بازگشت به سیستم مشروطه سلطنتی توجیه ناپذیر و به مثابه عقبگرد تاریخی است

چندی است که فرزند شاه سابق ایران با فعالیت های سازمان یافته در فضای مجازی سعی در یارگیری برای خود دارد. وی و همراهانش با دستاویز قرار دادن عدم موفقیت جمهوری اسلامی در اداره درست حکومت که به ایجاد نارضایتی عمومی در سطح جامعه ایران انجامیده، برای بازگشت سلطنت به شیوه حکومت «مشروطه» تبلیغ می کنند. آنها معتقدند که نخست می بایست با ایجاد اتحاد در راه نابودی جمهوری اسلامی کوشید و پس از نیل به این مقصود، از طریق همه پرسی نوع حکومت آینده را تعیین کرد. این ژست سیاسی البته ما را به یاد اتحاد 57 می اندازد که همگان حول سرنگونی شاه دست به دست هم دادند، بعد در راه قبضه قدرت به حذف یکدگر به پا خاستند و در نهایت گروهی که نخست با ضدقهرمان خود و با وعده های گمراه کننده، آن اتحاد کذایی را ایجاد کرده بود تمامی رقبا را کنار زد و بر اریکه اربابی و دیکتاتوری تکیه زد. تجربه 57 نشان داد که هدف «سرنگونی» به هیچ عنوان برای تضمین آینده بهتر کفایت نمی کند. پسندیده تر آنست که بنشینیم و سیستم های حکومتی متفاوت و تجارب به دست آمده از آنها را در ایران بررسی کنیم تا دچار اشتباهات مکرر تاریخی نشویم.

طرفداران بازگشت مشروطه یا همان «پهلوی چی»ها، در راه نیل به اهداف خود، در اولین قدم به بازخوانی تاریخ می پردازند و با ارتجاعی گری در تاریخنگاری، سعی در هر چه مثبت تر جلوه دادن دوران حکومت شاهان پهلوی دارند. در این راه آنها از دادن هرگونه نسبت ناروا به بزرگان ایران زمین همچون زنده یاد مصدق و تحریف وقایع تاریخی از قبیل کودتای 28 مرداد دریغ نمی کنند. اکنون، بر هر انسان آزاداندیشی مبرهن است که جماعتی که تاریخ را تحریف می کند و کمر به لکه دار کردن وجهه بزرگان تاریخی مان بسته است به دنبال صلاح ایران نیست. اتحادی که قرار است پیشقراولانش مدیحه سرایان دیکتاتوران سابق ایران و مجیزگویان شاهنشاه آینده(!) باشند نه تنها مثمر ثمر نیست که ره به ترکستان می برد.

از آن گذشته، مغلطه سپردن انتخاب حکومت آینده ایران به دست مردم و انجام همه پرسی، انتخابات آری/نه جمهوری اسلامی یا انتخابات حزب نازی در اتریش برای پیوستن اتریش به آلمان را در خاطر تداعی می کند. مبرهن است که مفاد همه پرسی باید منطبق بر حقوق بشر و دموکراسی باشد. مشروطه و سلطنت در ایران چه در عمل و چه در نظر مغایر با حقوق بشر و دموکراسی است. ابزاری دموکراتیک چون همه پرسی نباید بازیچه دست استبدادیون باشد. سیستمی که از اساس با دموکراسی مشکل دارد و به دنبال آقابالاسر است نباید اصلا به همه پرسی گذاشته شود. شاید وقت آن رسیده که سینه چاکان سلطنت سر از برف بیرون بیاورند و بپذیرند که دوران حکومتهای استبدادی فردی به سر رسیده، و به جای پرورانیدن رویای سلطنت، به فکر ایران و ساختن آینده ای دموکراتیک و روشن برای آن باشند.