● زنان

12 اردیبهشت، روز معلم و آغاز هفته معلم است. به همین مناسبت دل نوشته فرزانه دشتی، از معلمان باسابقه را در زیر منتشر می کنیم و این روز را صمیمانه به تمامی معلمان پرتلاش سرزمین مان، به ویژه زنان معلم که نزدیک به 80 درصد جامعه معلمان کشور را تشکیل می دهند تبریک می گوییم:

جامعه امن از ابتدائی ترین حقوق هر انسانی است اما ایدئولوژی های حاکم بر افراد جامعه و حکومت، بجای انسان دیدن زنان و مردان بدون دخالت دادن یک نگاه جنسیتی، انسان ها را اول زن و مرد می بینند و در مرحله بعد نیز با سلب امنیت حقوقی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی از زنان، آنها را در واقع از انسانیت انسانی خود سلب می کنند و در نتیجه فقط مردان به عنوان انسان تعریف و به حساب می آیند.

مهری کاشانی، نویسنده و شاعر، روز 5 اردیبهشت 1394 در لندن درگذشت. داستان ها و اشعار مهری کاشانی در خارج از کشور به چاپ رسیده است. مطلب زیر به مناسبت درگذشت این زن صاحب قلم، توسط عفت ماهباز به نگارش آمده است. یادش گرامی باد:

ورزش صبحگاهی نمادی از همبستگی و قدرت؛ تجمعی که به دور از هر گونه اتهامات سیاسی، و با همدلی در قحط سالی «عدل و داد«، و «الف و بای» امید و برابری را در کنار هم تدریس می کنند و هر هفته در میدان قائم با پیاده روی با هم بودن را نمایش می دهند...

ویدئو گزارش «دیدار و گفتگوی اعضای کانون شهروندی زنان با زنان کارگر در کارگاه تولیدی پوشاک» را که به مناسبت روز جهانی کارگر توسط کانون شهروندی زنان تهیه شده در لینک زیر می توانید مشاهده کنید

مطلب زیر که به نقش کمتردیده شده ی زنان در اعتصاب بزرگ سال 1308 پالایشگاه آبادان می پردازد به قلم «محمد صفوی» و به مناسبت روز جهانی کارگر به نگارش درآمده است. این مطلب در عین حال به ابعاد دیگر این حرکت تاریخی، بویژه مهم بودن نقش «اتحادیه گری اجتماعی» که نوعی تلاش جبهه ای برای بهتر شدن شرایط کار و زندگی همه شهروندان است می پردازد

سپیده جدیری، شاعر، مترجم، بنیانگذار جایزه‌ی شعر زنان ایران (خورشید) در ایران و عضو هیأت داوران جایزه‌ی شعر بنیاد ژاله‌ی اصفهانی‌ (در لندن) است

بر اساس این قانون ضد زن جدید و لازم الاجرا، هر تصمیمی که اسلام مداران این ستاد بگیرند حتی برخلاف قانون اساسی ضد مردمی ایران، باید لازم الاجرا تلقی شده و هر سه قوه به اجرای آن بپردازند؛ اما تفویض چنین اختیار عظیمی برخلاف قانون اساسی فعلی و اصل تفکیک قواست و موازی کاری دیگری با هدف مبارزه با آزادی پوشش و حق انتخاب زنان و همینطور آزادی روابط است.

در جمهوری اسلامی به عنوان کشوری که در آن تبعیض علیه حقوق زنان نهادینه است، نه تنها خانواده به عنوان نهادی مقدس، پدرسالار و دگرجنس خواه ارجحیت و کرامت دارد، بلکه سیاست رشد جمعیت کشور نیز بر پایه بی حقوق‌تر کردن زنان سازمان می‌یابد. هم از این رو نیروهای سکولار، فمینست‌ها و طرفداران حقوق فردی و برابری جنسیتی باید قاطعانه در مقابل چنین طرح‌هایی ایستادگی کنند

دوم اردیبهشت در اکسیونی که به مناسبت «روز زمین» در پارک سرخه حصار تهران برگزار می شد شرکت کردم. حامیان محیط زیست با دو فقره ون ما را به محل بردند. نکته قابل ذکر اینکه اکثرا شرکت کنندگان زن بودند. حتی تعدادی از زنان با اتومبیل شخصی به محل آمده بودند. تعداد مردان حاضر از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کرد.

ماه ها تلاش می کرد آن ها را از خودش جدا و دورشان کند. بالاخره موفق می شد، اما تا بازگشتشان چند روز بیش تر طول نمی کشید.

ه طور كلی وقتي سخن از پدرسالاری (مردسالاری*) به ميان مي آيد، مقصر بودن يک مرد و يا مردان در ذهن تداعی می شود. تصویر اولیه و عمومی که پدرسالاری در ذهن تداعی می کند موجب مي شود كه مردها نسبت به اين كلمه و يا به بحث های پيرامون آن حساسيت نشان داده و حالت تدافعی به خود بگيرند. حتی مسأله تا جایی پیش می رود که عده ای از فعالین زن مسئله پدرسالاری را از روی دشمنی با مردان ادراک و بررسی می کنند.

ریشه رفتار زنانه به بازی های دوران کودکی برمی گردد. وقتی دختران یاد می گیرند که با دختران دیگر مشارکتی بازی کنند. اما پسران یاد می گیرند که روی دست هم بلند شوند و دختران انفعال را می آموزند.

رانا حسینی کماکان به کار خود به‌عنوان یک روزنامه‌نگار، به افشای قتل‌های ناموسی در اردن تایمز ادامه می‌دهد. در سال ۱۹۹۸ او برنده‌ی جایزه حقوق بشر ریبوک شد. در سال ۲۰۰۰ جایزه دیده‌بان حقوق بشر به سازمانی که او پی‌ گزارده بود، تعلق گرفت. اگر به روزهای دانشجویی او در آمریکا برگردیم، رانا، کاپیتان تیم بستکبال دختران دانشگاه بود. او هنوز هم دوست دارد کفش کتانی بپوشد.

این سیستم تجاوز، مکانیزم خانه نشین کردن زنان را در خود نهفته دارد زیرا بدین گونه عمل می کند که زنان جامعه را از ترس تجاوز و تعدی از حضور در اجتماع و مشارکت در امور جامعه محروم می سازد.

پنجاه و نهمین اجلاس کمیسیون مقام زن در سازمان ملل بیست سال پس از «اجلاس پکن» (که در سال ۱۹۹۵ در شهر پکن برگزار شده بود)،‌ درماه مارس ۲۰۱۵ با نام (پکن+۲۰) به مدت دو هفته با شرکت نماینده های بخش دولتی و غیردولتی ۱۹۰ کشور جهان در نیویورک برگزار شد.

در روزهای گذشته دفترچه راهنمای آزمون استخدامی متمرکز دستگاه‌های اجرایی کشور که در خردادماه ۱۳۹۴ برگزار می‌شود، در دسترس عموم قرار گرفته است و سهمیه‌بندی جنسیتی که پیش‌تر هم در این نوع آزمون‌ اعمال می‌شد این بار شکلی کاملاً تبعیض‌آمیز به خود گرفته است. در میان دوهزار و ٨٠٠ کد استخدام برای آزمون استخدامی که امسال اعلام شده، در مجموع تنها دوهزار و ٢٨۴سهمیه استخدامی صرفا برای مردان، ۵٠٠ سهمیه مشترک میان مردان و زنان و تنها ١۶سهمیه صرفا برای زنان در نظر گرفته شده است.

چندی پیش خبر جدایی فرزاد حسنی و آزاده نامداری دو مجری و چهره مشهور تلویزیون ایران در شبکه‌های مجازی و رسانه‌های داخلی منتشر شد. . حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا باید از خشونت خانگی سخن گفت و آن را گزارش داد، یا اینکه بازنمایی و برملا کردن خشونت خانگی حریم شخصی افراد را خدشه دار می‌کند؟ برای پاسخ به این پرسش و بررسی بیشتر موضوع خشونت خانگی در ایران با مهرداد درویش‌پور، پژوهشگر و جامعه‌شناس ساکن سوئد گفتگویی انجام داده‌ایم که شرح کامل این گفتگو را در اینجا می‌خوانید:

در شهر ما که مترو هم دارد دیه بانوان نصف آقایان است

طی سالیان گذشته بویژه یک دهه اخیر شاهد اجرای گسترده سیاست هایی بوده ایم که در حوزه اشتغال، به صورت سیستماتیک زنان را از بازارهای کار رسمی حذف کرده است. سیاست خانه نشین کردن زنان و حذف آنان از بازار کار، طی این سال ها از طریق ارائه طرح ها و قوانین در مجلس شورای اسلامی و نیز از طریق آیین نامه های داخلی در دستگاه های اجرایی و یا مدیریت شهری همچون شهرداری و... به مورد اجرا درآمده است.

خودم را فمینیست ندانستم چون هرگز نمی توانستم یک تنه به قاضی بروم، هرگز نخواستم حریم انسانیت را محدود به تعصبات جنس-جنسیتی کنم، به اسم انسانیت قیام کردم و به اسم دفاع از حقوق آن هایی که توان مدافعه ندارند به پا خواستم!

بر اساس تحقیقات اخیر (۲۰۱۵) که در روزنامه واشنگتن پست نیز بازتاب یافت، صرف حضور کمی زنان در مناصب حکومتی، دولتی، قضایی و نمایندگی تاثیر خود را بر بهبود وضعیت زنان در جامعه می گذارد و باعث تهیه و تصویب شدن قوانینی که منافع زنان را حفاظت می کنند می گردد.

محدودیت ها برای ورود زنان به ورزشگاه ها و تماشای مسابقات ورزشی، هر روز گسترش بیشتری می یابد به طوری که اخیراَ این محدودیت از تماشای فوتبال و والیبال، به تماشای مسابقات بستکبال هم تسری پیدا کرده است.[1] این درحالی است که ورزش و تماشای مسابقات ورزشی یکی از حوزه های سالم و کم خطر برای گذران اوقات فراغت مردم است که دولت ها در جهان از ظرفیت گشودۀ این حوزه، به منظور گذران سالم اوقات فراغت مردمان شان بهره های فراوان می برند.

در ماه های اخیر نمونه های تکان دهنده ای از خشونت های فردی و جمعی علیه زنان در ایران، افغانستان و دیگر کشورهای منطقه، چگونگی رویارویی با خشونت علیه زنان را به دغدغه ای جدی بدل ساخته است.

مطلب زیر برگرفته از مطلبی است که توسط میشل میلن به نگارش درآمده و در سایت «تلاکسکالا» در سوم آوریل 2015 به انگلیسی منتشر و توسط حمید بهشتی به فارسی ترجمه شده است:

فکر می‌کنم دام‌های دنیای امروزی که تجربه‌اش می‌کنیم خطرناک‌تر از دام‌های دنیای دیروزی است که می‌خوانیمش، بنابراین عبورِ سلامت از این دام‌ها پیچیده‌تر و به مراتب ‌مشکل‌تر از دیروز شده است. دام‌هایی مثل تشخیص ندادن موقعیت‌ها و زیر پا گذاشتن حرمت انزوای فردی و حرمت در میان جمع بودن، بودن در مجمع افرادی که امروز روی دستشان بلندت می‌کنند و هورا می‌کشند و فردا زیر پا لهت می‌کنند و دنبال دیگری می‌دوند

این گزاره، اگرچه فمینیستی به نظر می رسد، مطلقا غلط است. اگر ما این استدلال را بپذیریم، بدین معنا خواهد بود که همجنسگرایان حق برابر با دگرجنسگرایان را ندارند، چون تعدادشان بسیار کمتر است و در ثانی، مشارکت فعالی هم در بوجود آوردن نسل جدید برای جامعه ندارند...

هیچ وقت در ایران اسلامی هیچ زنی از عدالت و برابری برخوردار نخواهد بود. اینجا کشور داعشیان است ریحانه هم با همین عدالت داعشی به پای چوبه دار رفت. در دل شجاعتش جسارتش و پاکی اش را تحسین میکنم او نماد یک زن بیگناه است و باید طناب دارش را غرق بوسه کرد .

دختران زیر هجده سال بیشترین تعداد قاچاق شده ها را تشکیل می دهند و متوسط سن دخترانی که قاچاق می شوند یازده سال است.

مطلب زیر، متن کامل سخنرانی آرمان ابراهیم زاده است که در مراسم روز جهانی زن در سیدنی استرالیا ایراد شده است.

فرخنده؛ دو روز پیش از رسیدن"نوروز فرخنده" زیر پاهای چند مرد که خود را قاضی دوران فکر می‌کردند، جان داد. هرچه بیشتر از وقوع این رویداد جانسوز می‌گذرد؛ پهلوهای واقعی داستان مرگ فرخنده روشن‌تر می‌شود. این افراد وی را به سوزاندن قرآن متهم کردند؛ اما این اتهام تاکنون ثابت نشده است.

مطلب زیر، متن کامل سخنرانی میترا علوی است که در مراسم روز جهانی زن در سیدنی استرالیا ایراد شده است

در آستانه سال نو خورشیدی، از گوشه و کنار، خبرهای دهشتناکی از اعمال خشونت علیه زنان منتشر شد. در همسایگی مان در افغانستان، دختری 28 ساله با نام فرخنده، عصر پنجشنبه ۲۸ اسفند در نزدیکی مسجد شاه دوشمشیره در مرکز شهر کابل از سوی مردان خشمگین به اتهام دروغین آتش زدن قرآن، با سنگ و چوب کشته می شود، سپس پیکر معصوم اش را در آتش می سوزانند. در همین ایران خودمان، آزاده نامداری، گوینده تلویزیون، با انتشار عکسی از خود، از ضرب و شتم همسر سابق اش (فرزاد حسنی) که او نیز مجری تلویزیونی است، پرده بر می دارد.

گاهی همسران به یکدیگر احساسات نوستالژیک یا رمانتیک دارند. سلیقه شان این جوری است که سر شام شمع روشن می‌کنند یا، به یاد قدیما، سر تاقچۀ خانه چراغ پیه‌سوز می‌گذارند. البته فکر قطع احتمالی برق را هم می‌کنند.

با وجود آن که بسیاری از زنان مهاجرتبار در جامعه سوئد از تحصیلات دانشگاهی و بالا برخوردارند، موقعیت مناسبی در بازار کار این کشور ندارند. آن‌ها همچنین در زمینه بهداشت جسمی و روانی در مقایسه با زنان سوئدی تبار با آسیبی بیشتری روبه‌رو هستند. بیکاری در میان آن‌ها بیشتر و فقر در میان این زنان به مراتب از بقیه افراد بالا‌تر است.ضرورت بررسی این مساله و موقعیت زنان مهاجرتبار در بازار کار و جامعه سوئد، در سمیناری در پارلمان سوئد با حضور تعدادی از محققان، سیاستمداران و روزنامه نگاران مورد بررسی قرار گرفت.