خرداد سال 90 بود که شخصی را به اتاق یک بند 350 اوین که من ساکن همان اتاق بودم آوردند و ایشان خودش را غلامرضا خسروی معرفی کرد ، مو به تنم سیخ شد، زیرا زمانی که ایشان را دیدم روشن بود بسیار سختی کشیده، روحیه خسته ای دارد اما همچنان مقاوم بود و با آرامشی خاصی سخن میگفت ، با لذت به تماشای تلویزیون می پرداخت و من به شوخی یکبار به ایشان گفتم تلویزیون جمهوری اسلامی که دیدن ندارد، با خند گفت چهار سال می شود که تلویزیون ندیدهام، برای همین برایش جذابه ، بسیار دلم برایش می سوخت زیرا بسیار سختی کشیده بود و جرمش هم ارتباط با سازمان مجاهدین بود و این یعنی برخوردار نبودن از حمایت گروهای به اصطلاح حقوق بشری ، اما زمانی که سخن میگفت قوی بود وخیلی خوب من را تحمل می کرد، زیرا من در زندان بسیار به باورهای مذهبی زندانیان دیگر تازش میکردم اما ایشان با صبر و حوصله من را تحمل می کرد، تا جایی که یکبار به ایشان گفتم چرا زمانی که باورهای مذهبی شما را به صورت علنی در اتاق مورد نقد و بررسی قرار می دهم چیزی نمیگویید، نگاهی با آرامش به من کرد و گفت من ناراحت نمی شوم راحت عقایدت را مطرح کن نگران من نباش .

تا سه روز دیگر غلامرضا خسروی زندانی سیاسی که نزدیک به 6 سال در زندان بسر می برد بامداد دوشنبه 20 شهریور 91 در سکوت خبری رسانه های دولتی آمریکا و انگلیس و نهادهای حقوق بشری به دار آویخته میشود.

برایم بسیار جالب است چند روز پیش یکی از فعالین سیاسی ایران به نام ژیلا بنی یقوب پس از گذشت 3 سال که از صادر شدن حکم یکسال حبس تعزیزشان میگذرد برای اجرای حکم به زندان اوین مراجعه کرد، هیاهویی را رسانه های دولتی به همراه گروهای به اصطلاح حقوق بشری وابسته به جریان اصلاحات راه انداختند، که گویی در ایران یکسال حکم تعزیری برای زندانیان سیاسی بسیار سنگین است ، اما در ارتباط با غلامرضا خسروی زبانهای اینان گویی بریده شده است، قلمهایشان گویی خشکیده است .

پیش تر در ارتباط با سعید ملک پور و باند مافیای خبر زندانیان، رشته مصاحبه ها تلویزیونی و مقالاتی را ارئه داده بودم و مدتی در ارتباط با باند مافیای خبر زندانیان که خوراک رسانه هایی مانند( بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا) را به پشتیبانی جریان اصلاحات و پسر هاشمی رفسنجانی تامین می کند، سکوت اختیار کرده بودم ، اما گویی وقاحت این عده بسیار است و حقوق بشر را حق بعضی از جریانها نمیدانند.

به عنوان یک فعال سیاسی و عقیدتی به عنوان یک زندانی سیاسی که به ناسیونالیست ایرانی ارج می نهم و هوادار پادشاهی پارلمانی میباشم روشن بیان میکنم که از سازمان مجاهدین خلق به شدت منزجر هستم اما حقوق بشر چه ربطی به گرایشات سیاسی ما دارد ، غلامرضا خسروی به عنوان یک زندانی سیاسی و انسان داری حقوقی است ، از خانوم شیرین عبادی که برنده صلح نوبل شده اند می پرسم فرق غلامرضا خسروی به عنوان یک زندانی سیاسی با ژیلا بنی یقوب در چیست؟

از تمام نهادهای حقوق بشری می پرسم ، آقای خسروی بابت گرایش به سازمان مجاهدین از نظر شما حق و حقوقی ندارد و بایستی اعدام شود . 

باند مافیایی خبر زندانیان که عواملتان در کشور ترکیه و کشورهای اروپایی دارند نفوذ می کنند، از شما می پرسم آیا حقوق بشری که والیانش شماها هستید این معجون فاسد است.

از فعالین به اصطلاح سیاسی خارج از ایران که ژست روشنفکری می گیرند و در رسانه های دولتی ظاهر میشوند و با واژه چینیهای آنچنانی مدعی حقوق برابر و آزادی میباشند و دائما از حقوق انسانی حرف میزنند می پرسم ، برای اینکه غلامرضا خسروی گرایش به سازمان مجاهدین دارید بایستی بایکوت خبری شود ؟

دل بسیار پر دردی دارم زیرا زندان را از نزدیک مشاهده نمودم زمانی که حسن ناهید پس از 8 سال زندان از بیماری سرطان ریه در نوروز 90 با سرفه های شدید در 350 جان کند آنزمان رادیو فردا از پوست پوست شدن آلت تناسلی عبدلله مومنی زندانی ادوار تحکیم سخن میگفت ، آری دل پر دردی دارم و نمی توانم سکوت کنم و برای همین رسانه های دولتی وابسته به جریان هاشمی بایکوتم کردند.

 اینان بایستی بدانند غلامرضا خسروی ها هیچ نیازی به شمایی که ............ ندارند زیرا غلامرضا خسروی ها مردم را دارند و برای اندیشه خودشان به زندان رفته و با لذت جان پر ارزش خود را تقدیم آرمانهایشان می کنند ، اما روسیاهی برای شما به اصطلاح فعالان حقوق بشری خواهد ماند و تاریخ شما کاسبکاران حقوق بشری را قضاوت خواهد کرد .

ایدون باد ایدون ترج باد

نگارنده : امید دانا