تنها هواداران خانم سوچي خوشحال نيستند. شهروندان برمه بالاخره بعد از سال‌ها تحمل دولت جونتا (نظاميان كودتاچي) توانسته‌اند نخستين انتخابات پارلماني را برگذار كنند و يك گام به دموكراسي و تحقق روياي آزادي نزديك شوند.
نتايج ابتدايي اعلام كرده‌اند «حزب ملي براي دموكراسي» يا همان حزبي كه سوچي از آن برخاسته، برنده اين رقابت سياسي براي تصاحب كرسي‌ها بوده است.
همه اينها به كنار يك بار ديگر عكس يك روزنامه وال‌استريت ژورنال اروپا را نگاه كنيد. خنده‌اي كه بر لب اين مرد نشسته، نتيجه سال‌ها مبارزه و حبس و حصر و جان‌كندن است.
لبخند دلنشيني است؛ لبخندي حقيقي و بي‌برنامه، فقط آن را با اشك‌ها و مراسم سوگواري مردم كره‌شمالي هنگام درگذشت كيم جونگ ايل مقايسه كنيد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید