مهرداد بختیاری: قصد جانم را کردند

آقای بختیاری در این ویدئو می‌گوید که "دو شب پیش" در حین رانندگی متوجه شده که نمی‌تواند خودرویش را کنترل کند. به گفته او وقتی روز بعد خودرویش را به تعمیرگاه می‌برد، تعمیرکار متخصص به او گفته است ترمز خودرویش "به عمد از کار افتاده است."

در ویدئو دقیقا روشن نیست که این اتفاق چه روزی رخ داده و کدام نهاد امنیتی از نظر آقای بختیاری به دست‌کاری خودور متهم است.

پویا بختیاری از معترضان آبان ۹۸ و از هواداران سرنگونی نظام جمهوری اسلامی در ایران بود. او در روز ۲۵ آبان سال ۹۸، در سن ۲۷ سالگی به ضرب گلوله ماموران کشته شد. خانواده پویا بختیاری می‌گویند که گلوله به مغز او شلیک شده بود و او پیش از رسیدن به بیمارستان جان باخت.

در فاصله کوتاهی بعد از کشته شدن پویا بختیاری، فشارها بر خانواده او برای جلوگیری از مراسم معمول عزاداری آغاز شد.

این فشارها در نهایت به دستگیری‌ اعضای مختلف خانواده - از جمله پدر، مادر، خواهر و عموهای پویا بختیاری - منجر شد.

مهرداد بختیاری که در ویدئوی اخیر از سوءقصد به جانش صحبت می‌کند، خود از جمله کسانی است که از نخستین ماههای فشار بر این خانواده و دستگیری اعضای آن، بازداشت و محاکمه شده است.

مهرداد بختیاری در همین ویدئو یادآوری می‌کند که هم‌اکنون برادرش - آصف بختیاری - در زندان است و او و دیگر اعضای خانواده "در این دو سال از کوچکترین حقوق شهروندی" محروم بوده‌اند.

او می‌گوید: "از پلمب کردن دفتر برادرم گرفته، تا ورود غیرقانونی به منزل خواهرم، به آتش کشیدن کارگاه برادرم، ورود غیرقانونی و شبانه به دفتر کار خواهرم، تمام این‌ها را تحمل کردیم."

آقای بختیاری همچنین بعد از شرح جزئیات "دستکاری در ترمز" خودرویش، می‌گوید: "اسلحه دست شماست. قدرت دست شماست. اگر می‌خواهید بکشید، بیایید به من و اعضای خانواده‌ام، همانند پویا به جمجمه ما شلیک بکنید."

عموی پویا بختیاری در پایان این ویدئو، حکومت جمهوری اسلامی را "مقصر" هر اتفاقی توصیف می‌کند که برای او، اعضای خانواده‌اش و بردار زندانی‌اش رخ بدهد.

علاوه بر خانواده پویا بختیاری، بسیاری از خانواده‌های جان‌باختگان اعتراض‌های سیاسی در ایران که در مراسم بزرگداشت فرزندانشان شرکت می‌کنند یا اینکه به طور کلی خواستار دادرسی به کشته شدن اعضای خانواده‌شان هستند، با فشارهای نیروهای امنیتی روبه‌رو می‌شوند.

در عین حال، هرگز مساله به گلوله بسته شدن معترضان بی‌سلاح در ایران در مراجع قضایی یا مجلس شورای اسلامی به شکل جدی پیگیری نشده و عاملان این حملات معرفی یا محاکمه نشده‌اند.

بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران "تشكيل اجتماعات و راه‌پيمايی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن‌‌كه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است ." مخالفان می‌گویند این اصل هرگز اجرا نمی‌شود و همواره معترضان در ایران به سختی سرکوب می‌شوند.

در آخرین دور اعتراض‌های گسترده که در آبان ۹۸ رخ داد، خشونت علیه معترضان به شکل چشمگیری افزایش یافت و بسیاری از معترضان که عموما جوانان زیر ۳۰ سال بودند، با شلیک گلوله به سرشان کشته شدند.

حکومت ایران هرگز حاضر نشد تعداد کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان را اعلام کند. سازمان عفو بین‌الملل با اتکا به تحقیقات خود اعلام کرده است که موفق شده مشخصات ۳۰۴ نفر را که در فاصله روزهای ۲۴ تا ۲۸ آبان ۹۸ کشته شدند، جمع‌آوری کند.

در عین حال خبرگزاری رویترز در همان سال به نقل از منابع دولتی که نامشان فاش نشد گزارش داد که بر اساس برآوردهای محرمانه، تعداد کشته‌شدگان هزار و ۵۰۰ نفر است.