از پدر هیچ بچه بازیگوشی دفاع نکنید

 

 

نگاهی‌ چپ اندر چپ به وجود مبارک ایشان کردم و نتوانستم جلو غلیان خونم را بگیرم منهم زدم زیر گوش حضرت آقا و گفتم مرد حسابی‌ من از پدرت دفاع کردم نه از تو ! حالا تو برو از من شکایت کن که ما اهل شکایت و این حرفها نیستیم .

 

یارو همینطوری داشت با تعجب هیکل ما را  نگاه میکرد و من اینبار به جای اینکه جواب دومین شترق وی را با شترق بدهم ترجیح دادم با زبان منطق با وی سخن گویم تا شاید متوجه خطای خود شود ،لذا خدمت حضرت آقا  عارض شدم: پدر جان، من از پدرت نه به عنوان وکیل مدافع بلکه به عنوان دادستان دفاع کردم و به دلیل آنکه ایشان مهندس خوبی‌ بودند و پل و راه آهن و از این قبیل را خوب میساختند از ریاست محترم دادگاه تاریخ خواستيم که اندکی‌ در مورد جرائم سنگین دیگر وی تخفیف فرماید حالا کار بدی کردم که تقاضای اشدّ مجازات پدرتان را ننمودم؟

 

آنروز در  محضر دادگاه هم گفتم این پدر، مهندس خوبی‌ است و بود لذا بیاییم به دلیل  اینکه کمی‌ تا قسمتی مردم آزار بوده ،مصنوعات وی و ساختمانهای ساخته شده وی را نيز به همراه وي خراب نکنیم و از همانجا که نیمه تمام مانده خودمان بسازیم و اگر هم قرار است این پدر را  به دلیل مردم آزاری مجازات کنیم ، خدمات مهندسی‌ اش را در نظر گیریم و با تخجفیف و احترام مجازاتش نمائیم ،خب شما بفرمائید کار بدی کردم؟

 

پدر جان ،من از چشمهای پدرتان تعریف کردم این چه ربطی‌ به راه رفتن پسرشان دارد که حضرتعالی باشید.

در حالیکه داشتم ایشان راهمينطوري نصیحت می‌کردم که گیرم پدر تو بود فاضل که اصلا هم اینطور نبود ،از فضل نداشته پدر تو را چه حاصل ؟...که حضرت آقاناگهان گفت ؛فلانی‌ من باید بروم فوتبال بازی کنم و اینو گفت و سریع رفت !...انگار نه انگار که ما داشتیم باهم دعوا میکردیم وکمي هم گفتگو! بنابر این با خودم گفتم حق این بچه بازیگوش نصیحت نبود و ای‌کاش جواب سیلی‌ دوم اش را هم با سیلی‌ میدادم نه نصیحت!

اما خب بچه هست و انشاالله او بزرگ میشود و ما یادمان میرود! 

انتشار از: امین موحدی