رفتن به محتوای اصلی

درپاریس، خانم رامایاد- وزیر مشاوردرامور حقوق بشردردولت فرانسه- از مقامات ایران خواست در مقابل اعتراض مردم وتظاهرات و اجتماعات معترضین از خود خویشتنداری نشان داده و جانب احتیاط را رعایت کرده و اندازه نگه دارند. این مقام فرانسوی، مسئولان جمهوری اسلامی را از هرگونه زیاده روی در این ارتباط برحذر داشت.
براي اينکه بدانيم در شرايط خطير کنوني وظيفه خود را بهتر درک کنيم، بايد بفهميم مشکل چيست، از کجا ريشه گرفته، توسط چه کساني و با چه هدفي دنبال مي شود؟ براي اينکار مروري مي کنيم به انواع کودتاها در همين تاريخ معاصر ايران، آنگاه گمانه زني هاي موجود در مورد علت و آمران کودتاي انتخاباتي کنوني را بررسي کرده، و نهايتاً مسئوليت و وظيفهً خطير و تاريخي افراد و نيروهاي مخالف کودتا، در حد وسع اين قلم، بر شمرده خواهند شد.
اکنون دیگر آقای خامنه‌ای به نتیجۀ انتخابات رسمیت بخشیده است. این بیدادی آشکار است. در تکمیل این روند غیردموکراتیک جبهۀ ولایت فقیه در سرکوب مردم عزم جزم کرده است. نتیجۀ مقاومت در برابر این بیداد عیان مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که مردم و به ویژه جوانان آزادۀ ایران نمی‌خواهند به سادگی به این بیداد تن دهند.
کشور از نظر اطلاع رسانی فلج شده است، کودتاچیها همه ی امکانات خبری را بسته اند در چنین شرایط همه ی ما هر جا که باشیم و از هر امکانی که داریم در رساندن اطلاعات درست به مردم از هیچ کوششی دریغ نکنیم و از کوچکترین امکان خود بیشترین و موثر ترین امکان اطلاع رسانی درست کنیم. امروز شرایط ایران تحریمی و یا غیر تحریمی نمیشناسد، امروز همه ما در یک قایق بسیار کوچک در دریای بسیار بزرگ در میان طوفانی عظیم ننشسته ایم ما حامل هر ایده ای که باشیم کنار بگذاریم...
تبِ سبز انتصابات پر رنگ و ريای جمهوری اسلامی، لرزی سرد در پی داشت. دروغ بزرگ يک بار ديگر در فضا طنين انداخت. آنقدر بزرگ که بايد و شايد. دروغی گوبلزی چنان که معهود حکومت توتاليتر است. اکنون مفسران و نظريه پردازانی که کارشناسانه از اعجاز انتخابات سخن می گفتند، پايان تهوع آور اين نمايش را چگونه تفسير خواهند کرد؟
اگر لسانی با دلیل، برهان و تلاشهای مسالمت آمیز سعی در نشان دادن عقب ماندگی سرزمین مادری اش به ایرانیان و جهانیان بوده و خواهان سهم ملتش در تعیین سرنوشتش است، کاوه ی بیات با بی شرمی مدعی می شود که، « طرح موضوع غیر کارشناسانه و عوام‌فریبانه‌ی «حکمرانی محلی» و «پارلمان‌های منطقه‌ای» … در جامعه‌ای که بافت قومی و زبانی آن، هر نوع فدرالیسم و محلی‌گرایی را رنگ‌ و بویی ارتجاعی و قومیتی می‌بخشد، بسیار خام‌ اندیشانه و غیرمسوولانه است.
همهء تصاویر ازحضور گسترده مردم در خیابانهای پایتخت و شهرهای بزرگ کشور خبر میدهند که بیانگر شعله ور شدن خشم ملتی است که بنا دارد بر 30 سال اسارت تحقیرآمیز حکومت دینی بر ایران پایان ببخشد. این خشم ملی آغازگرخیزش عمومی است که دیر یا زود بساط 30 سال بیدادگری، چپاول، قتل، زندان و شکنجه رژیم اسلامی را برخواهد چید. تصاویربه آشکار نشان میدهند مردم به میدان آمده اند و بهانه اینبار تقلب رهبر و دارودسته نظامی او در دهمین دور ًانتخابات ً ریاست جمهوری است که قصد دارند
همه ما، مردم ایران و تمام مردم جهان تصاویر درناک جوانان ایرانی را دیده اند که زیر ضرب باتوم و لگد به چه حال و روزی افتاده بودند. جوانانی که تنها جرم آنها اعتراض بوده است! آیا جواب اعتراض را باید با خشونت داد؟
خوب بخاطر می آورم بعد از انتشار مقاله توهین آمیز به آیت الله خمینی توسط روزنامه اطلاعات در تاریخ 16 دی ماه به سال 56 ـ در اولین تظاهرات اعتراض آمیز طلاب قم نسبت بدان مقاله که بیشتر بهانه ائی بود برای آغاز اعتراضات به روند استبداد سلطنتی...
با اعلام بیرون آمدن احمدی نژاد از صندوقهای رای تحت حکومت نظامی غیر رسمی و همایشهای سپاه، پلمب شدن ستادهای انتخاباتی موسوی و کروبی،علیرغم تبلیغ اینکه این کودتایی بیش نبوده است، عمدتا در سکوت به سر میبرند.