در زمینه تعلیق، آلفرد هیچکاک فیلمساز یک بار توصیه کرد: "همیشه مخاطب را تا جایی که می‌توانید زجر بدهید."

به نظر می‌آید ولادیمیر پوتین فیلم‌های هیچکاک را زیاد نگاه کرده است.

رهبر روسیه برای ماه‌ها جهان را مشغول حدس و گمان نگه داشت. آیا او به اوکراین حمله می‌کند یا نمی‌کند؟ آیا او نظم امنیتی دوران پس از جنگ سرد در اروپا را برهم می‌زند یا نمی‌زند؟

تصمیم او برای به رسمیت شناختن استقلال دو جمهوری جدا شده از شرق اوکراین بسیاری را شگفت‌زده کرد.

اما حرکت بعدی رییس‌جمهور روسیه چه خواهد بود؟

لیلیا شیفتسوا، نویسنده کتاب 'روسیه پوتین' می‌گوید: "تعلیق ابزار مورد علاقه پوتین است. او تنش را ادامه می‌دهد و آتش را هی روشن و خاموش می‌کند."

حالا پوتین دستور حمله تمام عیار به اوکراین را صادر کرده و حملات زمینی و هوایی در جریان است.

درک آنچه پشت دیوارهای کرملین می‌گذرد، دشوار و خواندن ذهن پوتین همچنان سخت است.

اما سخنان و بیانیه‌های او سرنخی از انگیزه‌هایش است. ولادیمیر پوتین عمیقا از سرنوشت پایان جنگ سرد دلخور است. اینکه روسیه قدرت، قلمرو و نفوذ خود را از دست داد. توسعه ناتو در شرق هم کام او را تلخ کرده است. علاوه بر این به نظر می‌آید او به طور روز افزون احساس می‌کند ماموریت مسیحایی دارد که اوکراین را به اجبار به مدار مسکو بازگرداند.

ولادیمیر پستوخوف، پژوهشگر ارشد در یونیورسیتی کالج لندن می‌گوید: "او بیشتر شبیه یک آیت‌الله است تا مامور سرویس امنیت فدرال روسیه. تقریبا اعتقاد مذهبی دارد که دارای یک جایگاه ویژه در تاریخ است."

"او در چند مرحله جلو می‌رود. اول، مناطق [جدا شده] را به رسمیت می‌شناسد. سپس نیروهایش را وارد منطقه می‌کند. بعد، طبق سناریوی کریمه، آن نواحی باید برای پیوستن به روسیه اعلام رفراندوم کنند. سپس، شاید، یک عملیات نظامی محلی برای توسعه قلمروشان به مرزهای قبل از ۲۰۱۴ انجام دهند."

او می‌افزاید: "اگر اجازه داده شود که او با قانون خودش بازی را پیش ببرد، تا جایی که ممکن باشد این وضعیت را کش می‌دهد. او گوشت را روی شعله کم می‌پزد."

سران غربی امیدوارند که دور جدید تحریم‌ها علیه مسکو بازی را عوض کند. اما روسیه محکم ایستاده است.

ماریا زاخاروا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، به من می‌گوید: "ما فکر می‌کنیم این تحریم‌ها غیرقانونی است. ما مدت‌ها پیش فهمیدیم این تنها ابزاری است که غرب می‌تواند علیه ما به کار بگیرد که مانع توسعه ما شود… ما می‌دانستیم که هر اتفاقی بیفتد تحریم علیه ما در کار خواهد بود. فرقی نمی‌کند ما چه کنیم و چطور رفتار کنیم. تحریم غیرقابل اجتناب بوده است."

از او می‌پرسم "اما آیا روسیه اهمیتی به وجهه بین‌المللی خودش در غرب نمی‌دهد که جایگاهش پایین و پایین‌تر می‌آید؟" خانم زاخاروا می‌گوید: "کشور شما [بریتانیا] است که به طور فزاینده‌ای به عنوان متجاوز دیده می‌شود."

او ادامه می‌دهد: "شما هستید که اعتبار را درست می‌کنید. خودتان درباره اعتبار غرب چه فکر می‌کنید؟ وجهه غرب غرق در خون است."

بر اساس گزارش‌ها، اتحادیه اروپا ماریا زاخاروا را در فهرست تحریم‌های تازه‌اش گنجانده است.

فیلم‌های هیچکاک سرگرم کننده است. اما فیلم دلهره‌آور پوتین مردم روسیه را عصبی می‌کند.

دنیس والکوف، از مرکز افکارسنجی 'لوادا' می‌گوید "بیشتر مردم نمی‌خواهند بدانند آنجا چه می‌گذرد."

"برای آنها بسیار ترسناک است و نمی‌خواهند بشنوند. مردم از جنگ می‌ترسند: حدود نیمی از آنها بر اساس نظرسنجی ما حدس می‌زدند جنگ روی خواهد داد."

تعداد کمی از روس‌ها حاضرند علنی با سیاست حکومت مخالفت کنند. اما برخی از روشنفکران برجسته روسیه طوماری امضا کرده‌اند تا بخواهند از یک جنگ "غیراخلاقی، غیرمسئولانه و جنایتکارانه" در اوکراین اجتناب شود. آنها ادعا می‌کنند که "روس‌ها گروگان یک ماجراجویی جنایت‌کارانه" شده‌اند.

پروفسور اندری زوبوف، که نامش در این طومار است، می‌گوید: "در روسیه هیچ امکانی نداریم که بر دولت یا مجلس اثر بگذاریم. اما من طومار را امضا کردم تا بتوانم نظرم را بگویم و از هیات حاکم روسیه که قوانین بین‌الملل را نقض می‌کنند، فاصله بگیرم."

اما کرملین طرفداران خود را هم دارد.

الکسی، از فرماندهان سابق ارتش روسیه، می‌گوید: "فقط اوکراین نیست که به مدار روسیه باز می‌گردد. لهستان، مجارستان، بلغارستان هم همین‌طور. تمام کشورهایی که زمانی طرف ما بودند."

الکسی نابسامانی اقتصادی دهه ۱۹۹۰ را به یاد می‌آورد اما اعتقاد دارد که روسیه اکنون جان گرفته است.

"این یک فرآیند بیولوژیکی است. یک بچه مریض می‌شود اما بعد از آن به بیماری مقاوم شده است. آنچه روسیه در دهه ۱۹۹۰ از آن رنج برد، یک بیماری بود. اما ما را قوی‌تر کرد. لازم نیست ما ناتو را قانع کنیم که عقب بکشد. خودش تسلیم می‌شود و عقب می‌رود."