● تریبون آزاد

کلاب هاوس نسخه جدیدی از پالتاک قدیمی است که مسئولین جمهوری اسلامی از ظریف گرفته تا جهانگیری و جهرمی و بازماندگان رفسنجانی و ارتش سایبری نظام در طی ماه های اخیر نه تنها مشتری های مشتاق و پر و پا قرص آن بوده اند. بلکه علاوه بر مسئولین رژیم (اعم از اصلاح طلب و اصولگرا و گندم نما)؛ رسانه های رژیم نیز در "فروش" و بازاریابی و شناساندن و ترویج و رواجگری مستقیم و غیر مستقیم آن تبلیغات وسیعی را به راه انداخته اند.

بطورکلی تشدید بحران اقتدار و ناتوانی از بازتولیدآن در مؤلفه های گوناگونش، ویژگی کلی رژیم در این مقطع بحرانی است که خروجی خود را در جمع وجورکردن و تصفیه ساختارقدرت در مقیاس تازه ای برای خریدن فرجه بقاء به نمایش می کذارد. که البته برخلاف ظاهرمفتون کننده اش چیزی جز عروج شکاف های سیستم به فازجدیدی در ساختارقدرت نیست. خزیدن به درون لاک یک جناح (عمدتا بخش های نظامی و امنیتی و افراطی ) که البته چالش ها و پی آمدهای خاص خود را دارد.

این که نژادپرستی بی حیای این جماعتِ پاره پاره، شهره عام و خاص است جای سوال نیست اما سوال این جاست که چرا کسی با این گروهک ستیزه جو و دشمن ساز

-نگاه من در مخالفت با جشن همبستگی نیست.
-مخالفت من با مفهوم کهنه و عدم باور به کلیشه «کارگران جهان متحد شوید » است.
- مخالفت من به انترناسیونالیسم کارگری است ، مخالفت من با چیزی است که نمی تواند واقعی باشد .
- نگاه من طبعا متاثر از خاستگاه اولیه جشن ماه مای در کشورهای دموکراتیک است

آنچه مسلم است هم رژیم درمانده و هم روحانی حیله گر با اجرای نمایشی یکی از دوستان نزدیک خود را با صحنه گردانی از دور خارج کرد، هدف از اجرای نمایش بزرگنمایی چین و روسیه در امور ایران و نحریک...

این انتظار که مشابه آنچه در کتاب ها و جزوه ها و آموزش های چندین و چند دهه پیش خوانده ایم و باور کرده ایم یا باور نکرده ایم، در ایران اتقاق بیافتد و یا اصلاً امکان تحقق داشته باشد، انتظار بیهوده یی است.
انتظار بیهوده یی که در بهترین حالت، به هرز رفتن پتانسیل مبارزاتی، و آب را در پی سراب وا نهادن می انجامد و بس.
تصادفی نیست که ج.ا از رواج چنین این انتظاری در بخشی از جامعه، و مخصوصاً در محافل دانشجویی، استقبال می کند، و در مواردی هم دیده ایم که خود، آن را دامن زده است.

اصلاً موضوعی مبنی بر وصایت وتعیین قیمومت به مادر وجود ندارد،یعنی اگر پدر بنا به دلائلی مفقود گردد مادر نمی تواند وصی و یا قیم فرزندش شود تا به تَبَع آن بتواند در خصوص تصرفات فرزند در اموال و حقوق مالی و غیر آن،تصمیات لازم را اتخاذ نماید!

بهرحال بازی رژیم ایران با کارت هسته ای و باج گیری به توسط آن، اروپا و آمریکا و بطورضمنی دو قدرت دیگر را به این نتیجه رساند که بهترین راه کوتاه مدت و ضربتی و البته خریدزمان برای اقدامات بعدی جهت توافق جدیدتر وقوی تر، همانا بازگشت سریع آمریکا به برجام، همراه با بازگشت دولت ایران به تعهدات برجامی و گذاشتن دست و پایش توی پوست گردوی نظارت آژانس است که معنی عملی اش چیزی جز مهر وموم کردن همه این دم و دستگاه حاضر وآماده شده نیست

رهبری فرقه در مقابل فشار های روز افزون برای وحدت پیشنهاد دیگری مطرح کردند و طی نامه ای به رهبری حزب توده ایران نوشتند که میان حزب، فرقه و حزب دمکرات کردستان جبهه واحدی تشکیل شود و...

سیزدهم امرداد ماه امسال ۱۱۵ سال از پیروزی انقلاب مشروطه نخست می‌گذرد و نگاهی‌ به آموخته‌های ما در این مدت میتواند سودمند باشد زیرا شرایط دارد برای انقلاب مشروطه دوم فراهم میشود.

بجای بد گویی، انتقاد و توقع از شاهزاده، خودمان میتوانیم رنج سازمان دادن یک انتخابات آزاد را بر دوش کشیم و ندای ملت ایران را بوجود آوریم.

همانگونه که جنبش مشروطه‌خواهی نخست چند گامه را در پی داشت و با دست اندازی کشور‌های خارجی‌ به نابودی رفت، ما باید امید یاری از هر دولت پنهان یا آشکار را به کناری بگذاریم

هر واقعه ای را از کدام زاویه ببینی، چه قسمت هایی را حذف بکنی، چه مقدار دروغ قاطی آن بکنی، در چه زمینه هایی اغراق کرده باشی و به چه میزان گسترده تر قبل از همگان سناریو پردازی های خود را در افکار عمومی کوبیدن، از ویژگیهای خبرسازی های روزمره و جاری میباشد.

.فارغ از تحلیل و بررسی این حد از هجوم افسارگسیخته بسیار شنیع، پست، بی شرفانه و البته « جنایتکارانه» بر علیه آقای ایرج مصداقی باید بگویم من از شاهدین سال ۱۳۷۴ در جریان پروژه رفع ابهام و زندانسازی و شکنجه و سر به نیست کردن اعضا در تشکیلات مجاهدین خلق هستم . در این ماجرا ۷۰۰ تن از اعضا دستگیر و زندانی شده بودند… حسین داعی همان کسی است که در قلعه محمود قائمشهر بعنوان زندانبان پس از چهار ماه من و ۱۰ - ۹ تن دیگر را از اتاق زندانخارج کرده و چشم بند زدند و برای محاکمه نزد مسعود رجوی بردند…

در منطق این دوستان، دفاع از ایران، دفاع از جمهوری اسلامی است. خامنه ای چون بد است، پس اسرائیل خوب است. جمهوری اسلامی چون مرتجع است پس حمله به ایران مشروع است. این دوستان همه چیز می گویند، تا از پرداختن به مسئله اصلی طفره بروند. آسمان و ریسمان می بافند تا حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران را توجیه کنند. از آنها می پرسم، آیا مرتجع بودن، فاسد بودن، جنایتکار بودن - و یا هر صفتی که دلشان بخواهد خود اضافه کنند - جمهوری اسلامی، مجوز حمله به ایران می تواند باشد؟

سخن ظریف این است که ساختار وزارت خارجه دست امنیتی ها است، اما گروهبندی مافیائی امنیتی ها و شبکه های آنها را در داخل و خارج، و همچنین پیوند ارگانیک آنها با سیدعلی خامنه ای را در حافظه تاریخی ثبت نمی کند. محمدجواد ظریف بصراحت از نقش خود بعنوان عامل اجرائی نظرات خامنه ای اعتراف کرده و در عین حال با خراب کردن سلیمانی، خامنه ای را تبرئه می کند. او با اعتراف به گماشتگی اش برای خامنه ای، بنیاد نظریه بی پایه تفکیک میان کار میدانی و دیپلماسی را بر باد داد.

میگوید و مدعیست که میتواند: "صدای سرکوب‌ شدگان سال ۹۶ و آبان ۹۸، قربانیان فاجعه‌ سقوط هواپیما، حاشیه‌نشینان و نادیده‌گرفته‌شدگان" و....باشد و میخواهد «اصلاح بنیادی قانون‌اساسی» را ممکن و از همه مهمتر محدوده اختیارات رهبری فرا قانونی نبوده و بصورت دوره‌ای و انتخابی باشد .
"صداوسیما امکان تاسیس شبکه‌های خصوصی و چند صدائی را الزاما بایستی فراهم سازد ، استقلال و بی‌طرفی دستگاه قضایی لازم می اید نهادینه گردد، تشکیلات موازی در نهادهای قانونی ادغام و آزادی انتخابات ، مطبوعات و....تضمین شود »

طوفانی در راه است که دامنه آن بسیار گسترده و نوع و ماهیت اش بر همگان ناشناخته است و تنها به تغییرات سیاسی بسنده نخواهد کرد.افق سیاسی و شرایط اجتماعی کشور به گونه‌ای است که رژیم را دیر یا زود محکوم به پذیرش جابجایی های ساختاری در نظام سياسی اش خواهد کرد که فضای سیاسی کشور از این هم بیشتر تیره و تار خواهد شد. برای فراهم آوردن مقدمات و مهیا کردن شرایط یک اجماع ملی و ماندگار، تشکیل یک «ستاد رهبری» بعنوان یک عامل هویت دهنده میان فرد و جامعه و حلقه اتصال باورها و عقاید مردم می‌تواند کارساز باشد.

وی کارل ژا یکی از فعالان رسانه های اجتماعی آمریکایی-چینی است که دانش گسترده ای در مورد سیاست های خارجی چین دارد. درباره اهمیت پیمان

سر و صدای زیادی در حاشیه‌ی فایل صوتی «افشا شده‌»‌ی مصاحبه‌ی سعید لیلاز با جواد ظریف، وزیر امور خارجه‌ی ایران بوجود آمده است. نمی‌توان گفت چند درصد ایرانی‌ها حال و حوصله‌ی شنیدن این فایل ۳ ساعته را دارند. از آن دسته شنیدنی‌هایی که در پایانش باید به خود گفت:

ضمن اعتراض و محکومیت به این اقدام که در تعارض با حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر(نسل نخست حقوق بشر 1948)

خواستار لغو عضویت این نظام اسلامی در کمیسیون مقام زن و به ویژه تغییر ساختارِ شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان[ملل] می باشد.

جواد ظریف در بخشی از مصاحبه خویش با تعریف و تمجید از صادق خلخالی قاضی شرع بدنام و قسی القلب دادگاه انقلاب می گوید: "خدا رحمت کند مرحوم حاج شیخ صادق خلخالی که زمانی رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس سوم بود و من برای ارائه گزارش به کمیسیون رفته بودم به من گفت "اسرار مگو را بگو". اکنون که بعد از چندین دهه جواد ظریف اسرار عیان نظام آشفته و پریشان را بیان می کند؛ بعقیده نگارنده حاشیه های فراموش شده این مصاحبه بر متن مورد توجه تحلیل‌گران و مفسران ارجحیت دارد. زیرا به مصداق قصه معروف

یکی از دوستان من بلافاصله پس از انتشار ویدئو دکترجواد ظریف گفت که " اول باید دید که سود و زیانش متوجه کی میشه " . بنظر من او مسئله را درست دید ، اگر دقت کنیم این برجام است که بیشترین بهره را از این افشاگری خواهد برد چرا که ما شاهد بودیم که استفاده از " کارت چین " چقدر مثبت در روابط در مناسبات ایران با غرب عمل کرد

به گمان من اپوزیسیون در کنار میلیونها مردم ،به جهات کیفی از فاز ساده انگاری و همه چیز را توطئه دانستن عبور کرده اند .مردم با شعار اصلاح طلب ، اصولگرا دیگر تمام شد ماجرا آنرا به خوبی نشان داده‌اند . باور به « کار کار انگلیسی ها است» به « دشمن ماهمینجاست ، بیخود میگن آمریکاست» روی دیگر عبور از ساده انگاری همگانی است. جرخش آزاد اندیشه اعتبار کمتری به فرهنگ عوام پرورانه رژیم میدهد . اما راهی‌ است طولانی وهنوز این دید در برخی از‌ایرانیان خارج ازکشور هم مشاهده میشود .

- سیاستگذاری اگر با شعارگرایی، توهم ، ناآگاهی و ارزیابی‌های یکسونگر همراه باشد به فاجعه می‌انجامد.
- در برخوردهای بین‌المللی که در راستای تلاش برای احقاق حقوق کشور و ملت اجتناب نا پذیر بنظر میرسد ، می توان با دانش، خردمندی و برنامه‌ریزی هوشمندانه، آگاهی از قانونهای بین‌المللی و ارزیابی و توجه لازم به قدرت و توان «طرف های رویارو» پیروز میدان شد .
- در صحنه بین‌المللی، مبارزه باید توام با آگاهی، هوشمندی و شعور باشد نه شعار.

شگفتی اینجاست ‏که، با اینکه طشت رسوایی این فرآیند فریبکارانه و کمدی-الهی، اگر نه از همان نخستین دوره انتخابات، که دست کم از ۱۳۷۶ به-‏بعد، به‌زیر افتاده، با این حال برای بسیاری در داخل و خارج، این انتخابات هنوز مهم و حتا بسیار مهم است! مردم نیز تاکنون با ‏حضور + ۵۰ درصدی خود در کلیه دوره‌های گذشته انتخابات ریاست جمهوری، بر این امر مهر تأئید زده‌ و به آن مشروعیت ‏بخشیده‌اند.‏

ولی در این دیار خاموشان بجای پرورش و یا میدان دادن به اینگونه نخبگان اجتماعی - فرهنگی ، قبیله‌های سیاسی داریم..
یعنی افرادی که سالها باهم انس گرفته و یکدیگر را خوب می‌شناسند و با هم کار میکنند......کاری که محصول 42 ساله آنرا در تمامی عرصه ها شاهدیم ، این جماعت نه چندان اندک و یکپارچه به دلایل بسیار و مغتنم شمردن موقعیت ، بنظرشان اوضاع فعلی مملکت اسلامی و امت همیشه شاکر - خیلی هم مطلوب است.. با تبلیغ دشمن پنداری و ادامه شعار عوام گرایانه ، حالا که مشکلات فروش نفت در دست مذاکره میباشد

تو هیچ گاه از باورت بر نمی گردی
و با کوچتکرین نقدی راجع به باور هایت و زندان بان تو
به حکم ارتداد قاتل ناجی ات می شوی

خاندان پهلوی سرمایه ملی‌ ما است و ما مانند هر سرمایه دیگری باید از آن پاسداری کنیم

بیایم پیش از پایه ریزی یک انتخابات دو مرحله‌ای آزاد که همه در آن سهیم باشند، نفوذی‌ها را بشناسیم و از رده‌های خود بیرون کنیم

کانون نویسندگان ایران، یادداشتی کوتاه خطاب به اهالی قلم

گر در کودکی از هریک از ما می پرسیدند عدالت چیست؟ به احتمال زیاد پاسخ این می بود: عدالت یعنی تقسیم شکلات و شیرینی ها بطور مساوی بین همه.
این گزاره نشان می دهد که کسی با عدالت مخالف نیست، انچه متفاوت یا بعضا متناقض است تعاریف ما برای واژه عدالت است.

پیشاهنگ همیشه در اقلیت است. اقلیت پیشاهنگ، انتی تز اکثریت با نظام های ارزشی آلوده، غالبا ارتجاعی، فرصت طلبانه، سود جویانه، خود محور و عضو حزب باد بودن میباشد. در نظام های انتخاباتی مبتنی بر دموکراسی اکثریت با نظام های ارزشی آلوده، پیشاهنگ اقلیت امکان آن را ندارند تا از صندوق های رای دموکراتیک آنها بصورت قدرتمداران حاکمه سیاسی آینده انتخاب شوند.

البته نا گفته نما ناد : ساکنین این دیاراز برهه‌های سخت‌ ترازاین گذشته واین بارهم خواهیم گذشت.
**امروزهموطنمان غیورمان از نظرآگاهی ودرجه تفکر آنهم با دسترسی به رسانه های مجازی با همه ازرد گی ها ، به مراتب نیرومند تر ازگذشته ، در قامتی ملتی پرشور، باسواد، دلسوز ، میهن و مردم خواه ، با تغییرعملکرد سیستم بدون نا بودی مردمان و زیر ساخت ها ،بلا تردید بر همه مشکلات به سرعت فائق خواهد آمد

کارزارهای سیاسی تنها بخشی از سیاست و فعالیت یک اپوزیسیون است و با آنکه لازم و ضروری هستند ولی کافی نیستند.
این اقدام‌ها ابزارهای سیاست هستند و اگر با عمل گرایی و تصمیمات سیاسی همراه نباشند نه تنها بازدهی ندارند بلکه سیاست را بی حاصل و بیهوده میکنند.
مگر ممکن است که ابزار سیاست را به خدمت گرفت اما از خود سیاست بعنوان تدبیر امور غفلت کرد؟

در ایران سکولاریسم را اغلب با لائیسیته یکی می گیرند ، اشتباهی فاحش که من خود بسیار با آن درمیان فعالان سیاسی چه غیرسکولار و چه اسف انگیزتر از آن در میان سکولاریستها برخورد کرده ام. لائیسیته بسا فراتر ازمقوله سکولاریسم است. سکولاریسم به معنی جدایی کامل دین از دولت است و نه بیشتر ! لائیسیته برعکس تنها دین را از دولت جدا نمی کند ، از کل حاکمیت و از آن مهمتر از زندگی اجتماعی جدا می کند. در یک سیستم سکولار احزاب مذهبی مثل دمکرات مسیحی ها و سوسیال مسیحی ها و حتی اسلامیستها و .. اجازه فعالیت دارند.

خواست تشکلات کارگری در سال ۲۰۰۸ از دولت‌هایشان این بود که وارد عمل شوند و نگذارند بحران مالی نهادهای اقتصادی را از بین ببرد و پول صندوق های بازنشستگی ارزش اش بسیار پایین تر برود و عملا پس انداز بازنشستگی نابود شود و آینده بازنشستگان با فقر گره بخورد.

هنر به کف خیابان میرود تا با تمرین سیلی بر صورت آخوند، روح سلحشوری را به جامعه شهروندی بدمد و آنها را برای تدارک تهاجم ملی و میلیونی و سرنگونی حکومت اسلامی آماده کند. از آزادی هنر کف خیابان دفاع کنیم، سیلی بر صورت آخوند را به سیلی بر صورت نظام ارتقاء دهیم تا ایران و ایرانیان از ننگ حاکمیت اسلام و اسلامگرایان رها شوند.