فراخوان هایی از سر خود خواهی

چند روز قبل در مطلبی با عنوان "پشت پرده برخی فراخوان ها" برای این سایت فرستادم و با لطف مدیریت سایت منتشر گردید.

شخصی با نام "پیروز" در نظری زیر مطلب بنده نوشت: "ایکاش نویسند و منتشر کننده ایمیل رسیده دو روز دیگر هم تحمل میکرد و سپس به داوری میپرداخت. اگر کسی در ایران و خارج شمعی نیافروزند که بقول نویسنده ، جایکاه نداشته شاهزاده برای همگان که روشن بود روشنتر میشد و تکلیفشان را با ایشان یکسره میکردند. اگر هم که شمعی افروخته شود، لااقل تویسند مقاله شرمنده نمیشد."

بنده هم روز جمعه در پاسخ به ایشان در همان زیر مطلب پاسخ نوشتم:

" این نوع فراخوان ها با هدف شخصی برگزار شده اند و ضمنا یا کسی به آن اعتنا نمی کند و یا تعداد کمی هم که بیایند یا دستگیر می شوند و یا شناسایی و تحت پیگرد و تعقیب و کنترل شدید تر می شوند وعده من و شما فردا - ببینیم غیر از این اتفاق خواهد افتاد ؟ هر گز هرگز هرگز"

البته بنده در آن مطلب هم نوشتم که این نوع فراخوان ها مناسب خارج کشور است که با کمترین هزینه بیشترین برداشت و بازخورد رسانه ای از آن می شود و ما هم از این حرکت در خارج کشور حمایت می کنیم .

اما انتقاد بنده این بود که برخی خارج نشینان  با نسخه پیچیدن برای ایرانیان داخل کشور و بدون توجه به هزینه غیر قابل بیان این نوع اعتراضات برای فعالان سیاسی داخل کشور و تنها برای مطرح نمودن خود و نشان دادن محبوبیت خود به رقیبان شان دست به اینگونه فراخوان ها می زنند.

همه تلویزیون های شبکه سلطنت طلب بویژه شبکه ایران آریایی که به شاه الهی ها معروف است و ذکر و فکر شان به سلطنت برگرداندن شاهزاده پهلوی در ایران است با مصادره این حرکت اعتراضی به نام رضا پهلوی این فراخوان را برای مردم داخل ایران تجویز می کردند و روز ها و شبها برنامه های متنوع و زیادی در این موضوع پخش نمودند. حتی در روز شنبه و یکشنبه شب به وقت ایران ، هواداران این شبکه از داخل ایران(بخوانید مزد بگیرانشان در اتاق بغلی) اعلام می کردند که عده زیادی در شهرک غرب و میدان آزادی و اکباتان و .... با افروختن شمع شعار های ضد حکومتی سر دادند و و عده دادند که تصاویر این تظاهرات را جهت پخش در تلویزیون ارسال می کنند .

 اما دوشنبه شب ضمن اینکه مجریان این شبکه ها با لحنی اعتراضی مخاطبان خود را بخاطر عدم شرکت در این حرکت سرزنش می کردند حتی از عدم همراهی لس آنجلسی ها هم با این حرکت شکایت ها می کردند و ساعت ها نالیدند . تا آنجا که گفتند: "باید کسانی که نیامده اند را مورد بازخواست قرار دهیم. "

البته تصاویری از این شبکه ها پخش شد که حضور عده ای معدود در شهر لس آنجلس و کشور های سوئد و کانادا و ... را نشان داد مثلا در اسلو دقیقا 14 نفر بودند(با محاسبه فیلم بردار) در لندن حدود 30 نفر با محاسبه رهگذران پیاده رو و...

و همه در حسرت یک عکس و تصویر از ایران ماندند .

یاد روز های جنبش عدم تعهد افتادم که در زمانی که همه نیرو های امنیتی و نظامی و بسیجی رژیم از هفته ها قبل در تهران مستقر شده بودند همین تلویزیون ها مردم را دعوت می کردند که با اعتراض خود صدایشان را به سران کشور ها برسانند و حتی مدعی شدند که تظاهرات هایی هم انجام شده که باز هم هیچ تصویر و عکسی پخش نشد.

نمی دانم این بازی ها تا کی ادامه خواد داشت ؟

این سوء استفاده ها از احساسات پاک ایرانیان و زندانیان تا چه زمانی به طول می انجامد؟

تا کی مردم ایران باید قربانی خود خواهی های اشخاصی مثل شاهزاده و شهرام همایون و ... شوند؟

بیایید انرژی و پتانسیل ایرانیان را در راستای یک طرح عظیم و ملی بکار گیریم و از تک روی ها و حزب و گروه گرایی ها و پیروی از اشخاص خود خواه خودداری نماییم.

به امید پیروزی ایرن.