● جهان

هرگز پاى منبر خطابه هاى سياسى - انحرافى دولت شعوبى و مبلغان سينه چاكش نخواهم نشست.

احقاق حقوق ملى در ايران مسله دمكراسى در داخل ايران است و نه مختص به توركها است و نه ارتباطى به تركيه و يا ديگر كشورهاى منطقه دارد كه ايشان ميخواهد با سياه نمايى آنها با حقوق ملى خلقهاى غيرفارس مخالفت كنند! تركيه كشورى است همسايه ما است كه البته بخاطر تورك زبان بودنش و ادبيات غنى اش كه هم با اورهان پاموك برنده جايزه نوبل ادبيات بوده است و هم غولهايى شناخته شدن در جهان مانند عزيز نسين و يا ياشار كمال دارد از نظر ادبيات براى ما منبعى رايگان و نعمتى عظيم است ...

گسترش انفجارگونه‌ی ناسیونالیسم ایرانی در میان توده‌های جوانانی که نزدیک به چهار دهه با « سب و لعن » ناسیونالیسم ایرانی و پان‌ایرانیسم روبرو بوده‌اند ،جناح‌هایی از هیأت حاکمه را سخت به وحشت انداخته است و در نتیجه، می‌کوشند همه‌ی عوامل خود را که به عنوان « استاد » در دانشگاه‌ها مستقر کرده‌اند، ‌به میدان بیاورند و ستیز با ملی‌گرایی ایرانی یا پان‌ایرانیسم را در زرورق‌های دست‌ چندم « علمی » و « دانشگاهی » بپیچند!

• در طول هفت دهه اخیر دروغپردازی جز لایتجزای جنگ روانی ارتجاع علیه نهضت آذربایجان بوده است. هر کدام از منتسبین ارتجاع یعنی جبهه اشراف- زمیندار و دیوانسالار، روحانیت، نژادپرستان، بنگاههای تبلیغی دول عمده سرمایه داری، توابین و ... به تناسب کیفیت خویش و دست در دست هم در این جنگ روانی شرکت جسته اند

اكنون حكايت سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت) است. سازمانى كه اگر درست نگاه كنيم و خود «فداييان» درست نگاه كنند، نه «سازمان» است، نه «فدايى خلق ايران» است، و نه اكثريتى از يك جمع منسجم. يك اسم بى معنا و بى محتوا، كه در گذشته معنى داشته و نام اش بر هدف اش و شيوه ى مبارزه اش منطبق بوده. اكنون راه و هدف و انديشه چيز ديگر شده و اعضاى باقى مانده هم چيز ديگر شده اند، ولى اين نام را همچنان با خود يدك مى كشند.

موزه‌ ملی ایران در چند ماه گذشته پرچالش و خبرساز بوده، گرچه این موضوع هر بار با بی‌توجهی مسئولان سازمان میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی روبه‌رو شده است. موزه ملی ایران که یکی از مهم‌ترین موزه‌های دنیا به شمار می‌رود در سایه رخوت و سکون حاکم بر آن، حاشیه امنی برای متخلفین و دست‌اندازی آنها به گنجینه‌های ارزشمند ملی ایجاد کرده. این موزه که علاوه بر جاذبه‌های گردشگری قابلیت‌های بسیاری برای درآمدزایی نیز دارد، در سایه سکوتی قرار گرفته که بروز هر تخلفی در آن کمتر به چشم می‌آید،

پیشه‌وری یکی از مردان بزرگ سرزمین‌های محصور بین کوه‌های قفقاز و خلیج بوده است. در جمهوری شوروی گیلان به رهبری میرزS C Pisheveriا کوچک‌خان وزارت خارجه را به عهده داشته، از رهبران بی‌بدیل چپ بوده، و رهبری یک نهضت رهایی‌بخش را به عهده گرفته بود. در برخورد با او از دو مخاطره باید برهیز کرد: نه از سرِ واکنش به مرکزگرایانِ کم‌مایه وی را ملی‌گرای افراطی معرفی کرد، و نه از سرنفرت به سوسیالیسم موجود (سوسیالیسمی که در شوروی برقرار بود) رویکرد عدالت‌محورش را نادیده گرفت.

بر این اساس از شما درخواست می‌کنیم که بخشی از امکانات نهاد عریض و طویل فرهنگستان را به حراست از زبان‌های دیگر، به وِیژه زبان ترکی، اختصاص دهید. در غیر این صورت، ناچار خواهیم شد که از طریق استعانت از فرهنگستان‌های کشورهایی چون ترکیه، آذربایجان و ازبکستان که با ترکان ایران اشتراک زبانی دارند، دشواره‌ی فوق را چاره‌جویی کنیم.

دشمنی رژیم شاه هرگز با فرقه دمکرات آذربایجان به پایان نرسید. هر ساله در روز 21 آذر موجی از تبلیغات را با دروغ و تهمت و افترا راه انداخت ولی متوجه این واقعیت شد که جنبش 21 آذر را با کاربرد نظامی، حیله گری و کشتار شکست داده ولی از نظر سیاسی و اجتماعی فادر به شکست و نابودی آن نشده است و مردم آذربایجان...

نجات بخش ارتش شاهنشاهی بود. طوری که خاطره فوق العاده زشت و شومی در آذربایجان به جا گذاشت."
فرقه دمکرات آذربایجان و حکومت ملی-دمکراتیک آذربایجان با تمامی اشتباهات و خدمات غیر قابل انکارش متعلق به جنبش چپ ایران است. چپی که نه بر بستر نفی و تخطئه تاریخ خود، بلکه با نقد و انتقاد از تاریخ خود، اما در پیوند تاریخی و دفاع از این تاریخ می تواند پویایی و قوام و دوام خود را رقم بزند.

اكنون ايران بايد كشور به تمام معنی دموكراتيكی شود و اين رژيم [دموكراسي] بدون جنگ و خونريزی در سرتاسر ايران عملی گردد. ما اكنون در كنار حفظ آزادی داخلی و ملی خود بسوی اين هدف حركت ميكنيم. ما برای ماندن در داخل ايران و شريك بودن در سرنوشت ملت ايران هزاران دليل و برهان در دست داريم. خاطر تركها و ساير دايه‌های مهربانتر از مادر جمع باشد. آذربايجان هرگز به فكر جدا شدن از ايران نبوده و نخواهد بود. ولی [امور] خودش را خود اداره خواهد كرد.

این در حالی است که هم نماینده مخصوص دبیر کل سازمان ملل اقای احمد شهید و هم کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل و سازمان یونسکو و تمامی سازمان های حقوق بشری و مهمتر از همه ملیونها عرب اهوازی در اعتراضات خود در سالهای

حقیقت تاریخی مملکت های مختلف در امپراتوری های پنج یا شش قرن گذشته ایران همواره نادیده گرفته شده است و ما به ندرت به تاریخنگار یا پژوهشگر معاصر ایرانی بر می خوریم که به این حقیقت موجود در تاریخ نوین ایران بپردازد. موضوع ممالک محروسه ایران که نشانگر وجود مملکت و ملیت های های مختلف و متمایز در جامعه ایران است توسط اغلب تاریخنگاران ایرانی نادیده گرفته شده و در تاریخ نویسی های خود به ندرت به آن پرداخته یا اساسا نپرداخته اند.

اين سمينار در تاریخ 26 و27 نوامبر 2016 به ابتکار مرکز مطالعاتی تبریز در استکهلم برگزار شد و فعالان ملیت های فارس، ترک آزربایجانی، ترک قشقایی، ترکمن، کرد، عرب و بلوچ در آن سخنرانی کردند. سخنرانان و موضوع سخنرانی ها: 1- حسن اعتمادی، دبیرکل حزب سکولار دموکرات ایران در باره "سکولار دموکراسی و مسایل مربوط به اقوام ایرانی" 2- مجید جوادی در باره " اصول جنبش های مردمی تاریخ معاصر آذربایجان و تبلور آن ها در مرحله نوین حرکت ملی آذربایجان" 3- عبدالرحمان دوه جی در باره " وضعیت فرهنگی و اجتماعی ترکمن صحرا"

نام "آذربایجان" در نام "آتورپاتن"، ساتراپ (استاندار) هخامنشی ریشه دارد، که به معنی "نگهبان آتش" است. آتورپاتن(آتروپاتن) برای جلوگیری از ورود یونانیان به سرزمین آتش مقدس و حفظ حرمت استان آذرگشسب خود را نه استاندار، بلکه پاسدار آتش مقدس، یعنی «‌آتورپاتن»، خواند و از آن پس عنوان و لقب او «‌آتورپاتن» به صورت نام این استان درآمد....در ادبیات دری، آتورپات به صورت‌های، آذرآبادگان، آذربایگان و آذربایجان آمده است، چنانکه فردوسی نیز «‌آذر آبادگان» به کار برده است

اهل سنت ایران در طول انقلاب تا به امروز از رهبران سیاسی خود حمایت کرده اند و مولانا عبدالحمید را رهبر شایسته و دلسوز در همه عرصه ها و بعدهای فکری و دینی و اقتصادی و سیاسی خود دانسته اند و می دانند.
حتی حضور بزرگان اهل سنت همچون مولانا گرگیچ و شیخ سافی قریشی و شیخ امینی از لنگه و مولانا مطهری از خراسان و محمدصالح پردل و کاک حسن امینی، حاکم شرع مردمی کردستان که در محافل دینی اهل تسنن در بلوچستان، ترکمن‌صحرا و دیگر مناطق سنی‌نشین ایران چهره‌ای شناخته شده به حساب می‌آید.

اين نظريه نژادپرستانۀ برتری طلب، شانزده میلیون نفر را درجنگ جهانى اول(پان ژرمنیسم) و پنجاه دومیلیون انسان را درجنگ جهانى دوم (نازیسم هیتلری) به كام مرگ فرستاد.

انتظار میرفت تورکهای ایران همچون ملت عرب کە هیچگاە جنایات رژیمهای عراق و سوریە را تائید نکردە آنان نیز در مقابل جنایات رژیم تورک موضعگیری روشنی داشتە باشند. آنان باید بدانند آنچە امروزە بر سر کوردهای ترکیە می آید بعید نیست در آیندە بر سر تورکهای ایران خواهد آمد. اما متاسفانە اغلب تورکها بە جای رویە انسانی و محکوم کردن جنایات تورکها و افشای چهرە کریە آنان در صدد تطهیر چهرە حاکمیت فاشیستی تورکیە هستند. این در حالیست کە بسیاری از مردم تورکیە از خشونت طلبی جامعە خود شرمندەاند.

با آشکار شدن این حقیقت که بعد از قریب بیست سال از شروع بازی اصلاحاتی و اعتدالی و..اندازه یک جو هم در جهت احقاق حقوق مردم اقدام عملی صورت نگرفته باز به ترفند دروغ بزرگ و ایجاد حس پیروزی کاذب روی می آورند. اگر با دروغ احیای دریاچه، تاسیس فرهنگستان زبان تورکی، تحصیل به زبان مادری در مدارس و دانشگاه‌ها،و…نگرفت. آگر وعده دروغین اتصال به اقتصاد جهانی و افتتاح دفاتر غولهای نفتی در تهران نگرفت غمی نیست. بازار دروغ که کساد نمیشود و خلا عمیق احساس پیروزی کاذب هم که همیشه تهی و تهی میشود.

نگاه به دیدگاههای حسن جداری؛
فرق اساسی دیدگاه من با آقای حسن جداری در آنجاست که ایشان دیدگاه ماکسیمالیستی و استاتیکی دارند و اما روش نگاه من به مسائل سیاسی مینیمالیستی و دینامیکی است. ایشان شعار سرنگونی تمام عیار را انتخاب میکنند و رفتن جمهوری اسلامی را رفتن تمام عیار آن میدانند. اما ما میدانیم که رژیم شاه نیز سرنگون شد اما حوادث بعد از آن ابدا گوار نبود...

نوشتید« "ایرانی نژاد" است و آذربایجانی هم از نژاد ایرانی ست»
نه من نژادی دارم و نه سومری نژاد است. و نه ایرانی نژاد است. و نه نژادی وجود دارد. که آذربایجانی هم از نژاد ایرانی باشد.
شما با سخن خود نشان دادید که حقیقاً نژادگرا و نژاد جویا هستید

باید به پان ایرانیست ها و شوونیست های برتری طلب و نژاد پرست گفت: نود سال اعمال ستم همه جانبه ملی به ملت های غیر فارس ایران، بس است! وقتی شما فریاد زنده باد کوروش سر میدهید، وقتی برای کوروش قرن ها از یاد ها فراموش شده، جشن تولد برپا می کنید، شما در واقع امر، میخواهید ستم ملی در کنار ستم طبقاتی، در ایران همچنان دوام داشته باشد.

من فكر مى كنم هنوز هم فرصت هست كه زبان ژنتيك و باستانگرايى را بر بندى و با زبان عقلانيت و جهانى شدگى انگاره نويسى كنى.

گفتى است كه تعداد مديران عرب در استان به 5% هم نميرسد، که شغلهای عادی است

واقعیت این است که در بین حزب الهی های مزدوری که مجلس ارتجاعی اسلامی را پر کرده اند، حتی یک نفر هم پیدا نمی شود که نوکر و جیره بگیر رژیم و گماشته ولی فقیه مرتجع، نباشد.

گزيده هايى از يك گفتگوى اينترنتى. در لابلاى اين گفتگوها شور نسل جوان آزربايجانى پيداست. نسلى كه آينده و امروز را رقم مى زند.

طبق معمول سازمان محیط زیست و اداره منابع طبیعی غایبان همیشه در صحنه در برابر شرکتهای پردرآمد نفت رژیم هستند.

چه چیزی باعث شده بود که در هفتم آبانماه امسال رژیم جمهوری اسلامی برای جلوگیری از ازدحام جمعیت دهها هزار نفره به شعاع ۳۰ تا ۴۰ کیلومتری تمامی جاده ها را مسدود کند که کسی نتواند به آرامگاه کوروش سمبل تاریخی ایرانیان نزدیک شود؟

نژاد آریایی، سابقه کهن اسکان مردمان آن در ایران و برتری مفروض این نژاد به نژادهای دیگر جایگاهی کانونی در ایدئولوژی ملی‌گرایی ایرانی دارد. رضا ضیا ابراهیمی، استاد تاریخ خاورمیانه، در این مقاله نشان می‌دهد که چه طور گفتمان آریایی امروز با وام گرفتن از ایدئولوژی‌های نژادپرستانه اروپایی از پاسخ به پرسش‌های اساسی درباره سیاست و جامعه ایران طفره می‌رود. (اصل مقاله در مجله مطالعات ایران منتشر شده و نسخه حاضر ترجمه سایت زمین است.)

هنگامی‌که در جامعه ای هویت، حضور و حقوق شما القا، انکار و امحا می‌شود، هر اقدامی جهت احراز هویت و احقاق حقوق جدای از نوع و ماهیت آن؛ امری مطلوب و مشروع بوده و چه در عرف و شرع و چە در منشورهای انسانی-طبیعی-بین‌المللی، به بخشی از پروسه‌ی شناخته‌شده‌ی رهایی تبدیل خواهد شد.

ايرانى روح پرسشگر ندارد، چون در طول تاريخ ياد گرفته است كه نتيجه دهها سال تحقيق و پژوهش او اگر مخالف حديث و قران و يا وصيت نامه امام و سخن شاه و رهبر باشد، اشكال از پژوهش و تحقيق اوست و نتيجه پژوهش و تحقيق او نادرست است نه وصيت نامه امام. او به تجربه دريافته است كه هر تحقيق و پژوهشى كه نتيجه اش مخالف اوتوريته حاكم باشد به قيمت زندگى فاعل عمل تمام ميشود و يا در بهترين حالت او را مانند بيمارى واگيردار غيرقابل تماس مى سازد...

ملت عرب مانند دیگر ملل غیر فارس در ایران از ستم ملی رنج می برند که همگان با آن آشنا هستیم و در سه بعد سیاسی فرهنگی و اجتماعی نمود می یابد. اما عرب ها در ایران با مقوله ستمگرانه دیگری نیز روبه رو هستند که همانا تبعیض نژادی است. چیزی شبیه تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی دوران آپارتاید یا رودزیای قبل از استقلال. مساله گاه از عرب ستیزی فراتر رفته و شامل دعوت به عرب کشی نیز می شود. شما "آهنگ عرب کُش" شخصی به نام بهزاد پکس را گوش دهید، صراحتا دعوت به عرب کشی می کند و این از عنوان آهنگ آغاز می شود.

میل بازگشت به ایران قدیم، یقین به برتری ایرانی آریایی بر دیگران و مقصر دانستن «مسلمان و ترک و تازی» در «عقب‌ماندگی ایران»، از مهم‌ترین ایده‌هایی هستند که ناسیونالیست‌های افراطی آن‌ها را دنبال می‌کنند.

ریوار ابدانان از اعضا شورای اجرایی ک.ج.ک در مطلبی بە عملیات آزادسازی موصل، اهداف ترکیە از اشغال مناطق شمالی سوریە و عراق، نقش کردها در مبارزە با داعش، آیندە خاورمیانە و جایگاە کردها پرداختە است.
متن کامل مقالە از این قرار است:

قتل هم میهنان بلوچ در شهرها و روستاهای استان سیستان و بلوچستان و دیگر مناطق بلوچ نشین ایران مدت هاست از سوی جنایتکاران انتظامی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی بدون هرگونه روند قضائی و بدون هرگونه اعلام یا توضیحی انجام می شود و تاکنون بسیاری از شهروندان بلوچ را به کام خود کشیده است