ملتی که با طنز های اجتماعی اش زنده مانده است!

هر بار وقتی یک اتفاقی تلخ برای حکومت اسلامی رخ می دهد، مردم برای رژیم طنز های با مزه ای می سازند و ،بسرعت دست به دست و یا از طریق فضای مجازی به یک و دیگر انتقال می دهند تا نیش سوزناکی به رژیم بزنند تا مردم دوباره نفسی تازه کنند و از فردا با موضوعی انتقادی تر به رژیم  در مانده ، بی اعتبار ، بی کفایت و جنایتکار می تازند! 
رژیم مستأصل  همچنان در حال حکومت کردن هست و فقط طنز گفتن ها و دست انداختن های خنده دار برای اپوزیسیون  مونده است! اما همین طنزپردازی های " نقطه زن"، یک ملت را علیه رژیم منحوس و منحوط متحد و زنده نگاه داشته است! 
عبید زاکانی شاعر، نویسنده و لطیفه‌پرداز ایرانی قرن هشتم هجری سر آمد طنز گویی در زبان  فارسی است! نگاه او به جامعه آنقدر تیز بینانه و موشکافانه  بود که حاکمان نمی توانستند او را تحمل کنند! عبید زاکانی شاعری خوش ذوق بود که نکته یابی و انتقاد های ظریف اجتماعی او معروف می باشد. شاعری که ناملایمات های اوضاع آشفته روزگار خود را بر نمی تافت و تزویر و ریاکاری حاکمان را در آثارش به تصویر می‌کشید!
در حال حاضر تعریف جامع از طنز و تمایز دقیق آن از هجو و هزل را نمی توان ارائه داد! اما گستره طنز سیاسی و اجتماعی دودمان رژیم  اسلامی را از درون پوک و پوشالی کرده است و بر حاکمان اسلامی آشکار شده است که مردم آنها را به هیچ وجه جدی نمی گیرند! 
زیرکی طنز ایرانی در سنجش زمان و در نوع و اقسام آن  و اینکه به کدامیک از شخصیت های کذائی که می بایستی ب حمله تیز و بموقع انجام گیرد  نهفته شده است!
برای مثال در آغاز حاکمیت اسلامی هر روز توسط مردم کوچه و خیابان، دانشگاه و دبیرستان برای آیت الله منتظری  طنز تازه ای ساخته می شد،اما از روزیکه آقای منتظری از خمینی و حاکمیت فاصله گرفت و رژیم او را حبس خانگی کرد،مردم بلافاصله همه طنز گویی و لطیفه سازی علیه منتظری را متوقف کردند!
اما مردم همچنان به طنز سازی علیه حاکمیت ادامه دادند و تا به امروز نیز طنز های سیاسی و اجتماعی تنها سلاحی هست که علیه رژیم اسلامی بکار گرفته می شود و دور نیست آن روزیکه همین طنز های سیاسی و اجتماعی حاکمیت آخوندها را عاصی سازند و حاکمیت غیر همگون با جامعه و فرهنگ ایرانی را سرنگون نمایند!