ناکامی رژیم در مقابل آقای کاظمینی بروجردی و آغاز جنگ روانی علیه وی

جنگ روانی از جمله ابزارها و روشهای نامتعارفی است که رژیم اسلامی ایران همواره علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی سرشناس بکارمی گیرد . این تاکتیک ناعادلانه زمانی در صحنه ی برخورد با مخالفین قرار می گیرد که حاکمیت دینی در بهره ی گیری از هرم تطمیع ، تزویر و تحقیر ناکام می ماند و برای جبران شکست خود دروازهای جنگ روانی و تبلیغاتی را بر علیه منتقدان حاکمیت بمنظور ترور شخصیت آنها و  با ایجاد انشقاق میان حلقه های فکری مرتبط با آنها می گشاید تا در این مسیر بتواند سلطه  بر افکار عمومی و اراده آنها را در جهت تمایلات و خواسته های حکومت  وسعت ببخشد.

اغلب نظام دینی در ایران تاکتیکهای جنگ روانی را، ضمن به بند کشاندن مخالفین سرشناس در زندانها، همزمان با آن  نبرد تبلیغاتی مخربی را علیه دکترین و نظریات منتقدانه آنها، با ارائه و اشاعه مطالب ناصحیح و با هدف ایجاد شکاف در میان مخاطبین و هواداران آنها انجام می دهد. در همین راستا آغازموج جدید جنگ روانی رژیم اسلامی علیه آقای کاظمینی بروجردی که از سرشناس ترین چهره های سکولار در ایران می باشد؛ را می توان  ناکامی این رژیم در دو جبهه مورد ارزیابی قرار داد.

ناتوانایی و شکست پیاپی سیاستهای ایذائی در همراه کردن این مبارز آزادیخواه با خواسته های دولتمردان دینی علیرغم تشدید شکنجه های جسمی، روحی و روانی و افزایش بیماری های وی بر اثر خشونتهای فیزیکی مستمر، همزمان با تحریم داروئی و ممانعت از حق درمان پزشکی.

شکست مبانی و اصول اساسی پایه های حاکمیت ولایت فقیه و حکومت دینی پس از نگارش رساله ای با محورهای عقلی، شرعی و عرفی در ضدیت با اصل نظریه ولایت فقیه و اجماع افکار عمومی بر گرد نظریه سکولاریسم و  گسترش مقبولیت و مشروعیت این نظریه در میان لایه های مختلف جامعه و  نیز همراهی بخش عمده ی نیروی اپوریسیون در تعمیم و تصویب قانون نظری و عملی جدایی دو نهاد دیانت از حاکمیت بمنظور استقرار آن در فردای پس از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران ،عنوانی است که  حاکمیت دینی در هراسی بی سابقه به آن اعتراف کرده و در همین جهت مبارزات وسیعی را علیه علوم انسانی در دانشگاه های داخلی مدیریت می کند.

تلاش و ادامه ی مبارزات آقای کاظمینی بروجردی در درون زندان با ارسال نامه های صریخ خود که در آنها اغلب سران کشورهای اروپایی و آمریکایی و سازمان ملل را مورد خطاب قرار داده، سعی نموده کانون توجه آنها را به سمت ایران بحران زده توسط هیئت حاکمه تمامیت خواه جلب نماید که این موضوع باعث شده تا این مبارز دگراندیش تحت فشارها و توطئه های قتل و شایعات ساختگی و انتزاعی قرار بگیرد.

در واقع می توان شایعه خبر آزادی آقای کاظمینی بروجردی از سوی نهاد حاکمیت را نمونه ای آشکار از تبلیغات نرم منفی و جنگ روانی علیه ایشان و سایر زندانیان سیاسی سرشناس دانست تا هیئت حاکمه دینی بتواند در سایه ی این شایعات خود را از انتقادهای افکار عمومی و اعتراض های مجامع حقوق بشری برهاند و از سوی دیگر بتواند در فضایی به دور از دسترس افکار عمومی  مقدمات حذف نابهنگام آقای کاظمینی بروجردی را رقم بزند.