● زنان

معنای همه زندگی اش در این جمله نهفته است: من می توانم چون آبی که برآسود، زمینش بخورد زود / دریا شود آن رود که پیوسته روان است.

رحمان در رویکرد خود به متون مقدس اسلامی قائل به روند تاریخی و تدریجی بودن وحی و قانونگذاری است. قران "پاسخی الهی است که به واسطه ذهن پیامبرجاری می شود و نسبت به شرایط اخلاقی و اجتماعی عرب عصر پیامبر، خصوصا به مسایل اقتصادی جامعه مکه در آن روزگار قابل بررسی است". تمام این راه حل ها برای همه زمانها و همه بسترها کاربردی نیستند. آنچه غیرقابل تغییر و معتبر است اصول اخلاقی پشت این راه حل هاست. این اصول اخلاقی به ما راه یا "شریعت" را نشان می دهند

در شرایطی که وضع استخدامی و اشتغال زنان کشور ما در بازار کار با انواع محدودیت ها و رفتار تبعیض گونه روبروست ارایه طرح های جدیدی در حوزه کار زنان از جانب برخی نهادهای قدرت، دغدغه ها و نگرانی های جدیدی را در حوزه اشتغال زنان به وجود آورده است. این طرح های بی سابقه که بر تفکیک جنسیتی و جداسازی مشاغل زنان از مردان تکیه دارد عبارتند از: طرح "جداسازی جنسیتی در شهرداری تهران" که پیشتر از جانب آقای قالیباف شهردار تهران اعلام شده است.

پنجم مهرماه 1393 در روزنامه ی خوش خبر که در تبریز منتشر می شود، متن این خبر توجه ام را جلب کرد: «معاون فرهنگی و امور جوانان اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی، میانگین سنی ازدواج در پسران استان را 27.8 سال و دختران را 22.6 سال عنوان کرد و افزود: در سال 92، 3 مورد ازدواج زیر 10 سال و 4488 مورد ازدواج دختران زیر 15 سال و 6 مورد ازدواج پسران زیر 15 سال در استان آذربایجان شرقی ثبت شده است.» با دیدن این خبر یعنی ازدواج بیش از چهار هزار دختر زیر 15 سال در آذربایجان شرقی، یکه خوردم

فدراسیون بین المللی والیبال در واکنش به دستگیری و زندانی شدن غنچه قوامی در ایران اعلام کرد که این کشور میزبان مسابقات بین المللی والیبال نخواهد بود، مادام که به ممنوعیت حضور زنان در استادیوم های ورزشی خاتمه ندهد.برخورد فدراسیون بین المللی والیبال می تواند الگوی خوبی برای کشورها و مجامع سیاسی بین المللی نسبت به زن ستیزی و نقض حقوق بشر توسط حکومت اسلامی در ایران باشد.

قتل های ناموسی در جوامع وفرهنگ های مختلف وجود دارد وقربانیان به شیوه های فجیع و گوناگون به قتل می رسند. هر چند که تلاش های زیادی برای توقف این قتل ها از طریق سازمان ها وگروه های فعال در زمینه حمایت از حقوق زنان ومبارزه با خشونت صورت می گیرد اما متاسفانه این پدیده همچنان وجود دارد.

بر اساس آمار سازمان ملل سالانه حدود 5000 زن تحت عنوان دفاع از شرف وناموس توسط مردان اعضای خانواده خود به قتل می رسند. بیشتر این قتلها در غرب آسیا، شمال آفریقا وبخشهایی از جنوب آسیا به وقوع می پیوندد.

«نرگس محمدی»، فعال حقوق زنان و حقوق بشر و عضو کانون شهروندی زنان است که طبق احضاریه ای که دریافت کرده باید صبح روز شنبه، 17 آبان ماه 93 در شعبه دوم بازپرسی مستقر در زندان اوین حاضر شود.[2] به همین سبب، زودهنگام به استقبال «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» شتافته ایم و گفتگوی کوتاهی با نرگس محمدی در رابطه با مسئله خشونت علیه زنان که یکی از معضلات ملموس امروز جامعه ایران است، انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:

در قاره ای به این بزرگی با تنوع اقشارش تغییرات سیاسی کاملا طبیعی هستند. منتها همه ی ما را مبارزه با فقر و نابرابری پیوند می دهد. اینکه امروزه در آمریکای لاتین تعداد زنان در پست های بالای دولتی بیشتر از اروپاست، نشانه ی پیشرفت و موفقیت ما در برابری زن و مرد است.

سائل جنسییتی و جنسی هر دو چیزی جز یک برساخته‌ی تاریخی بیش نیستند. اما باید یاد آوری کرد که ، فرایند اجتماعی امور جنسی و رابطه قدرت ، بدن و سکسوالیته ، تنها یک بر ساخته ی تاریخی اتفاقی نیست. بلکه ، این فرایند اجتماعی توسط سیستم قدرت جنسییتی ،عامدانه سازمان داده و باز تولید میشوند. بدین منظور، موتور سیستم قدرت جنسییتی تلاش میکند تا الگوها و ایده آلهای در ارتباط با اشکال ویژه ای از بدن و سکسوالیته؛ که قدرت زده و قدرت زا است را باز تولید کند.

س از درج اخبار مربوط به اسیدپاشی به زنان اصفهان، مردم آزادیخواه و انسان دوست در دو شهر بزرگ کشور، تهران و اصفهان در اعتراض به این عمل وحشیانه به خیابان ها آمدند و خواهان نضمین امنیت و آزادی برای زنان ایرانی شدند. این امری است کاملا طبیعی و کمترین کاری است که باید انجام می گرفت. مگر پدیده اسیدپاشی زنجیره ای به زنان اتفاق کم اهمیت و کوچکی بوده که مردم به سادگی و بی تفاوت از کنار آن بگذرند؟ آن چه غیر طبیعی و تعجب بر انگیز است عکس العمل برخی از مقامات حکومتی به این پدیده ی شوم است

"حسن روحانی" رئیس جمهور انتخاب شدە در دوران تبلیغات انتخاباتی با روکشی از اصلاح طلبی، شعارهای انتخاباتی و حمایت رهبران جنبش سبز، توانست نظر جامعه زنان را تا حدودی به خود جلب نماید. اما با پیروزی وی در انتخابات و شروع بکار دولت و کابینه اش تا به امروز و در عمل تغییری را شاهد نبوده ایم.

در کوچه اسید می آید / هوا زنی زیباست / که مثل یک سوراخ / مسدود می شود / هوا زنی امن است / که صورتش از قصه سوخت / به سینه ای رکیک می زنم و باز / روی دسته ی چاقو ، ریحان روئیده است / آخ ، باز زندگی از پوستی تمیز / جدا می شود

پدیده شوم اسیدپاشی که حداقل 4 نفر آن به استناد سخنان مقامات رسمی کشور تایید شده است نشان از افراطی گری و بی اخلاقی در جامعه دارد.

قتل های ناموسی در جوامع وفرهنگ های مختلف وجود دارد وقربانیان به شیوه های فجیع و گوناگون به قتل می رسند. هر چند که تلاش های زیادی برای توقف این قتل ها از طریق سازمان ها وگروه های فعال در زمینه حمایت از حقوق زنان ومبارزه با خشونت صورت می گیرد اما متاسفانه این پدیده همچنان وجود دارد.

طبق اخبار رسیده، حکم بازداشت «مهدیه گلرو» توسط شعبه دوم بازپرسی مستقر در زندان اوین به ریاست آقای خورشیدی، صادر شده و اکنون پرونده وی در این شعبه قضایی در حال بررسی است. همچنین مشخص شده که مهدیه گلرو به زندان اوین منتقل شده و در سلول انفرادی به سر می برد، اما هنوز مشخص نیست که در کدام بند نگه داری می شود.

مسئله ی اسیدپاشی به زنان در اصفهان در دو هفته ی گذشته در صدر خبرهای داخلی و بین المللی بوده است. بازتاب گسترده ی این خبر، نشان دهنده ی حساس بودن موضوع و حکایت از افزایش خشونت علیه زنان دارد. اما از سوی دیگر اعتراض ها به خشونت علیه زنان این بار بر خلاف اعتراضات مختلف سالهای گذشته، تنها محدود به فضای مجازی نشد. شاید همین مسئله یعنی بسط و گسترش اعتراضات به خارج از فضای مجازی، حکایت از عمق فاجعه ی پیش آمده علیه زنان است.

در ایران به علت دسترسی به آمار قابل اعتماد گفته ها در مورد خشونت خانگی نادقیق است. ولی امارهای موجود خبر از آن می دهند که ۶۶ درصد زنان ایرانی، در زندگی مشترکشان حداقل یکبار مورد خشونت خانگی قرا گرفته‌اند.

هنوز جوهرقلم زنان ایرانی که درعیان کردن خشونت های سپاه داعش و در حمایت از خواهران کوبانی و ایزدی خویش سخن مکتوب می کردند خشک نشده بود که اسیدی های داعش مسلک با هدف حذف زنانگی به آنان حمله کردند. روزگار غریبی است خواهران!

بنابه گزارش کانون شهروندی زنان، این نهاد مدنی طی بیانیه ای ضمن اعتراض به دستگیری مهدیه گلرو، از مسئولان خواسته است که به جای بازداشت زنان معترض به اسیدپاشی، اسیدپاشان را دستگیر کنند. متن کامل این بیانیه را در زیر می خوانید

صبح روز 4 آبان ماه 1393، مهدیه گلرو، فعال حقوق زنان و از اعضای کانون شهروندی زنان بازداشت شد. بنابه گزارش کانون شهروندی زنان، امروز صبح ماموران امنیتی به خانه مهدیه گلرو مراجعه کردند و پس از وارسی خانه و وسایل شخصی اش، او را بازداشت کردند. مهدیه گلرو به همراه جمعی از اعضای کانون شهروندی و دیگر فعالان جنبش زنان، روز 30 مهرماه در اعتراض به اسیدپاشی های اخیر در اصفهان در برابر مجلس شورای اسلامی تجمعی مسالمت آمیز داشتند.

در این روزهایی که با فاجعه اسیدپاشی زنجیره ای در اصفهان روبه رو بودیم و نگرانی هایی که برانگیخت یک پرسش این بود که این حرکات سازمان یافته بوده یا نه؟ شواهد نشان داد که این طور بوده ولی نگرانی ها رفع نمی شود. حتی اگر باندهای اسیدپاشی پیدا و کشف بشوند باز نگرانی به قوت خود باقی است چون ذهنیت اسیدپاش به طرزی باورنکردنی قوی است و همگان حس اش می کنند! اسیدپاشی مجازاتی است که بیرون از خانه رخ می دهد و به نوع و شکل حضور زنان در اجتماع ربط دارد.

مقاله را با این شعار دختران و زنان باشهامت اصفهانی دریک تضاهرات علیه اسید پاشان این شهر، آغاز می کنم: "امام جمعه ما، ننگ ما، ننگ ماست". چرا دختران اصفهانی باخشم در تظاهرات این شعاررا سر داده اند؟ گویا امام جمعه این شهر قبل ازاسید پاشی و بعداز اسید پاشی و بردن قانون امربه معروف و نهی ازمنکر به مجلس جمهوری اسلامی گفته بوده که تذکرهای شفاهی برای امر به معروف و نهی از منکر کارساز نبوده و نیستند وباید بانیروی قهریه، واردعمل شد!

ریحانه جباری یکی از ده‌ها زنی است که در ۳۶ سال گذشته و در طول حکومت اسلامی به «جرایم» مختلف اعدام شدند. ریحانه به نسل دختران امروز تعلق دارد. اعدام او در یک نظام حقوقی قرون‌وسطاییِ نه تنها ضدزن بلکه ضدبشری صورت گرفت.

سخن آخرم با مسئولین هست که چند هفته پیش در اجلاس بین‌المللی گردشگری ناملموس شرکت کردند و در بهترین هتل‌های اصفهان اقامت گزیدند و بازدیدهایی از مکان‌های مختلف انجام دادند. هنوز دو روز از پایان اجلاس نگذشته بود که ماجرای اسید پاشی به طور ملموس در شهر گزارش شد ولی متاسفانه هیچ مقامی احساس همدردی با خانواده‌های قربانی انجام نداد. به راستی چرا؟

چه ساده می توان فردای امروز را دید. امروزی که زنان کرد، جای آوازخوانی در دل دشت و گیسوان بر باد دادن و با بغلی پر از گندم نور جان به تنورستان بردن، دلاورانه اسلحه بر دوشند و نارنجستانِ خاطرات شان، نارنجکستان می شود. امروزی که زنان ایران را چنان خشمی در بر گرفته است که اسیدی ترین کابوس ها به خواب در اسارت شان رخنه کرده است، امروزی که جنین، آلوده به کرک و شیشه و پارازیت می شود و نوزاد دردمند از ترکِ سم، شیرش زهر می شود، چه فردایی در پی خواهد داشت؟ ترس از فردا خشم می آورد. مگر حکایت سیدی که اسید به

گفتگوی رادیو سوئد با مهرداد درویش پور درباره چگونگی رویارویی با خشونت علیه زنان
می بایست تبصره روشنی با این مضمون در برنامه عمل گنجانده شود: مسئولان و کارمندان ادارات مربوطه باید موظف شوند در صورت کوچکترین شکی مبنی بر اعمال خشونت علیه زنان، فعالانه واکنش نشان دهند

اسید پاشی از انواع اعمال خشونت شدید به شمار می آید که در مواردی منجر به مرگ فرد قربانی و یا تخریب و معلولیت جسمی – روحی وی تا آخر عمر می گردد. در واقع می توان گفت این عارضه یک نوع حمله است که نه با قصد قتل ، بلکه برای انتقام و نابودی آینده و زندگی اجتماعی فرد قربانی انجام می شود . با آنکه قرنها از شناخت اسید می گذرد ، اما عارضه ی اسید پاشی قدمت زیادی ندارد و در ایران به 60 سال پیش باز می گردد .

تجمع اعتراضی توسط جنبش زنان در همبستگی با تجمع مردم اصفهان در اعتراض به اسیدپاشی ها امروز مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد. گروه های مختلف زنان از جمله کانون شهروندی زنان، زنان اصلاح طلب، کانون زنان ایرانی و نیز تشکل‌های دیگر در حوزه زنان در این تجمع حضور حضور داشتند. هدف از این تجمع ابراز همبستگی با زنان قربانی اسیدپاشی در اصفهان و اعتراض به قوانین زن ستیز و ناامنی های موجود علیه زنان بود.

(( ظاهرا ما در روشنای روز هستیم، ولی شب مطلق حاکم است؛ و در این ظلماتِ واماندگی، تنها گناه شما دخترکانم در این سوختن ها، همانا زن بودنتان بود؛ و نه دلیل دیگری.))

آنچه از خانه‌ها غارت کردند که کردند و آنچه مانده بود، شبانه به آتش کشیدند. تحسین الیاس جنگ زردها و قرمزها را در تلویزیون یک مسافرخانه در راه «تل عحفر» می‌بیند و برای عروس خانواده تعریف می‌کند. «فکر می‌کردم کردستان از شنیدن این خبر ویران شود، فکر می‌کردم از شدت فشار فروبریزد. اما همین‌طور که با صورت بی‌لبخندش به من خیره بود، هیچ نگفت. خوشحال شدم، توضیح دادم که دیگر از ما هیچ‌چیز باقی نمانده جز خود شنگال، جز طاووس‌های آهنی که بر سردر خانه‌هایمان جوش داده‌ایم.»

این طرح درحالی در مجلس مطرح شده که خشونت های عریان علیه زنان از جمله اسید پاشی بر چهره زنان ایرانی، موجی از نگرانی ها را به وجود آورده و جامعه را در بهت و اضطراب فرو برده است و این شائبه را به وجود آورده که چنین طرح هایی می تواند پشتوانه ای قانونی برای خشونت های عریان افراط گرایان باشد. از این رو نه تنها این طرح امنیت زنان را به مخاطره می اندازد بلکه زنگ خطری جدی است برای امنیت کل جامعه.

آقای مطهری نماینده اصولگرای مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که با نامه ها و مصاحبه هایی در مورد رهبران محصور جنبش سبز به شجاعت و ساختارشکنی ملقب شده اند و از همین رو نیز محبوبیتی در بین برخی از حامیان جنبش سبز کسب کرده اند، چندی پیش ضمن سوال از وزیر کشور در مورد وضعیت عفاف و حجاب تصاویری از زنان ساپورت پوش تهران- که خود تهیه کرده بودند- در صحن علنی مجلس نمایش داده و خواستار برخورد دولت با این زنان شدند

این روزها دو اتفاق تلخ جامعه زنان و کل خانواده ها را دستخوش نگرانی شدید کرده است: یکی اسیدپاشی بر چهره ی زنان اصفهانی است و دیگری انواع و اقسام طرح هایی که از سوی برخی از مجلسیان به بهانه «حجاب» و «بدحجابی»، حقوق حداقلی و زندگی روزمره زنان را هدف تاخت و تاز قرار داده است. بسیاری از ناظران، این دو حرکت را که یکی از درون جامعه و دیگری از درون مجلس شورای اسلامی فراروییده، در یک راستا و آن هم در جهت گسترش افراط گرایی در ایران می دانند.

در هفته ی گذشته طرحی با عنوان حمایت آمران امر به معروف و ناهیان از منکر، در دستور کار مجلس قرار گرفت و کلیات این طرح با ۱۵۶ رأی موافق و ۲۳ رأی مخالف و هشت رأی ممتنع تصویب شد. این طرح که در جلسه علنی ۱۷ مهر مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد «صیانت از حریم عفاف و حجاب» نام دارد و به امضای ۳۶ نماینده همچون روح‌الله حسینیان، حسین نجابت، غلامرضا مصباحی مقدم، مهرداد بذرپاش، ابراهیم کارخانه، زهره طبیب‌زاده، فاطمه آلیا، نیره اخوان بیطرف، لاله افتخاری و حسن کامران رسیده است.

روزگاری پدران و مادران ما انقلابی کردند که یکی از خواسته های آن، رفع قانون کاپیتولاسیون بود. قانونی که امتیاز خاص به برخی از اتباع غیرایرانی ساکن ایران می داد. آن قانون با انقلاب برداشته شد اما امروز می بینیم که کاپیتولاسیون از نوع دیگری حکمفرما شده است. قانون نانوشته که به زنان غیرایرانی امتیازات خاصی می دهد و زنان ایرانی از این امتیازها محروم اند. نمونه هایش این روزها در همه جا می بینیم. همین چند روز پیش در مراسم افتتاحیه برگزاری اجلاس «آی. سی. سی. ان» در اصفهان از اجرای نوازندگان زن در گروه م