"قانون بین الملل ؟ بهتر است به وکیلم زنگ بزنم، او چنین چیزی را با من مطرح نکرد." جرج دبلیو بوش(- 1946 )، رئیس جمهور آمریکا ( 2009- 2001)، (12 دسامبر 2003)
"طی ملاقاتی در آگوست 2002 در دیتروت، به جرج بوش گفتم اگر اجازه سازمان ملل را بگیرد، ما از او حمایت خواهیم کرد.- به او گفتم: برای جلب حمایت سازمان ملل، ضروری است که با وضوح بیشتری نشان داده شود که او (صدام حسین) سلاح های کشتار جمعی دارد. چنین مدرکی وجود نداشت. چون او (جرج بوش) نتوانست مدارک کافی ارایه دهد، حمایت سازمان ملل را نتوانست جلب کند. کانادا باید از هر مداخله نظامی در خارج، که بدون اجازه سازمان ملل، حتی توسط متحدین کانادا انجام شود، بر کنار بماند. "ژان کریتین (- 1934) نخست وزیر کانادا (2003 - 1993)،( 13 مارچ 2013)
"آنهائی که صد در صد مطمئن بودند که قبل از اشغال مارچ 2003، سلاح های کشتار جمعی در عراق وجود داشت، آگاهی شان کمتر از صفر در صد بود. "، هانس بلیکس (- 1928)، رئیس سابق بازرسان سلاح سازمان ملل، آگوست 2010
"متاسفانه اعتراف به موضوعی که همه می دانند، از نظر سیاسی ناجور است: جنگ عراق تا درجه زیادی بخاطر نفت است."
آلن گرینسپن (- 1926)، رئیس سابق بانک مرکزی آمریکا ( کتاب "عصر آشوب: مخاطرات پیش روی اقتصاد جهانی،" 2007)
"کسی که می خواهد سگش را بکشد، او را به داشتن بیماری هاری متهم می کند"-ضرب المثل قدیم فرانسوی.
این ماه دهمین سالگرد تصمیم حکومت بوش – چینی برای اشغال عراق و آغاز جنگی است که آنها انتخاب کردند. اکنون موقع خوبی است که نگاهی کوتاه به این واقعه ناگوار تاریخی داشته باشیم.
نظر سنجی ها نشان می دهند که امروز اکثریت آمریکائی ها فکر می کنند، جنگ سال 2003 عراق که به کشته شدن ده ها هزار عراقی و هزاران آمریکائی منجر شد، اشتباه بوده است. نظر سنجی مشابه در انگلستان، کشور دیگری که بیشترین دخالت در جنگ را داشت، نشان می دهد که تنها بیست و هشت در صد مردم به محق بودن جنگ و امن تر شدن جهان باور دارند. بر طبق نظر سنجی های دیگر، جرج دبلیو بوش، اگر بدترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا نباشد، یکی از بد ترین آنهاست. مردی که از اخلاق نشانی نداشت.
در واقع تصمیم شخصی و یک طرفه جرج دبلیو بوش برای شروع جنگی غیر قانونی و تجاوز کارانه بر علیه عراق، کشوری که به آمریکا حمله نکرده بود، تخطی از منشور سازمان ملل، که شورای امنیت اش دادن چنین اختیاری به آمریکا را رد کرده بود، بوده است. این تجاوز بر اساس یک سری دروغ، جعلیات، اطلاعات غلط و پروپاگاندا صورت گرفته و به عنوان یکی از سوء استفاده ها و بهانه هائی که سیاستمداران منحرف برای دور زدن قوانین بین المللی و برای منافع ناچیز شخصی و یا ملی، به آن متوسل می شوند، در تارخ ثبت خواهد شد. عراق منابع نفت زیادی داشت و در بعضی محافل، دشمن اسرائیل، کشوری که نسل سیاستمداران فعلی آمریکا کور کورانه از آن حمایت می کنند، محسوب می شد. این برای سرنگون کردن حکومت عراق و تحت کنترل در آوردن آن کافی بود.
در تابستان و پائیز سال 2002، نگران از یک سری دروغ های شرم آور توسط حکومت بوش - چینی، که از نظر من چیزی جز توطئه نئو کانها نبود، نوشتن کتابی در محکومیت جنگی تجاوزکارانه بر علیه عراق، که در راه بود را، شروع کردم.
کتاب نخستین بار شش هفته قبل از تجاوز نظامی 20 مارچ با عنوان "چرا بوش جنگ می خواهد" بزبان فرانسه منتشر شد. یک سال بعد با نام "امپراتوری جدید آمریکا" بزبان انگلیسی و چند سال بعد با نام: “Le nouvel empire americain”
در اروپا منتشر و تحت نام "یئنی آمئریکان ایمپراتورلوغو" به ترکی ترجمه شد.
کتاب، توطئه ها و کمپین تجاوز کارانه جنگ توسط حکومت بوش – چینی و بسیاری از رسانه های آمریکائی برای سوق دادن آمریکا به جنگ غیر قانونی تجاوز کارانه در خاورمیانه، برای سرنگونی رژیم صدام حسین و اعمال نفوذ آشکار برای کنترل منابع طبیعی عراق را توضیح می داد.
در واقع جنگ آمریکا بر علیه عراق، عمدتا یک جنگ اقتصادی بود. حکومت صدام حسین به تلافی ده ها سال حمایت بدون قید و شرط کشورهای آمریکا و انگلستان از ظلم اسرائیل به فلسطینی ها، شرکت های آمریکائی و انگلیسی را از توسعه منابع نفتی عراق کنار گذاشته بود. در نتیجه حکومت بوش - چینی، و غلام آنها تونی بلر در انگلستان، برای جلوگیری کردن از توسعه منابع نفتی عراق توسط شرکتهای فرانسوی، آلمانی، روسی و چینی دست به مداخله نظامی زدند. بنابراین، منافع اساسی اقتصادی مطرح بودند و قوانین بین الملل قدرتی برای جلوگیری از حمله نظامی نداشت. بهانه ائی که پیدا کردند این بود که عراق صاحب سلاحهای کشتار جمعی است، که ممکن است روزی برعلیه همسایگانش مورد استفاده قرار دهد. به اصطلاح "سلاح های کشتار جمعی " مذکور هیچوقت پیدا نشدند چون طبق تائید علنی بازرس سازمان ملل، هانس بلیکس، هرگز وجود نداشته اند. کل عملیات تبلیغاتی بوش - چینی، چیزی جز دروغ و تقلب نبود. یاد آوری میشود که جنگ 2003 عراق در حالی توسط بوش - چینی شروع شد که آمریکا قبلا در گیر جنگی طولانی بر علیه بنیاد گرائی القاعده در افغانستان بود. این جنگ به تلافی حمایت حکومت طالبان در افغانسان از تروریستهای 11/9 با اجازه سازمان ملل ازپائیز 2001 شروع شده بود.
یکی دیگر از دروغهای تکراری حکومت بوش – چینی این بود که دولت عراق به نحوی در حملات 11/9 شرکت داشت. در این مورد هرگز سندی ارائه نشد. در حالیکه همه شواهد خلاف آنرا نشان میدهند که صدام حسین سکولار، مخالف سرسخت القاعده مذهبی و تروریستی اسامه بن لادن بوده است.
اگر سیل تبلیغات رسانه ائی و حمایت از دار و دسته چینی - رامسفلد - ولفوویتز - لئبی - پئرل در درون حاکمیت آمریکا، توسط لابی طرفدار اسرائیل نبود، مردم آمریکا و اکثریت کنگره از اشغال نظامی عراق پشتیبانی نمی کردند. این دو کمپین در قانع کردن اکثریت خاموش متاثر از حملات تروریستی 11/9، و قبولاندن دروغ ها به جای حقیقت تاثیر بسزائی داشت.
ظاهرا ما ، در کشورهای قانونمدار، که هیچ کس ورای قانون نیست، زندگی می کنیم. ولی اینکه تا به امروز هیچ کس در رژیم بوش – چینی در آمریکا و تونی بلر در انگلستان، بخاطر این سوء استفاده همه جانبه از قدرت که قابل تعقیب بوده، مواخذه نشده، حتی تشویق هم شده اند، قانونمدار بودن این جوامع را زیر سئوال می برد.
ارتش آمریکا در سال 2001 رسما از عراق خارج شد. ولی آشفتگی ادامه دارد و عراق بخاطر ویرانی و عدم ثبات ناشی از اشغال نظامی آمریکا، ده ها سال از نظر سیاسی و اقتصادی در رنج و عذاب خواهد بود.
*- پرفسور دکتر رودریگو ترمبلی، اقتصاد دان متولد کانادا، مولف کتابهای
"The Code for Global Ethics, Ten Humanist Principles” and “The New American Empire”
می باشد. لطفا به سایت کتاب در این آدرس مراجعه کنید.
www.TheCodeForGlobalEthics.com
منبع: گلوبال ریسیرچ. 16 مارچ . 2013
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید