فوریه 2014

عصر ایران پرسیده است: قدرت نمایی و قانون شکنی "فعالان فرهنگی"(!) همچنان ادامه دارد... آیا دولت همچنان سکوت می کند؟ سوال اینست که چرا دولت سکوت نکند؟ مگر نه این که کلیت رژیم در اسلامیزاسیون ایران وحدت اراده دارند؟ مگر نه اینکه جمهوری اسلامی نماینده دین، فرهنگ و سنت اسلام و عرب در ایران بوده و 35 سال در راه پان اسلامیسم جامعه و کشور را به تباهی کشانده است؟ ایران تاریخ مقاومت خونین 35 ساله در برابر بربریت اسلامگرایان را پشت سر دارد و طرح یک نکته درباره لغو کنسرت ضروریست؛ رژیم اسلامی باید برافتد!!!

فیروزآبادی از قیام ملت اوکرائین انتقاد کرد تا پشتیبانی از روسیه و مخالفت با قیام های مردمی را باطلاع مردم رساند. او گفت آنچه در اوکراین و کیف اتفاق افتاد انقلاب برای فرار از استقلال به وابستگی بود. کسانی از استقلال سخن می گویند که خود بردگی آئینی، دینی و فرهنگی پیشه کرده و نیز به ملت ایران تحمیل می کنند. خودفروشان آئینی، دینی و فرهنگی هرگز نمی توانند روحیه سلحشوری و ازادیخواهی ملل را دریابند.

گفتنی است که در تاریخ سوم آبان‌ماه سال1392 ، در نزدیکی روستای "وزمله" از توابع شهرستان بانه، میان نیروهای سپاه و گروهی از افراد مسلح، درگیری رخ داد. که در این درگیری سه تن از نیروهای وابسته به یکی از احزاب کرد به نام‌های هوشیار ( ریبوار) عزیزنژاد ، امجد تام و آزاد سالم در نخستین ساعات درگیری با نظامیان سپاه جان خود را از دست دادند. که بعد از این درگیری این دو بردار مریوانی توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت و مدتهای طولانی را تحت آزار و شکنجه سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات تحمل کردند

امروز ۴ اسفندماه این جوان کُرد ایرانی که چند سالی است بدون رعایت ضوابط یک دادرسی عادلانه، به مرگ محکوم و در شرایط غیر انسانی نگهداری شده است، به دادگاه اعزام شد. متاسفانه در هنگام اعزام، فقط به جرم اینکه لباس کُردی‌اش را از تن درنیاورده تا لباس زندانی را بپوشد، به‌شدت و تا سرحد بیهوشی، از سوی سه تن از پاسداران زندان رجایی شهر، مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

ارتجاع اسلامی به بهانه "عدم رعایت روند قانونی جهت اخذ مجوز" کنسرت «احسان خواجه امیری» در آبادان را لغو کرد.اسلامگرایان از فرهنگ، موسیقی، هنر و هر آنچه رنگ و بوی ایران، زندگی و عشق دارد بیزاراند! و اینگونه 35 سال سنت، فرهنگ و دین و آئین بیگانه به ملت ایران تحمیل گشت و کشور به سرنوشتی چنین ننگین و نکبتبار دچار گشته است.

هرگاه قیامی بوقوع می پیوندد و دیکتاتوری سرنگون می شود، سران رژیم اسلامی بخود میلرزند و خاطره جنبش خیابانی و واقعیت چشم انداز خیزش ملی برای درهم کوبیدن نظام اسلامی، آنها را به لکنت زبان وا می دارد. پورمحمدی عضو هیئت مرگ قتل عام دهه 60 در باره سقوط دولت اوکرائین گفت: روزنامه‌ها جوری تیتر می‌زنند گویا مسئله‌ای داخلی است. کشور و نظام ما قابل مقایسه با اوکراین نیست. باید خیلی دقت کرد این فضا حفظ شود.واقعیت اینست که پیکار برای درهم شکستن استبداد، مبارزه ای جهانی بوده که در ایران هم اجتناب ناپذیر است!