جو بایدن، رییس‌جمهوری آمریکا با تبریک نوروز، بر حمایت از مبارزات مردم ایران برای رسیدن به آزادی و دموکراسی و پاسخگو کردن جمهوری اسلامی برای نقض حقوق بشر تاکید کرد.

جو بایدن در پیامی با عبارت «عید شما مبارک» نوروز را تبریک گفت و این جشن را «بخشی شادی‌بخش از فرهنگ آمریکا» خواند. او با تاکید بر حمایت از «زنان شجاع ایران که برای آزادی می‌جنگند»، گفت آمریکا و شرکایش مقام‌های ایران را به دلیل نقض حقوق بشر پاسخگو خواهند کرد.

آبرام پیلی، معاون نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، نیز در تبریک نوروزی خود، ایران را کشوری دارای منابع عظیم طبیعی و استعداد‌های شگرف انسانی، خواند. او با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی مواهب ایران را به هدر می‌دهد، بر حمایت از مردم ایران برای رسیدن به آزادی و دموکراسی تاکید کرد.

پیام‌های نوروزی؛ فرصتی برای دعوت به تغییر

در داخل ایران نیز ، شماری از زندانیان سیاسی بر ادامه کنش اعتراضی خود علیه اعدام و دیگر جنایات جمهوری اسلامی تاکید کردند و خواستار همراهی مردم آزادی‌خواه ایران ‎در این مسیر شدند.

کانون نویسندگان ایران هم ، بهار را پیام‌آور تغییر توصیف کرد و تشکل‌های صنفی فرهنگیان به موارد نقض حقوق بشر در سال ۱۴۰۲ پرداختند.

کانون نویسندگان ایران در پیام نوروزی خود یادآور شد حاکمیت در سالی که گذشت، همانند گذشته سانسور و سرکوب و تحمیل فقر و اختناقِ بیش‌تر به مردم را دستور کار خود قرار داد و سخت مشغول انتقام‌ گرفتن از جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود.

به گفته نویسندگان بیانیه، سرکوب آزادی‌ها و تحمیل فلاکت در این سال بیش از همیشه اوج گرفت. با این‌ حال، مردم به ویژه جوانان و زنان، جنبش حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه خود را ادامه دادند.

کانون نویسندگان ایران، نوروز را نه فقط جشن تغییر فصل و سال که جلوه‌ای دیگر از همراهی و همدلی مردم در جشنی عمومی مقابل «دُکان‌داران عزا و گریه» توصیف کرد.

این بیانیه با امیدواری برای آزادی زندانیان سیاسی، رفع سانسور، رسیدن به آزادی و برقراری رفاه و شادی برای مردم، در انتها نوشت: «آمدن بهار نوید می‌دهد که این‌ها همه شدنی است زیرا بهار پیام‌آور تغییر است.»

کارزار سه‌شنبه‌هایِ سیاهِ نه به اعدام برقرار خواهد بود

جمعی از زندانیان سیاسی در زندان‌های قزل‌حصار، اوین، کرج، مشهد و خرم‌آباد، روز ۲۹ اسفند با انتشار بیانیه‌ای از هفت هفته اعتصاب غذای روزهای سه‌شنبه‌شان در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام در ایران خبر دادند.

آن‌ها گفتند ۲۹ اسفند و در آخرین سه‌شنبه سال ۱۴۰۲ برای هشتمین هفته متوالی، به یاد تمام قربانیان «دستگاه سرکوب استبداد دینی» به ویژه اعدام‌شدگان، اعتصاب غذایشان را ادامه داده‌اند.

این زندانیان سیاسی هدف از کارزار «سه‌شنبه‌های سیاه» و اعتصاب هفتگی خود را جلب توجه افکار عمومی به موضوع اعدام خواندند و تاکید کردند: «اعدام، قتلی حکومتی، مجازاتی بدون بازگشت و ابزار سرکوب و ارعاب حکومت اقلیت مستبد حاکم بر کشور است.»

آن‌ها تاکید کردند تا رسیدن به روز سرنگونی جمهوری اسلامی به اعتراض خود علیه احکام اعدام از داخل زندان‌ها ادامه می‌دهند و از همه شهروندان خواستند تا در این مسیر همراهشان باشند.

امضاکنندگان بیانیه با اشاره به گزارش اخیر شورای حقوق‌ بشر سازمان ملل و ضرورت محکومیت جهانی نقض حقوق بشر و اعدام در ایران، گفتند: «پیروزی مردم و تحقق عدالت جز در سایه اتحاد و هم‌بستگی خود مردم ایران امکان‌پذیر نیست.»

اعتصاب غذای هفتگی زندانیان از روز دهم بهمن امسال و با فراخوان ۱۰ زندانی سیاسی در زندان قزل‌حصار کرج آغاز شد.

زندانیان بند زنان زندان اوین نیز در اعتراض به اعدام وفا آذربار، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی و محسن مظلوم، برای توقف اعدام زندانیان دیگر و در همراهی با زندانیان قزل‌حصار اعلام اعتصاب غذا کردند.

پیش از آغاز این کنش هفتگی، روز پنجم بهمن نیز زندانیان سیاسی زن در اعتراض به اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی اعتصاب غذا کردند که با حمایت شهروندان، خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق بشر و چهره‌های سیاسی و اجتماعی همراه شد.

بیانیه زندانیان سیاسی درباره تداوم اعتصاب غذایشان در سال جدید با تاکید بر نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی منتشر شد.

برخی دیگر از زندانیان سیاسی، تشکل‌ها و چهره‌های سرشناس نیز در پیام‌های نوروزی خود به موارد مشابه اشاره کردند.

نقض حقوق بشر در ایران، محصول هژمونی خشونت و سرکوب

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با انتشار پیامی نوروزی، به ادامه‌دار بودن موارد نقض حقوق بشر در ایران در مورد تمامی اقشار پرداخت و مواردی مانند افزایش ترک تحصیل به سبب فقر، بازتولید کودکان کار، عمیق شدن تفاوت آموزش در مرکز و حاشیه، پادگانی شدن مدارس و صدور احکام زندان، ‌تبعید و اخراج برای معلمان منتقد را به عنوان نمونه ذکر کرد.

این تشکل صنفی در ادامه به محرومیت مستمر بازنشستگان و کارگران از حقوق قانونی‌ خود، بحران تورم و گرانی، زندانی شدن دانشجویان و استادان منتقد یا دادخواهان در حوزه‌های مختلف، سلب آزادی اندیشه و بیان و ایجاد نشدن تشکل‌های صنفی و مردم‌نهاد مستقل اشاره کرد.

تداوم اعدام، قصاص، شکنجه، قتل ناموسی و محرومیت جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس از حق حیات از دیگر مواردی هستند که این بیانیه به آن پرداخت.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان این نمونه‌ها را محصول حکمرانی غیردموکراتیک و همراه با هژمونی خشونت و سرکوب در ایران توصیف کرد و گفت در چنین ساختاری، افرادی فراتر از هر قانون، بر شهروندان سلطه دارند.

این تشکل صنفی بر ضرورت همدلی و هم‌بستگی مردم برای رسیدن به زیستنی همراه با رهایی و برابری تاکید کرد.

زهرا رهنورد، تار موی زنان را طناب دار دیکتاتوری خواند

زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی، از رهبران جنبش سبز که از سال ۱۳۸۹ در حصر خانگی به سر می‌برد، در پیام نوروزی خود به فقر، بی‌خانمانی، بیکاری، گرسنگی، تضادهای طبقاتی، شکاف‌های جنسیتی، خشونت، جوان‌کشی، زن‌ستیزی و عقب‌افتادگی از توسعه و رشد جهانی اشاره کرد و گفت این موارد، «ملت را به جان آورده» است.

به گفته او در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی به «جنگ تمام‌عیار» با زنان از مادری با کودکی بیمار در درمانگاه قم تا دکتر صدیقه وسمقی دل خوش کرده است.

رهنورد تاکید کرد حاکمیت، همه زنان را دشمن خود می‌داند، با خشونت بر آنان می‌تازد و از خانه و کوی و برزن آن‌ها را می‌رباید.

او در پایان پیام خود نوشت: «گویا حاکمان به این نتیجه رسیده‌اند که طناب دار دیکتاتوری، تار موی زنان است.»

رهنورد هشتم مارس و در روز جهانی زنان نیز در پیامی تاکید کرده بود جواب آزادی‌خواهی زنان نه «گلوله» بلکه تسلیم بی‌چون و چرای حاکمان است.

پیش از این و در روزهای گذشته، شماری از زندانیان سیاسی نیز پیام‌هایی نوروزی منتشر کردند.

در یکی از این پیام‌ها، محمود مهرابی که بیش از یک سال است در زندان مرکزی اصفهان محبوس شده، از مقام‌های جمهوری اسلامی با عنوان افرادی یاد کرد که هنری جز آباد کردن زندان‌ها و قبرستان‌ها نداشته‌اند و آرزوی رسیدن نوروز و روزهایی را کرد که میهن‌دوستان در جای‌جای ایران ریشه بدوانند.

او تاکید کرد که «تغییر از شرایط دل‌مرگی به دل‌خوشی» تنها به دست خود مردم محقق خواهد شد.

در آستانه نوروز،‌ ده‌ها شهروند نیز آرزوی سال نوی خود را در پیام‌هایی صوتی با ایران‌اینترنشنال در میان گذاشتند که موضوع محوری اکثر آن‌ها، آرزوی سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری ایرانی آزاد و آباد بود.