● تریبون آزاد

بازتاب مطلبی که خطاب به حامد اسماعیلیون نوشتم، مرا نسبت به آیندۀ این کشور از هر جهت روشن کرد؛ گرچه پیش از آن هم، برایم کم و بیش روشن بود. از فحاشی چارپاداری تا تهدید به قتل و تجاوزِ جنسی، بخشی از واکنش افرادی بود که در فضای مجازی و غیرمجازی به حمایت از آقای اسماعیلیون نثارم کردند.

یادداشت حاضر به نقد نوشته‌ی ایشان مبنی بر چیستی جنبش «زن - زندگی - آزادی» و دیدگاه ایران‌شهری ناظر بر آن اختصاص دارد و‌‌ امید که پرخاشگری‌های اثر ۵۱ صفحه‌ای‌شان نسبت به هر نظر متفاوت، نتواند بر متن سخن حاضر تأثیر بگذارد. به ایشان فقط باید یادآوری کرد که اگر هم هنگام نقد از به‌کارگیری زبان تیز، و نیز در جای خود، گریز نیست، بروز تکبر بی‌حد و تحقیر دیگران اما نوعی گرفتاری است.

فکر کنم بلاغت ایجاب کند که نخست از شما "آقای زید آبادی"بعنوان یک روزنامه نگاربپرسم! که در کجای این جنبش بزرگ اعتراضی ایستاده اید؟ از شما که گاه در کسوت گاندی بر عدم خشونت تاکید می کنید .گاه چون نوشته آخرخود نقشی از جنس بلاغ برای خود تعریف کرده و بخود اجازه داده اید تلاش و پیگیری بر حق آقای حامد اسماعیلیون را در دفاع از شعار زیبای" زن، زندگی؛ آزادی" را به مبارزه آکنده از خشم ونفرت در راستای اندوه از دست دادن همسر وفرزندش تنزل داده ونتیجه گیری کنید.

در تظاهراتی که برگذار کننده آن کمونیست ها و حزب کوموله هستند ( خودشان در بلند گو اعلام کردند) ظاهرا حدف اتحاد است ولی نماد های ملی گرایی مننوع است و یا اینکه به رسمیت شناخته نمیشود و حساسیت های عجیبی از طرف برقرار کنندگان تظاهرات روی نماد های ملت ایران دیده میشود

تشکیل یک دولت، چه دولت گذار و موقت و یا دولت های آینده تنها یک امر سیاسی نیست بلکه مهمتر از آن یک امر فنی و تکنیکی است و افرادی که به عضویت دولت بعنوان وزیر برگزیده می شوند لازم است سابقه سالها کار در آن زمینه را داشته باشند تا بتوانند امور یک وزارتخانه و بخش های تابعه را به شایستگی بگردانند. برگزیدن اعضای چنین دولتی به همراهی کارمندان شاغل در بخش دولتی در داخل ایران و نیز شورای انقلاب متشکل از ایرانیان خارج و داخل کشور نیاز دارد. حمایت شاهزاده رضاپهلوی عامل مهم اعتماد ملی به این ساز و کار است.

برای اولین بار در تاریخ، دسترسی به اندوخته علمی و دانستنیهای بشر و بهره مندی از آن از انحصار طبقات فرادست اجتماعی, روحانیون، موبدان، و کاهنان حامی آن طبقات خارج شده و این امکان برای افراد متعلق به طبقات و گروه‌های فرودست‌تر هم، با هزینه‌ای نه چندان گزاف، فراهم آمده أست. اکنون، آن جوان نابغه ساکن بلخ بر خلاف گذشته‌های دور، دیگر نباید رنج و مخاطرات سفر به نظامیه بغداد را به جان بخرد تا به تلمذ از محضر اساتید علوم عقلی و نقلی زمان نایل آید! فاصله او با بهره وری از حاصل اندیشه بزرگان علم و ادب معاصر

تنها راه بازگشت و رشد ایمان و شخصیت فردی و همکاری ملی و خلاصی از تنگناها و دشواری‌هایی که آینده ایران را تهدید می‌کند ترک حکومت استبدادی، تمکین مطلق به اصول مشروطیت، احیاء حقوق ملت، احترام واقعی به قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، انصراف از حزب واحد، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان و تبعید شدگان سیاسی و استقرار حکومتی است که متکی بر اکثریت نمایندگان منتخب از طرف ملت باشد و خود را بر طبق قانون اساسی مسئول اداره مملکت بداند.**

-  میدونیم که کنار نرفتن هیتلر و قذافی و صدام حسین  از قدرت به نابودی زیرساخت های کشورهای آلمان، عراق و لیبی انجامید. آیا فکر میکنی در صورت مقاومت خامنه ای چنین وضعیتی در انتظار ایران هم هست؟ بسیاری از فعالین سیاسی وفادار به علی خامنه ای بارها گفته اند که در صورت ادمه این وضعیت کشور دچار جنگ خانگی و تجزیه میشه! 

تشکیل دولت موقت توسط نمایندگان جنبش های اجتماعی معلمان، دانشجویان و کارگران

(پیشنهادی برای بحث)

افزوده شدن میزان نفرت مردم از رژیم است. رسیدن به این نتیجه که این رژیم نا لایق وناکارآمد است .
دیروز با یک بازاری که پسر خاله یکی از دوستانم است صحبت می کردم. ؟میگفت "آقا اگر دزدی بکنند ،رشوه بگیرند !اما لیاقت داشته باشند!مملکت را از این فلاکت نجات بدهند!نوش جانشان.آخه از این رئیسی احمق چه می توان انتظار داشت .می خندد "بشما نهار دادند؟ " باور کنید .شعورش همین قدر است. مثل هیئتی هاکه تا می رسند. می پرسند کی غذا میدن؟  اصلی ترین کارشان سفره انداختن وخوردن است بعد هم نوحه خواندن.

حماسه فراخوان آبان، دیده شدن بهمن در نوک کوه، ترس و ترک برداشتن رژیم، چشم انداز حمایت بین المللی

میهمان برنامه: جهانگیر لقایی، جلال ایجادی ، جمشید اسدی

مجری برنامه : سیامک نادری

شایعات می گوید که نزدیکان خاامنه ای به گوش او روایت صلح امامحسن را خوانده اند و او که خود یک پا هفت خط تشیف دارد ابرو را بالا انداخته که: نوچ!

با ادامه خیزش انقلابی ایرانیان در روز ۲۶ آبان، مردم بوکان مراسم تشییع سالار مجاور و محمد حسن‌زاده، از کشته‌شدگان اخیر در این شهر و مردم سنندج، چهلم چهار جان‌باخته خود را به صحنه اعتراضاتی پرشور مبدل کردند. در شهرهای دیگر نیز معترضان با شعار علیه دیکتاتور به خیابان آمدند.

24 آبان 1401روزی بود که شیشه عمر رژیم یک ترک دیگر به دست مردم بر داشت. اکنون اوضاع چنان به سرعت به سمت یک تحول انقلابی پیش میرود که ممکن است بهمن امسال یعنی سه ماه دیگر، کارزار "زن زندگی آزادی" برای پس گرفتن کشورازدست دین فروشان خونریزبه اوج تاریخ ساز خود برسد.

آقاى دوشوكي چرا بجاى صرف تمام وقت در رسوائى رژيم و در رابطه با كشتار حال حاظر بلوچها كه هنوز خونشان در بيرون و داخل مسجد مكى زاهدان و خيابانهاخاش  را سرخ كرده شما علم دفاع از رعناء را با لقب ارشديت بالا برده و از كسى كه جنايتهاى رژيم را توجيه كرده با يك دفاع فرصت طلبانه 

او در سالهای ۱۳۳۳–۱۳۳۷ دوره کارشناسی فلسفه و علوم تربیتی و ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران گذراند و دوره دکترای تاریخ و جامعه‌شناسی را در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۶ در دانشگاه پاریس به پایان برد.
شادروان از اعضای سازمان جوانان جبهه ملی ایران در سال ۱۳۳۹ و همچنین از اعضای حزب ملت ایران و دوستان و همراهان داریوش فروهر تا پیش از دستگیر شدن در سال ۱۳۶۰بود و در این حزب فعالیت داشت.
تکمیل همایون در انتخابات اولین دوره مجلس از قزوین به عنوان نامزد حزب ملت ایران شرکت کرد

ما هیچ سنخیتی با شاه و شیخ نداریم. این مخالفت با افراد نیست ، مخالفت با مفاهیم است. شاه و شیخ در همه جای تاریخ سمبل ستم و استثمار و استحمار بوده و هستند. مگر می توان بر علیه ستم و استثمار جنگید اما با نمادهای آن همراه بود. یا آنچه که با آن میجنگیم ستم و سرکوب و استثمار نیست و یا اصلأ نمیفهمیم که با چه داریم مخالفت می ورزیم.

مرا که تمامی روز با اشتیاق همراه مردم در خیابان هائی که حال بوسعت تمامی ایران زمین ،بوسعت جهان شده پای کوبیدم .شعار دادم ! با پا هائی که زمان توان جوانی از آن گرفته اما شوق در آغوش کشیدن آزادی ،شوق همگامی باچهره های گل انداخته از شادی جوانان، قلبم را چون جوانی هجده ساله بوجد آورده بی تاب کرده!توان رفتم داده است.

براندازی رژیم کودک کش شیعه نه تنها ممکن و مطلوب، بلکه از هر زمان دیگری در دسترس تر است و در این چند روز پیش رو، انقلاب ملی با پوست اندازی وارد فلج کردن اهرم‌های سیاسی رژیم اسلامی خواهد شد و با مکانیسم هایی که به صورت هدفمند ایجاد می‌کند، بزودی قدرت خیابان را به قدرت سیاسی تبدیل خواهد کرد. ما بزودی شاهد آخوندهای بی عمامه و چمدان بدست خواهیم بود که با همان موشک هائی که سرعت آن ۲۳ برابر سرعت نور است، به «وحشت سرای پر خطر» فرستاده خواهند شد.

از زایش‌های جنبش انقلابی جاری، یکی هم پدیده‌ی "عمامه پرانی" است. دختران و پسرانی جوان با  رویت آخوند در خیابان و مناسب دیدن وضعیت عمل، خود را به جناب ملا ‌می‌رسانند و با برداشتن دستار از سر وی، تیزدستانه دست به خلع عمامه می‌زنند تا با یورش به این نماد، جمهوری اسلامی از آنان "نه" بشنود! "عمامه پرانی" حرکتی است نمادین علیه نظامی عمامه سالار و از همین زاویه نیز دارای حقانیت سکولاریستی. اب

خیابان قرق شده گشت ارشاد را به محلی برای رقص ،شادی این زیبا ترین هدیه حیات به انسان بدل کرده است .ناز ،تنعم ، تبخترمشتی آخوند که مانند طاووس می خرامیدند ! رجز می خواندند!فتوا صادرکرده وخواب آرام از چشم مردم ربوده بودند را به همان سر جای خود "آخوند دوزاری" برگردانده . عمامه این نماد برتری بر مردم را به بازی عمامه پرانی بدل ساخته اند.چیزی که در خواب هم هم نمی دیدیم.

انقلاب رخ دادن دگرشی بنیادین و زیر و رو کننده در یک سرزمین برای پیشرفت آن سرزمین است، از این روی در سال ۱۳۵۷ هیچ انقلابی در ایران رخ نداد چون انقلاب در سایه بی خردی و از کار افتادن مغزهای مردم با پندارهای خرافی آن هم به رهبری آخوندهای مفت خور ناشدنی است و جایگزین شدن دوزخ آخوندی به جای زندان آریامهری و بازگشت ایران و ایرانی به هزار و چهارصد سال پیش را نمی توان انقلاب نامید و دشمنان رژیم ولایت فقیه به جای انقلاب باید از انتحار سخن بگویند، انتحار اسلامی! .....

رژیمی که بر پایه نگرش و جهان بینی قرن هفتم میلادی برپا شده است، حتی با بکارگیری ابزارهای سرکوب قرن بیستمی، هرگز توان شکست یک انقلاب قرن بیست و یکمی را نخواهد داشت، انقلابی که به گفته اندیشمندان تنها با انقلاب فرانسه برابری نمی‌کند، بلکه الهام بخش و سرمشق بسیاری از جنبش های آینده درجهان خواهد شد.

شاید هیچکذام از دانشجویانی که امروز حماسه بزرگ وپرافتخار مبارزات دانشجوئی را رقم می زنند ودر زمان انقلاب ویران گر اسلامی، در زمان انقلاب شرم آور فرهنگی، بدنیا نیامده بودند. انقلاب فرهنگی تلخی که از میان خون وآتش ،کشته شدن ده ها دانشجوعبورکرد.با تسویه هزاران دانشجو واخراجشان فصلی دیگر با امید واهی تسلط حوزه بر دانشگاه ها را آغاز کرد.

روز گذشته  مصادف با چهلم کشته شدگان جمعه خونین زاهدان بود و  تجمع‌های اعتراضی در شماری از شهرها و دانشگاه‌های ایران برگزار شد،  در این میان   خدانور لجه ای (لجعی)، از کشته‌شدگان «جمعه خونین» زاهدان ؛ مردی که پس از ژینا امینی همدردی مردمان یک کشور را برانگیخت ؛ براستی  این جنبش سر باز ایستادن را ندارد

گروهی متوهم و مجنون که بر اریکه قدرت سال هاست تکیه کردند به پیشرفت های صنعتی- نظامی خود می نازند و می خواهند آن را به رخ بکشند و ترس و وحشت ایجاد کنند، در حالیکه تظاهر کنندگان این بار بر ترس غلبه کردند و جایگاه خمینی و خامنه ای را به زیر پا می گیرند، زیرا از بحران اقتصادی به ستوه آمده اند...

در این جُستار مختصر کوشیده ام در باره پُرسمان قُدرت، نکاتی را اشاره کنم. ایرانیان از همان سپیده دم زایش فرهنگ باهمستان خود در این باره عمیق میاندیشیده اند که چگونه باید زیست تا جان و زندگی هیچ موجودی، آزار نبیند و نابود نشود. مُعضل جان و زندگی به اندازه ای برای ایرانیان، قداست داشت و هنوز دارد که معیاری شد برای انتخاب پادشاهان و کارگزاران کشوری. مقوله فرّ با حقانیّت به قدرت، اینهمانی اجرایی دارد. آن که جان و زندگی را بپرورد و نگاهبان آزادی باشد، آفرین مردم را همراه خواهد داشت. آن که جان را بیازا

از این پس از تیتر این مقاله در مورد رژیم حاکم بر ایران استفاده خواهم کرد. براحتی میتوان گفت که ایران امروز با یک کشور اشغال شده توسط بیگانگان تفاوتی ندارد. حاکمان ایران بیگانه هستند حتا اگر در ایران زاده شده باشند.

تلويزيون ايران انترنشنال در طي پنج سال فعاليت خود، اعتماد بسياري از ايرانيان درون وبيرون كشور را به خود جلب نموده و نقش يك رسانه ملي را براي بسياري پيدا كرده است. در طول اين مدت هم رقبا ي آن مثل بي بي سي فارسي و هم دشمنانش مثل نهادهاي اطلاعاتي و سركوب جمهوري اسلامي، شهرام همايون با پادو هايش در تلويزيون كانال يك و كلاب هاووس و مدافعان چپ نماي اسلام سياسي در خارج از كشور،  تمام تلاش خود را به كار بستند تا اين رسانه را بد نام كرده واز اعتبار بيندازند

بعد از اوج گیری شیطنت زیبای جوان ها و پراندن عمامه ها، برخی از کاسه های داغ تر از آش، از جمله احمد زید ابادی به سخن در آمدند که فلان روحانی پیری که با پای پیاده به مسجد می رود و معلوم نیست ربطی هم به حکومت داشته باشد، چرا باید مورداهانت قرار بگیرد؟ در پاسخ، اولا- به عنوان یک جمله معترضه، باید یادآور شوم که مگر چه اتفاقی افتاده؟ سر که به هوا نرفت! عمامه ای به نشانه اعتراض برای لحظاتی سرنگون شد! و در ثانی، آقای زید آبادی که از مدت ها پیش  چشم چپش را بسته، خوب است توجه کند که این اقدام مدنی و اعت

گروهی از ایرانیان ساکن بریزبن استرالیا شنبه ۵ نوامبر وارد سالن کنسرت ساسی شدند و با شعاردادن علیه او کنسرت این خواننده پاپ را به هم زدند. آنها از ساسی خواسته بودند به احترام کشته شدن مهساامینی و دیگر کشته‌شدگان اعتراضات ایران کنسرت‌هایش را لغو کند.بی بی سی فارسی پس از این اتفاق و به نقل از ساسی مانکن گزارش داد که او چند کنسرتش‌در آمریکا و اروپا را عقب انداخته اما به دلیل نوع قراردادهایش نتوانسته تور استرالیا را لغو کند و این کنسرت‌ها را اجباری خوانده بود

با توجه به سلطه غیر قانونی و خلاف شئونات انسانی در کشوری که قبل از مصادره تحول سال 57 از برترین های علم ،اخلاق و معرفت بشمار میرفت و امروز مردم دنیاشاهد پیشگامی فرزندان جوان که به مدد ایرانیان وطن خواه برون مرزی و وسایل ارتباط جمعی در دست همگان که دنیای مجازی نام بگرفته با همه مزاحمتها در پوشش نام « صیانت »که برعکس نهند نام زنگی کافور - با نمایش صحنه هائی بدینگونه پیام خود را انتقال می دهند و با تعریفی برضد انقلاب منحرف شده پدران خود با تسلط و امادگی برنامه ریزی شده - می کوشند

از خودتان پرسیدید چرا در داخل کشور در عرض این هفت هفته، هیچگونه آثاری از پرچم شیر و خورشید پیدا نیست؟ هیچگونه اثری از آثار هر گونه ملی گرایی، قوم پرستی، شعارهایی همچون رضا شاه روحت شاد پیدا نیست؟ هر سویه سیاسی که میخواهید باشید، این سوال ابژکتیو است. چرا؟ بر عکس اتفاقن، انقلاب ایران با شعار زن، زندگی، آزادی آغاز شد و انقدر حواس مردم جمع بود که‌ مدام گفتند جغرافیا برای ما فرقی ندارد. تا زمزمه ناسیونالیسم کرد بلند شد که ژینا کرد است، فوری مردم سنندج شعار دادند که از کردستان تا تهران ستم علیه زنان!

اگر  مطایبات صریح و بی پرده شاعرانی همچون «سوزنی سمرقندی»، «عمعق بخارایی»، «عُبید زاکانی»، «ایرج میرزا» و کثیری  دیگر از شاعران ایرانی را ابزار و امکانی در سمت و سوی ریشخند کردن اخلاقیّات امریّه ای حُکّام بی لیاقت و فرّ در نظر بگیریم، آنگاه بهتر میتوان دُشنامگویی نسلی را فهمید که از حاکمیّت شمشیر اقتلویی به ستوه آمده است و خشم به حقّ و کاملا انسانی اش را در شُعارهای آنچنانی پدیدار میکند؛ زیرا کمترین حقوق ذاتی و مادرزادی اش را که همانا «زیستن و آزادی» باشند، حکومتگران غاصب که هرگز و هیچگاه حقّانی

جمهوری اسلامی روز جمعه ١٣ آبان حمام خون دیگری در بلوچستان راه انداخت. هدف این‌بار، شهرستان خاش بود با ١٦کشته و یک نوباوه‌ی ١٦ ساله میان جان‌باختگان. جنایتی تازه در تکرار قتل عام زاهدان که عمال حکومت روز ٦ مهر ماه مرتکبآن شدند. فاجعه‌ای که بر پایه شناسایی هویت کشته‌شدگان، طی آن بیش از ٩٠ نفر در یک نیمروز خونین جان سپردند. جمعیت معترض فقط می‌خواست سرهنگ پاسدار مرتکب عمل شنیع تجاوز به دخترک ١٥ ساله اهل راسک، محاکمه شود و مجازات ببیند. پاسخ حکومتی‌ها اما به این درخواست عادلانه،به رگبار بستن مردم با