همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران

27 ماه مه 2009

در روز 25 ماه مه در تاریخ ایران اتفاقی کم نظیر روی داد. يك ائتلاف مركب از هواداران دمكراسي و نيروهاي سياسي در ايران تشكيل شد. شکی نیست که رزیم بنیادگرای حاکم بر ایران مشروعیت خود را از دست داده است و باز هم جای شکی و جود ندارد که نیروهای اپوزیسیون نتوانسته اند دموکراسی و حقوق بشر را یطور مستقل در ایران نهادینه کنند. مدتهاست نیاز عمیق به یک ائتلاف به فعالین سیاسی نیروی تازه ایی بخشیده است و خارج از ایران هم تلاش های زیادی جهت تشکیل یک سازمان توانمند و پر قدرت البته با موفقیت کم صورت گرفته اند. با اين حال، ائتلاف واقعی نیروها در تاريخ ايران بسيار نادر است. در یک سد سال اخیر تنها مشتی از ائتلافهایی که بوجود آمده اند:

انقلاب مشروطه از سال 1905 میلادی

جبهه ملی ایران از سالهای 1949 تا 1953

1977 تا 1979

بین سالهای 1905 و 1911 ائتلاف غیر رسمی ما بین روشنفکران تجدد خواه و لیبرال، بازرگانان و تعداد بیشماری از رهبران شیعه بوجود آمد. این ائتلاف مخالف حکومت سلطنتی مطلق بود و توانست انقلابی را ایجاد کند که هم از آن دفاع به عمل آورد و هم برای آن نیز قانون اساسی گرد آوری کرد.

در سال 1949 میلادی گروهها با اشخاص زیادی تحت رهبری محمد مصدق گرد هم آمدند. این ائتلاف در ایران جبهه ملی نامیده شد. خواست این گرد همایی ( ائتلاف ) برگزاری انتخابات دموکراتیک و آزاد، ملی شدن نفت ایران و خارج ساختن نفت از کنترل بریتانیا بود و همچنین کوشید تا شاه را وادار به اطاعت از قانون اساسی سال 1906 نماید. این ائتلاف با موفقیت روبرو بود تا اینکه بدست کودتایی با مدیریت سیای آمریکا در ماه اوت سال 1953 میلادی در هم شکسته شد.

در سالهای 1977 تا 1979 يك ائتلاف غيررسمي بيرون آمد که مخالف شاه بود. اين شامل كمونيستهای چپگرا، بنيادگرايان اسلامي مرتجع راستگرا، ليبرال دموكرات‌ها و اسلام گرایان متعادل میانه رو بود . بعد از سرنگونى رژيم شاه، خميني موفق به حذف مخالفین شد و توانست آنان را از بین ببرد و قدرت را در انحصار دست جناح راست از اصولگرايان ارتجاع قرار بدهد.

از آنجاییکه تلاش های بیشماری جهت گردآوری افراد مختلف از مخالفان دولت و جامعه مدنی با شکست مواجه شده اند، بيانيه تشکيل "همبستگي براي دموكراسي و حقوق بشر در ايران" به همین خاطر به عنوان یک پیشرفت مناسب تلقی میشود بویژه برای آندسته از افرادی که امیدوارند تا آزادي، دموكراسي و حقوق بشر در ايران مستقر شود.

براي اولين بار یک ائتلاف از سوی همه گروههای دموكراسي خواه، فعالین اتحاديه ها، حقوق بشر و حقوق زنان، فعالين دانشجويي، فعالین سياسی چهره های برجسته مسلمان و میانه رو و روشنفکران و زندانيان سياسى صورت گرفته است و یکی دو ماه آینده معلوم شود كه آيا اين موفقيت آميز خواهد بود یا نه.

این جنبش در حال حاضر از اهمیت زیادی برخوردار ست زیرا:

- رژیم به دلیل برگزاری انتخابات در 12 ماه ژوئن به دستگیری های عمومی دست نخواهد زد،

- درهم‌ شكستگي‌ عظيم برجسته ترين جنبش هوادار دموكراسي و فعالین جامعه مدني در اين زمان احمدی نژاد را تضعیف میکند و برای هوادارانش نفاق افکنانه است،

برخورد ملایم نظام در این سه هفته قبل از انتخابات به سوی طرفداران ائتلاف پنجره ای را برای سازماندهی باز میکند. به محض اینکه این تشکل سازمان یافته جند هفته ای از عمرش بگذرد البته بی آنکه سرکوب شده باشد، برای رژیم دشوار خواهد بود تا همه را بطور ناگهانی پس از 13 زوئن دستگیر نماید.