ازدعواهای جناحی،به ملت چه خواهد رسید؟

روزی در یک روستای دور افتاده ،مردم به سراغ کدخدا رفتند و از صدای دلخراش موذن شکایت کردند،کدخدااز اهالی روستا پرسید ـ آیا صدای ناخوشایند موذن برای مال و حیوان هم ضرری داشته است؟اهالی به کدخدا پاسخ دادند نه!کدخدا به مردم گفت بگذارید اذانش را بگوید. این روزها اگر تمام دعواهای جناحی نظام ، ضرری به بقای رژیم نمی رساند لذا رهبر این چند صباح قبل از انتخابات را اجازه داده است تا آنها به یک دیگر بتازند.رژیم خود بخوبی میداند چه چیزی به ضررش است تا جلویش بگیرد وچه چیزی به سودش تا از آن حمایت نماید.

اگراحمدی نژاد اینک فساد های دوره های پیشین پایوران جمهوری اسلامی را یعنی قبل از انتخابات مطرح می کند،قصد او مبارزه با فساد نیست ـ چرا که در دوره صدرات خود او فساد بیشتری در حکومت اسلامی رخ داده است.

قدر مسلم از درون همه درگیری های جناح های درون رژیم اسلامی ،بالاخره یک رئیس جمهوری وارد کانون قدرت حکومت اسلامی وارد خواهد شد که مورد تائید رهبر و شورای نگهبان است وچهارسال دیگر بر عمر جمهوری اسلامی خواهد افزود.اما در این میان بازهم مانند 30 سال گذشته ،سر مردم ایران بی کلاه خواهند ماند.تمام نقشه جمهوری اسلامی در این هست که در داخل و خارج به همه نشان دهد که در ایران رقابت واقعی انتخاباتی تا سرحد نتایج پیش بینی نشده حاکم است ودمکراسی از نوع اسلامی به خوبی پیاده می شود و حکومت اسلامی نماینده واقعی مردم است تا آنجائیکه 90% درصد نیروهای سیاسی کمونیست ،لائیک ،سکولار که در خارج از حکومت بعنوان اپوزیسیون بسر می برند نیز در همه عرصه های انتخاباتی شرکتی فعال دارند .سئوال اساسی در اینجاست که از فردای پیروزی یکی از کاندیداهای مورد تائید و صلاحیت شورای نگهبان و ولایت فقیه قرار دارند ـ از فردای آنروزچه تغییرنسبی و شاید اساسی در زندگی سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ،زنان ،ورزشی وکودکان بوجود خواهد آمد؟ فقر و فساد مالی ، اعتیاد و فحشاء و بیکاری ، انزوای اقتصادی و تورم کمرشکن که عامل بوجود آمدن همه آنها حکومت اسلامی بوده است چگونه ریشه کن خواهد گردید؟ آیا از درون رژیمی که خود عامل تباهی مردم ایران بوده است ،می توان پایورانی را یافت که باعث نجات شوند؟مردم ایران 30 سال به همه آنها فرصت دادند و هشت سال از آنرا در جنگ بیهوده ایران و عراق کشته دادند و با کوپن ارزاق زندگی کردند تا آقازاده ها به تجارت خودبپردازند!آنها ئی که تا به امروز به جنایات رژیم در گذشته نه اشاره ائی می کنند و نه انتقادی ـ چگونه خواهند توانست دردهای مردم را التیام بخشند؟ آیااز درون دعواهای دورن جناحی رژیم چیزی عاید مردم ایران خواهد شد؟میرحسین موسوی تاکنون عضو شورای مصلحت نظام بوده است و بنابراین ایشان را می توان یکی از اعضای خانواده نظام نامید.محسن رضائی نیز همچنین در شورای مصلحت نظام تا به امروز عضویت داشته است.مهدی کروبی نیز تاکنون در رکن های مختلف نظام مشغول به خدمت بوده است وهمه این سه تن که نامشان یاد شد در کنار رهبر برای طولانی شدن عمر نظام کوشیده اند ،پس همه آنها در موقعیت معترض ومنتقد به اعمال حکومت بسر نمی بردند ،آنها تنها سکوت اختیار کرده بودند و نظاره گر حوادث بودند.آنروزی که محمود احمدی نژاد در سخنرانی سازمان ملل ادعا می کرد که هاله ائی از نور پیرامون او را احاطه کرد ،آقایان میرحسین موسوی و کروبی و محسن رضائی کجا تشریف داشتند تا به گفته های مضحک احمدی نژاد انتقاد نمایند؟ تاکنون همه انتقاد های ثمربخش را علیه محمود احمدی نژاد ـ همین اپوزیسیون پراکنده اما پر انرژی انجام داده است!اینک موسوی و کروبی همه نوشته ها و گفته های انتقادی اپوزیسیون را که در گذشته از جانب اپوزیسیون سیاسی علیه احمدی نژاد بعمل آمده است را به سود خود مصادره کرده اند تا احمدی نژاد را بی آبرو نمایند تا خود را محبوب نشان دهند!در میان همه این هیاهوهای جناحی ،تنها رهبر زیر ضرب نرفته است ـ این در حالیست که اگر در دولت های گذشته ، فسادهائی رخ داده است ـ علی خامنه ائی نیز در آن دوره رهبر بوده است لذا او را نیز باید در همه افساد پاسخگو و شریک نمود. تنها دکتر اکبر اعلمی که صلاحیتش از جانب رهبر و دست نشاندگانش در شورای نگهبان مورد تائید قرار نگرفت که همین باعث اعتلای شخصیت آقای اعلمی گردید توانسته است بیشترین انتقاد ها را علیه دائره پوسیده رژیم اسلامی بعمل بیاورد. نماینده سابق شجاع تبریزبدرستی ـ چشم اسفند یار رژیم اسلامی را در بیت رهبری و شخص ولایت فقیه یافته است و مرتبا به او می تازد.اگر هم اکنون تلاش واقعی در عرصه افشاء گری هو شفاوف سازی در حال انجام گرفتن است ،تنها از جانب اکبر اعلمی می باشد و باید از ایشان پشتیبانی جدی نمود و گرنه همه رویاروئی های دیگر کاندیداها به خوبی و خوشی به پایان خواهد رسید و بقول معروف باردیگر داستان انتخابات به سر خواهد رسید اما کلاغه که همان مردم ایران هستند به سر مقصد منزلشان نخواهند رسید