وکیل تسخیری جمشید شارمهد از خانواده او ۲۵۰هزار دلار درخواست کرد'

دختر جمشید شارمهد زندانی دوتابعیتی در ایران می‌گوید در شش ماه اخیر اصلا اجازه صحبت با پدرش را نداشته‌اند و حتی نمی‌دانستند او زنده است. او می‌گوید جمهوری اسلامی قصد اعدام آقای شارمهد را دارد.

غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد زندانی سیاسی در ایران، سه‌شنبه ۱۹ بهمن در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا با اشاره به حضور جمشید شارمهد در دادگاه هفته گذشته گفت: «ما می‌دانیم می‌خواهند حکم اعدام به او بدهند. از خیلی جاها هم شنیده‌ایم که این حکم را هفت ماه پیش می‌خواستند به او بدهند و الان فقط آمده‌اند پروسه را سریع رد بکنند و پدر مرا از بین ببرند.»

خانم شارمهد می‌گوید، خانواده در شش ماه اخیر اصلا اجازه صحبت با پدرش را نداشته‌اند و حتی نمی‌دانستند او زنده است.

وی با اشاره به این که مسئله اعدام شدن روح‌الله زم را پس از اجرای حکم به خانواده‌اش اطلاع دادند، گفت که به همین دلیل به‌ شدت نگران وضعیت پدرش است.

نخستین جلسه جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی، صبح یک‌شنبه ١٧ بهمن در شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد.

خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه، با انتشار عکسی از جلسه دادگاه جمشید شارمهد نوشته است، این جلسه با حضور نماینده دادستان و خانواده قربانیان برگزار شده و متهم نیز با وکلای خود حضور داشته و «محاکمه علنی» بوده است. آقای شارمهد به «افساد فی‌الارض» متهم شده است.

دختر جمشید شارمهد این دادگاه را «یک نمایش» و «پروپاگاندا» دانست که آن را راه انداخته‌اند تا همچون روح‌الله زم به پدرش «حکم اعدام بدهند.»

خانم شارمهد با بیان این که متهم تا زمان اثبات جرم باید بی‌گناه قلمداد شود و تا حکمی صادر نشده نمی‌توانند به او مجازات بدهند، تصریح کرد: «او الان دارد مجازات می‌شود. ۵۵۷ روز است که در انفرادی است. این یک مجازات است. شکنجه است.»

خانم شارمهد با بیان این که یک دادگاه دیگر نیز قرار است ۳۰ روز دیگر برای پدرش تشکیل شود، افزود: «باز هم ما هنوز دسترسی به پدرم نداریم که به او بگوییم چه کار کند، چطور به وکیلش دسترسی داشته باشد. بدون وکیل واقعا هیچ حقوقش را نمی‌شناسد. ما کمتر از ۳۰ روز وقت داریم که او را نجاتش بدهیم و خیلی خیلی نگرانش هستیم و از همه می‌خواهیم به ما کمک بکنند که این اتفاق نیافتد.»

• حتی از برگزاری دادگاه او خبر نداشتیم

خانواده جمشید شارمهد از وضعیت او بی‌خبرند و در ۱۸ ماه گذشته «به‌ندرت» و در حالی که مأموری در کنار او بوده، توانستند با او صحبت کنند. این تماس‌ها از شش ماه پیش قطع شده است.

غزاله شارمهد می‌گوید روند محاکمه پدر او بدون هیچ اطلاع‌رسانی بوده است. او گفت: «هیچ راهی نداریم که بتوانیم درباره سلامتی‌اش، محل نگهداری‌اش یا درباره پرونده‌اش از او بپرسیم. ما از رسانه‌ها خبردار شدیم که قرار است به دادگاه برود. تنها کسی که توانستیم با او تماس بگیریم وکیل تسخیری‌اش بود و با او هم نیم ساعت قبل از این که به دادگاه برود، صحبت کردیم و او هم گفت که ۲۴ ساعت قبل از دادگاه به او خبر داده‌اند که به آن جا برود.»

دختر این زندانی دوتابعیتی محبوس در ایران، این دادگاه را «یک نمایش» خواند که با وجود اعلام «علنی» بودن،‌ عملا نه به وکیل انتخابی آقای شارمهد و نه به نماینده سفارت آلمان اجازه حضور در دادگاه را داده‌اند.

خانم شارمهد توضیح داد: «حالا هم که این دادگاه نمایشی تمام شده، ما باز هم به او دسترسی نداریم. من به اوین زنگ می‌زنم، به هر جا که زنگ می‌زنم اما دسترسی به او نداریم که حتی بتوانیم حق و حقوق پدرم را به او بگوییم.»

• هیچ بخشی از این دادگاه عادلانه نیست

غزاله شارمهد با تأکید بر این که «هیچ بخشی از این دادگاه عادلانه نیست»، گفت: قاضی قبل از هر چیز باید بی‌طرف باشد اما روشن است که قاضی صلواتی بی‌طرف نیست. وکیل‌های مستقل را روی پرونده راه نمی‌دهد. وکیل باید از موکلش دفاع کند. وکیل تسخیری که به پدرم دادند نه تنها از او دفاع نمی‌کند، بلکه کسی است که خود دادستان روی پرونده گذاشته است. یک وکیل واقعی، از خانواده موکل باج نمی‌گیرد. این وکیل، از ما ۲۵۰ هزار دلار پول خواسته است که فقط برود ۱۰ جلد پرونده را بخواند. این وکیل نیست! چه دفاعی می خواهد از پدر من بکند؟»

آقای شارمهد به گفته دخترش در زمان سفر به پارکینسون، بیماری قلبی و دیابت مبتلا بوده و در تماس‌های تلفنی به خانواده‌اش گفته که «همه این‌ها بدتر شده و وزنش کم شده.»

غزاله شارمهد تأکید می‌کند: «نگران این هستیم که با چه فشاری این دروغ‌ها را و اعتراف‌ها را از او می‌کشند. ما نمی‌دانیم و خود ندانستن باعث می‌شود، آدم هزار فکر بکند.»

 

 

 

در هفته‌های اخیر هم‌زمان با مذاکرات احیای برجام در وین، گروهی از گروگان‌ها و زندانیان دوتابعیتی پیشین در ایران با حضور در محل برگزاری گفت‌وگوهای کشورهای غربی با جمهوری اسلامی ایران با اعتصاب غذا در کارزاری خواستار آزادی زندانیان دوتابعیتی در ایران شدند.