● تریبون آزاد

« نظام دچار سرطان بدخیم شده است» و اگر« شخص رهبر انقلاب برای اجرای طرح جامع آشتی ملی وارد شوند این سرطان درمان می شود.»( حجتی کرمانی، کیهان تهران 13 شهریور 1398 به نقل از اعتماد).
در 25 اسفند 1397 چند ماه پیش از آنکه حجتی کرمانی سرطان بدخیم رژیم را علنی کند، محمد خاتمی به ناتوانی اصلاح طلبان برای مشروعیت خریدن برای رژیم از طریق کشاندن آنها به پای صندوق های رای اعتراف کرده بود:« دیگر خیلی سخت است که به مردم بگوییم بیایید رای بدهید» و در ادامه گفته بود:« کاری نکنیم ک

مسئله تخریب حظییره القدس مسئله ای سیاسی نبوده که بتوان آن را در چارچوب های تحلیلی جناح های سیاسی وقت گنجاند. همانگونه که اسناد نشان می دهند طرحی بود به منظور ممانعت از بلوای بهائیان در سال سی و پنج و افشا و ابطال وعده عبدالبها به معجزه در این سال که قرار بود مهد امر الله در تسخیر ایادی امر الله در آید. اما با حرکت عظیم برای تخریب حضیره القدس نه تنها وعده معجزه بها الله عملی نشد بلکه، بهائیان کوچی عظیم به خارج از کشور نموده

راهگشائی علیه جنگ، فلاکت و گرسنگی بیشتر ایرانیان

مقاله ای در مورد بوف کور نشان دادم چطور روشنفکری مثل هدایت هم که خودش را لامذهب می شناسد و حتی در تمسخر به قصۀ آفرینش، داستانی می نویسد، در داخل داستان حرکت میکند و نه بیرون آن. از داخل خود همان داستان می خواهد با آن بجنگد. هدف من این نبود که خالی بشویم روی سر روشنفکران که بله یقۀ شما را گرفتم شما داخل داستانها و اسطوره های کتب مذهبی نفس می کشیده اید. نه، من اینطور نگاه نمیکنم. قصد من نه محکوم کردن روشنفکران بلکه نشان دادن قدرت و قوام این داستانها ست. و با آگاهی از این مطلب باید مثل هر اپلی کیشن

من به فصول، حرمت می گزارم. و بهار که بيايد، تپه ی نزديک، در شيره ی جان من، سبز خواهد شد.
باد های خوشه يی پاييز، من را بر همه جا تکانيده اند!

رو به رویم در کنج یک کلیسای قدیمی نشسه است . مدت طولانی نیست که از ایران خارج شده است. چشمانی سیاه و بسیار با هوش که نوعی شوخی همراه با اندکی غروردرآنها دیده می شود . چهره آرامی دارد با زنحیر و صلیبی بر گردن.
اسم جدیدش "پیتر" است.حدود بیست وپنج سال دارد به قول خودش حداقل دو نسل بعد از ما.هنوز جواب اقامت خود را نگرفته است هم از اینرو به سختی تن به مصاحبه داده و با احتیاط سخن می گوید .
درست است که از طریق پدر من و نسل ما رامی شناسد وا

رژیم با این ارزیابی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست و این که هم اکنون هم ما تاوان شدیدترین تحریم ها و محاصره اقتصادی را می پردازیم و برجام با از دست دادن مزایای خود صرفا به غل و زنجیری بدست و پای ما تبدیل شده است و خلاصه آن که چیززیادی برای ازدست دادن نداریم و با این تصورکه گویا آمریکا ومتحدینش در موقعیتی نیستند که بخواهند واردیک نبردنظامی قاطع با رژیم ایران بشوندو چالشهای انتخاباتی آمریکاوشکاف های فزاینده جهانی مجموعاباین رسیده اند که میتوانندازطریق سیاست تهاجمی معادله یک طرفه را بسودخودتغییربدهند

قانون دروغ بزرگ یا «دروغ گوبلزی» می‌گوید اولین قانون خطاب به حاکم این است که هیچ‌وقت نگذارید مردم دلسرد شوند، هیچ‌وقت خطا و تقصیر را نپذیرید، هیچ‌وقت تصدیق نکنید که دشمن ممکن است صفت خوبی داشته باشد و هیچ‌وقت جایی برای جایگزینی باقی نگذارید. روی یک دشمن متمرکز شوید و تقصیر هر اتفاق بدی را به گردن او بیندازید و این سیاست، به‌شدت برای ما ایرانی‌ها نیز آشناست. سیاستی که بر عمل نکردن به وعده‌ها و برآورده نکردن مطالبات چه در داخل و چه در خارج از کشور استوار بوده است.

ستم هویت ساز است.با انکار ستم در همه هویتهای و از جمله هویت ملی در زیر مجکوعه انسانی نمیتوان به ستمگری پایان داد.تنها با حذف ستمگری به ستم ها پایان داده میشود.حق تعیین سرنوشت و مبارزات مترقی و ملی در ایران میتواند و باید بهسیستم بردگی و استعماری جهان سرمایه داری در ایران و منطقه پایان دهند.چگونه؟ باورمندی و ارزوهای مشترک همه ستم دیدگان در این ارمانها نهفته شده است.

دزد وقتي براي هركاري دنبال يك آشنا ميگرديم كه كارمان با يك تلفن انجام شود، نبايد شاكي شويم كه در مطب دكتر يك نفر بدون نوبت ميرود داخل. كسي كه براي فرار از ماليات مشاور ميگيرد و به هر راهي ميزند كه حق بيت المال را ندهد، نبايد به مفسد اقتصادي بگويدا

خودکامگان مذهبی 40 سال است که ما را با پای باور شکسته بر لبه پرتگاه نابینی، نابودی و نافرجامی رسانده است.

اطلاعیه ”شورای مدیریت گذار” را دیدم. البته اسناد و کل مطالبی را هم که قبلا پخش کرده‌بوند چند روز پیش مطالعه کردم. دوستان پیشکسوتی که در این پروژه حضور دارند، افراد نام آشنایی هستند. خودم هم سالها در پروژه ”اتحاد برای دمکراسی در ایران” در خدمتشان بوده‌ام. در چند سالی که در ”اتحاد برای دمکراسی در ایران” همراهشان بودم، همیشه دو موضوع

گفتند چشمبندهایتان را پائین بكشید و فقط به روبروی خود نگاه كنید، صحنه ای فجیع ناگهان در برابر چشم ده ها زندانی پدیدار شد، پیكر جوانی در انتهای طنابی كه از درخت بلندی آویخته بود تاب می خورد! دست های جوان تا آرنج باندپیچی شده بودند و پاهایش تا زانو از ضربات وحشیانه كابل دریده بودند، به زحمت بیست ساله می نمود .....

به اين دليل كوتاه مدت كه نظام بر اين باور است كه دولت ترامپ بدليل نزديكی به انتخابات دست به يك جنگ گسترده نخواهد زد و سعودی و كشورهای

دولت جلیله ایشان نمیفر مایند هزینه زندگی ( تامین نیازهای اولیه ) چندین برابرشده است و با اینهمه تدابیر داهیانه کفاف کی دهد و 6 درگرو دو هزار برابری دلار البته تا قبل از سخنان در مجمع عمومی

بدین نمط به باور این قلم:«....از منظری دیگر می‌توان بیان داشت که در زمان نخست وزیری «اولف پالمه، رهبر حزب سوسیال دموکرات از سال(1969 تا 1986) سوسیالیسم واقعی را در سیستم حکومتی سوئد برای رفاه مردم به منصه اجرا گذاشته بود. حال آنکه سوسیالیست بودن سیستم کنونی سوئد اساساً با واقعیت همخوانی ندارد.»

خانواده های دستگیر شدگان: در روز ۹۸/۷/۱۱، ساعت ۹ تا ۱۱، جلوی دادگاه انقلاب مشهد (خیابان کوهسنگی) گرد می آییم و به دربند نگاه داشتن عزیزانمان اعتراض می کنیم.... ازهمکاران عزیز فرهنگی و عموم آزادیخواهان دعوت می کنیم که ما را در روز ۹۸/۷/۱۱ تنها نگذارند....شماری از امضاکنندگان بیانیه ی ۱۴ کنشگر درونمرزی، با خواست برکناری رژیم جمهوری اسلامی، در میان دستگیرشدگان ۲۰ مرداد مشهد می باشند

بی اعتمادی میان ملیت های غیرفارس و ملیت غالب به گونه ای است که این ملیت ها – به ویژه در آزربایجان و کردستان – در دو رویداد تاریخی که می توانست به سرنگونی رژیم بیانجامد با مناطق مرکزی فارس نشین همراهی نکردند؛ یکی در خیزش ملیونی جنبش سبز تهران و أصفهان و شیراز در سال ۱۳۸۸ و دیگری قیام توده های مردم در بیش از صد شهر ایران در دی ماه ۱۳۹۶. رژیم از این شکاف برای ادامه وجود خویش بهره می گیرد زیرا کوشش های تاکنونی جهت هماهنگی میان این دو گروه - به رغم فشارهای بی سابقه تاریخی وارد بر رژیم-به نتیجه نرسیده

این واقعیت را "برژینسکی" در سال های 1980 پیش بینی کرده بود: "منافع ترکیه در آسیا است، ترکیه به سمت آسیا جهت گیری خواهد کرد".

یکی از عواملی که موجب تأخیر در روشن شدن این حقایق برای توده ی مردم و بخش هایی از کنشگران سیاسی می گردید، آن بخش از این دستگاه قدرت بود که با بازی مزورانه ی اصلاحات و سازندگی و این قبیل اصطلاحاتی که در یک نظام توتالیتر از اساس پوچ است، سرگرم ساختن مردم و منحرف ساختن توجه آنان از گوهر اصلاح ناپذیر آن را برعهده گرفت. این دام سیاسی رژیم توتالیتر دارای کارفندهای گوناگونی است که یکی از مهم ترین آنها بازی تحمیق کننده ی «انتخابات» است

براستی ننگی بزرگتر از این برای ایران و جامعه ایرانی وجود دارد که در آستانه قرن بیست و یکم ، یک آخوند بی ارزش از قبر برآمده، بخواهد پیام ملت ایران را بگوش جهانیان برساند؟

به باور این قلم، قانون اساسی رژیم اسلامی را می توانیم یکی از پوپولیست ترین متون حقوقی در جهان توصیف کنیم، زیرا مسئولیت های بسیار سنگینی را از لحاظ تامین معیشت و مسکن و سلامت و رفاه شهروندان بر دوش نظام سیاسی کشور قرار میدهد، بی آنکه درباره هزینه انجام این نقش سخنی بگوید.

شورای مدیریت گذار از جمهوری اسلامی به دموکراسی در ایران، در آستانه برگزاری همایش اعلام موجودیت، اسناد سه گانه زیر را به عنوان مبانی فعالیت
ضرورت شکل گیری اتحاد گسترده ملی



هم میهنان عزیز

میهن ما ایران بار دیگر در موقعیت تاریخی خطیری قرار گرفته است. نیازی به توصیف این واقعیت فاجعه بار نیست که چهار دهه حکمرانی جمهوری اسلامی با زیر پا

همکاران گرانقدر، هنرمندان محترم

خانم‌ها و آقایان گرامی: داریوش، سیاوش قمیشی، ستار، شاد مهرعقیلی، لیلا فروهر، هنگامه، بیژن مرتضوی، شهره صولتی، منصور، اندی، معین، گوگوش، مارتیک، هلن ، آرش ، فرامرز آصف عزيز، و ديگر دوستان ارجمند

فارغ از ذخائر ارزی ، ارضی و سماوی ، با این گونه مفاهیم در واقع محصول نیات حکومت کنندگان متحجرکم بینش -بر خود ، تا زمان استقرار نظام اسلامی با «تعریف القاء شده متداول » برخاسته از خوش فکری کاری نداشت و ضرورتی برای آشنائی نمی یافت

دوستان عزیز دست اندرکار ماهنامه میهن موضوع این شماره را به نوع «ارتباط» اپوزیسیون ایرانی با نهادها و قدرت های خارجی و همچنین رسانه هایی که عمدتا یک دولت خارجی امکانات آن را تامین می‌کند، اختصاص داده اند. طبعا با توجه به تشدید تنش ها بین ایران و قدرت های خارجی و در راس

تابستانی دیگر نیز که یاد اَور قتل عام هزاران هزار انسانیست که با فتوای خمینی جنایتکار در تابستان ۱۳۶۷ انجام شد، بزودی به سر خواهد رسید.

سئوالی که باید هر کدام از ما که تلخی این جنایات و دیگر جنایات رژیم از وجودمان هرگز محو نخواهد شد از خود بپرسیم اینست که جدا از از یاد بود ها، شعارها و نوشته هائی که مخاطبینش هم اکثرا خود ما ایرانیان بوده ایم و هستیم، چه کرده ایم، چه میبایست میکردیم و چه کاری هنوز میتوان کرد تا کمی از دینمان را به این جانبختگان و دیگر قربانیان رژیم اسلامی ادا کرده باشیم.

مردم امیدی به حکومت و اصلاجات ندارند. پس چرا برای رهایی خود، و بهتر کردن زندگی شان به " قیام عمومی" برنمی خیزند؟ مشکل چیست؟
شرایط مثبت یا منفی برای رویدادهای "جرقه و قیام" می تواند با برایند اعمال عامل داخلی( حکومت) وعامل خارحی ( آمریکا و متحدین)، و عامل سوم" مردم" پدید آید.
اینجا " آمادگی ذهنی( داشتن حداقل خواسته های همگانی)، سازمانی ( همبستگی عمومی با حفظ تفاوتها)، اراده ( فعالیت اکثریت ناراضی)، واکنش مناسب در شرایط مختلف( حرکت تشکلهای جامعه)، میتوانند راه موفقیت و پیروزی را بگشایند...

در حالی‌که نبرد پشت‌پرده بر سر جانشین آیت‌الله علی خامنه‌ای در نقش «امام» جمهوری اسلامی شدت می‌گیرد، نبردی دیگر و فعلا کم سر و صداتر برای جانشینی آیت‌الله العظمی علی محمد سیستانی به‌عنوان مرجع تقلید اعلای شیعیان نیز در حال شکل گرفتن است. بیش از ۴۰ سال پیش هنگامی که گروهی از روحانیون شیعه به رهبری آیت‌الله روح‌الله خمینی قدرت سیاسی را در ایران به‌دست می‌گرفتند، یکی از هدف‌های اعلام شده‌شان، پایان دادن به سنت جدایی دین از حکومت بود. این سنت را صفویان، با تبلیغ و شاید بتوان گفت تحمیل تشیع به سبک خو

تولید گذشته در آینده امکان پذیر نیست. گذشته ،همراه آنچه در آینده اتفاق می افتد، تحول می یابد. آنچه تاریخ گذشته نامیده میشود، با پیشرفت تاریه تغییر می یابد و دیگر همانی که فکر میکردیم یا فکر میکنیم بوده، نیست.

از جانب رژیم ایران چنین اقداماتی در راستای دو راهبردکاهش زمان گریزهسته ای و ایجادناامنی در منطقه و شاهراه بین المللی عبورومرور نفت و تجارت در تنگه هرمزاست و بیان آن سیاستی که رسما اعلام شده است: اگر ما نتوانیم نفت صادرکنیم نخواهیم گذاشت که دیگران هم صادرکنند و با شعار یا امنیت برای همه و یا هیچ کس! آن چه که قطعی است چه اگر بتوانند اسنادمحکمه پسندی در مورددخالت مستقیم ایران ارائه دهند و چه دخالت غیرمستقیم و حمایت محرز رژیم از این گونه حملات، بهرحال پای ایران را در این ماجرا به میان خواهند کشید.

دردوران جنگ و جنگ نفت کش ها در پایگاه پنجم شکاری امیدیه بودم. آن زمان که ما در تحریم و محاصره بودیم، ابتکارات زیادی به ذهنم میرسید که چگونه میتوان از نفت کش ها دفاع کرد و چگونه میتوان با ناوهای جنگی بزرگ و کوچک آمریکا مقابله کرد. اول جنگ نفت کش ها بود و سپاه هم قایق تندرو در اختیار نداشت که طرح قایقهای تندرو به ذهن رسید. علیرغم این که چند باری جهاد سازندگی پایگاه بخشنامه کرده بود که چنانچه نظرات، ابتکارات و پیشنهاداتی در مورد مسائل جنگ دارید با این نهاد در میان بگذارید، من این طرح و طرحهای دفاع

تردیدی نداریم که شکست حکومت اسلامی در یک جنگ منطقه ای محرز بوده و پیامدهای ویرانگرانه آن برای جامعه و کشور جبران ناپذیر می باشد. مردم برای دفاع از خود و میهن، راهکاری جز فلج کردن ماشین جنگ طلبی نظام و سرنگونی رژیم اسلامی ندارند.

حمله ی بی سابقه ی شنبه ۱۴ سپتامبر به آرامکو و تأسیسات نفتی عربستان، در ابعادی که منجر به «کاهش دو برابری» استخراج نفت عربستان، آن هم در وقتی که آرامکو تصمیم به عرضه ی سهام خود به بازار های جهانی گرفته است شد، آیا تصادفی است و یکی از همان «حوادث غیر مترقبه» یی که در این مقاله به آن ها اشاره شده است نیست؟

کدامین بیشتر و بهترباید، شایسته است و میتوانیم در مسیر رفرم «بدون تلفات انسانی یا نا بودی زیر ساختها و سرمایه های ملی» با همه خطرات و خطیرات و اما و اگرها ، بکوشیم و آیا نسل انقلاب کرده در این روز گار کماکان پاسخگوست ؟؟