رفتن به محتوای اصلی

سپتامبر 2011

جمهورى اسلامی گفتمان استقلال طلبی در جنبش ملی آذربايجان را های‌جک کرده ست

امروزه نیز جنبش ملی آذربایجان بیش از آنکه در پی کسب حمایت خارجی باشد باید بدنبال متفقین داخلی بگردد که در صدر آنها جنبش‌های سایر ملت‌ها قراردارد که بطور مشابه درمعرض سیاست‌های شوونیستی هستند. بغیرازین متفقین طبیعی ملت آذریایجان در مبارزه علیه حاکمیت فاشیسم اسلامی افراد و نیروهای دمکرات دیگری را در کنار خود دارد که جنبش های دمکرات دیگری را نمایندگی میکنند: از مسلمانان غیرشیعه بگیرد تا زنان که نیم جمعیت ایران را تشکیل میدهند یا کارگرانی که تشکیل اتحادیه و سندیکاها برایشان امری حیاتی است...

ویدئو کلیب سخنرانی در اتاق فرهنگ گفتگو تحت عنوان :دهسال پس از اا سپتامبر

پس از گذشت ۱۰ سال، این حادثه چه تاثیری برای خاورمیانه بر جای گذاشته است. ایا این حادثه تروریستی بر میزان نقش اسلام سیاسی در منطقه افزود ؟ آیا موجب رها شدن بند های استبدادی در منطقه شد و جنبش سیاسی خاورمیانه بسمت دمکراسی خواهی پیش می رود و یا بر عکس موجب ماندگاری استبداد در منطقه شده است؟ سخنرانان عبارت بودند از : احمد تقوایی ، جهانگیر لقایی ، پیروز و کیانوش توکلی . شایان ذکر است که در این ویئو کلیب تنها بخش هایی از سخنانان شرکت کنندگان در اتاق فرهنگ گفتگو فیلم برداری شد.

مطلب جالب و آگاهی بخش درباره دریاچه ارومیه

علت خشكيدن بزرگترين درياچه كشور يعني اورميه، ساخت 40 سد روي 14 رودخانه مهم اين حوضه است كه جلوي آورد 5.5 ميليارد مترمكعب آب به درياچه را گرفته اند متاسفانه همه اين سدها بدون هيچ گونه مطالعات نيازسنجي ساخته شده اند. مثلا سد هاي زرينه رود و سيمينه رود براي دشت هايي آب تامين كردند كه بدون آن سدها نيز اراضي آنها آبي بود و اصلا مشكل كم آبي نداشتند و با شبكه سنتي آبياري مي شدند. پس از ساخت سد زرينه رود اراضي پائين دست اين سد بشدت زهدار شدند و مطالعاتي براي اين اراضي انجام شد و...

معضل ملی دریاچه ارومیه را سیاسی نکنید

خانواده های فعالان مدنی بازداشت شده در تبریز در مصاحبه با روز اعلام کردند که مساله دریاچه ارومیه، مساله ای ملی است و نباید با بازداشت فعالان مدنی و مردم، این مساله را سیاسی و امنیتی کرد. خانواده های مصطفی و مرتضی عوض پور، عبدالله صدوقی، جمشید زارعی، عزیز پورولی و مهدی مهاجری، خواهان ازادی بازداشت شدگان اخیر در آذربایجان شده و خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی متذکر گفته اند...

من فاحشه نیستم

می‌خواستم مقنعه و مانتو مشکی بلندم را در بیاورم. فقط گرمم بود همین. من مدل نیستم. من مانکن نیستم. فاحشه و تحریک کننده هم نیستم. من فقط گرمم است… برادر می‌فهمی؟ گرمم است. می‌خواهم این گرما را توی صورتت بالا بیاورم. می‌خواهم این مقنعه را که با سیلی نگاهت و لحن کثبفت گفتی “بکش جلو ” دور گردنت بیندازم و بگویم یک روز تمام این را سرت کن، بعد با همان خفه‌ات کنم. همین

اپوزیسیون ایرانی، کدام اپوزیسیون؟

این اپوزیسیون نه ملی‌است و نه در اندیشه همایش همدلی هاست، تنها می‌خواهد بماند تا سر حادثه او را در بستر سیاست دوباره زنده نماید. اگر بر قوای درون و ملی‌گرایی و یا هر زبان اندیشه همسوی دیگر در گفتار پا می‌فشارد یا در اوهام است و یا دروغ می‌گوید چشم و دستش به سوی بارگاه جهانی‌است که این روزها فصل یخبندان ناموس سیاسی را در قاموس بهار عرب رنگ نموده و قلندرانه به تاراج نفت نام رهایی اهدا می‌کند.این اپوزیسیون هرگز به سازماندهی همایش وار درون گسیخته خود نمی‌اندیشد...

ایران پیش از اسلام خاری در چشم اسلامیون است

اما به راستی چرا اینگونه است؟ چرا اسلامیون از گرایش ایرانیان به تاریخ پیش از اسلام می ترسند و تلاش می کنند با دروغها و تبلیغات خود در برابر آن بایستند؟ اتفاقا دلیلش دقیقا برعکس چیزی است که اسلامیون می گویند و خود نیز این را می دانند و آن دلیل چیزی نیست جز ضعف این 14 سده نکبت بار از هر نظر در مقام مقایسه با دوران پیش از اسلام که ده ها برابر سیاه تر و وحشتناک تر است. در 14 سده تاریخ اسلامزده ایران چیزی جز نکبت و بدبختی در سرزمین ما نبوده.

چرا من با هرگونه حمله به ايران مخالفم

اما اگر بخواهم موضع خودم را در يک جمله کوتاه بگويم، بايستي ابتدا خاطر نشان کنم که هرگونه حمله اي به ايران در بهترين حالت باعث شکست و پايان سقوط رژيم جمهوري اسلامي خواهد شد. در بدترين حالت هم حمله به ايران ممکن است باعث پشتيباني از رژيم در ميان بخشي از مردم شود هرچند به چنين امکاني شک دارم همانگونه که در سال 2003 تحريکات جمهوري اسلامي در آنسال براي را ه انداختن جنگ را محکوم کردم، مفصلاً توضيح داده ام:

اعتقادی به آشتی ندارند

اینها آتش بس را نمی پذیرند زیرا اولاً پذیرش آشتی و صلح منافعشان را به خطر می اندازد، دوماً پذیرش آتش بس مستلزم به رسمیت شناختن پژاک است، سوماً به معنی بازگشت به شرایط قبل از جنگ و حمله و اصلاح رفتارشان است که اینها اساساً با هرگونه اصلاح مخالفند و چهارماً مشکل اساسی مشکل سیاسی نیست بلکه مشکل روانیست.