رهبر است، نه سیاست بنده و آقای رئیسی و وزیر خارجه، این سیاست‌های رهبر است و عینا باید همان بشود، لذا قرارداد جدید نمی‌خواهد.»

با این اظهارات این سوال مطرح می‌شود که اساسا چرا باید در جمهوری اسلامی انتخابات برگزار شود و چرا رهبری زمام کلیه امور را در دست نمی‌گیرد تا هم بودجه کمتری صرف این انتخابات نمایشی بشود و هم مجموعه نیروهای سیاسی خیالشان از گذاشتن پا لای در راحت شود و در هر انتخابات نخواهند وعده هایی بدهند که عملا هیچ رئیس جمهوری امکان براورده کردن انها را ندارد.

رهبری نظام نه تنها در خصوص تحریم ها، سیاست خارجی و حواشی آنها تصمیم گیر است که در خصوص خرید واکسن از کدام کشور و مسائل اجتماعی و سیاسی نیز تنها تصمیم گیر کشور است و بارها دیده‌ایم تصمیم گیرانی که با نظر او مخالف بوده‌اند چطور نتوانسته اند سیاست های خود را پیش ببرند که یک نمونه بارز آن بحث سند2030 است.

پس بهتر است این انتخابات نمایشی که بیشتر شبیه به مجموعه انتصابات شده تمام شود و همان طور که چندباری نیز بعضی از فعالان سیاسی مطرح کرده‌اند بهتر است مقام رهبری و ریاست جمهوری ادغام شده و یک نفر همراه با مشاوران امنینش کاملا عهده دار امور کشور شود تا پس از این نیز نتواند باوجود مداخله اش در تمام تصمیم گیری ها مدعی شود که "من گفته بودم"؛ "من مخالف بودم" و "من کاره ای نیستم" و در عین حال بتوان از تصمیم گیر اصلی طلب مسوولیت و پاسخ کرد البته اگر ایشان یک بار خود را پاسخگو در مقابل ملت بداند.

ملى مذهبى