● تریبون آزاد

5 / در حال حاضر « جبهه ملی ایران » با توجه به اعتبار تاریخی می بایست عهده دار این رسالت گردد، اما از آنجا که این تشکیلات سیاسی ریشه دار منزه از آلودگی، در حال حاضر با عناوین دوگانه ای به فعالیت کم رمق خود به دلایل نبود هماهنگی و وحدت رویه در ضمن عدم تمرکز برنامه ریزی و پاسخگو ئی - پرداخته ، انجام این وظیفه اصلی آنهم با این کم و کیف عملی نخواهد بود .
6/ تنها راه حل این معضل خود ساخته و بر خلاف همه اصول : ایجاد انسجام ، یکپارچگی ،وحدت و همراهی اعضاء پاک دست مجرب این سازمان سیاسی بنظر میرسد

دشمنان نوع بشر امروز بی کم و کاست و بیش از همه کاپیتالیسم، امپریالیسم و فناتیسم ضدبشری می باشند و درین راستا پرسیدنی ست!

قبل از اینکه این نوشته را بخوانید، به اندازه کافی روی موضوع فکر کنید و سپس به این نوشته برگردید. با مهر، کارکرد فردی دین را که با آزادی کامل اندیشه، ایدئولوژی و دین، بی‌شک باید تضمین شود و نیاز عده‌ای به دین برای آرامش است، با تحمیل احکام دین یا مذهبی ویژه بر همه‌ی مردم یک جامعه، یکی نگیرید.
دین و مذهب به‌عنوان مجموعه‌ای سازمان‌یافته و یکپارچه از باورها، رفتارها، هنجارها و ماسک‌ها در همه جامعه‌ها وجود داشته و دارد.

جنبش زنان ایران در یک سد ساله اخیر راه درازی را پیموده است. زنان برای به دست آوردن کوچکترین حقوق خود فداکاری های زیادی باید می کرده اند که کرده اند. و خسارات زیادی را متحمل شده اند. اکنون باید پرسید: چرا جنبش زنان در مبارزات خود عمدتا از هدف گیری ساختار ازدواج در ایران اجتناب کرده و بر روی عوارض آن تمرکز کرده است.

توی کیهان نشسته بودم. نمی دانم چرا تلفنچی، آن ایام، همیشه اینجور تلفن ها را به من وصل می کرد. شاید برای این که می دانست که دیگر، روزها و شب ها همه اش پشت میزم حاضر هستم و دل نمی کنم. شاید هم تلفن من بیشتر برایش راه دست بود. یا اصلاً شاید برای این که مرا بیشتر از بقیه دوست داشت. چرا نه؟ چه می دانم من برای چه.
ـ سوخت ... سوخت... سوخت.
ـ چی؟
ـ آتیش زدند... آتیش... به داد ما برسین.
داد می کشید. بریده بریده حرف می زد. و گریه می کرد انگار. فحش هم می داد شاید. با لهجه ی ترکی.

رمز پیروزی جنبش زنان و همه ستم دیدگان در جنبشهای برابری طلب در تکامل هویت انسانیست.صرف دارا بودن هویت تحت ستم زن و یا کارگر ستم دیده معیار انسانیت انها نیست.زن مبارز و کارگر مبارز در نبرد و مبارزه هویت انسانی خود را کامل میکنند.ستم هویت ساز است ومبارزه هویتمان را میسازد.حفظ برتری منافع (مادی و حقوقی) جنسیت برتر (نرهای حاکم)،و ایجاد مانع برای رشد و تکامل انسانی وتداوم بردگی وبندگی و در نهایت تداوم سیستم سلطه و سرمایه بخشی ازهدفهای کلی اجرای این ستمگریست.

اغلب هواداران متفکر، سیاستمدار ، مفسر و در کنار گود نشین هموطن که در آن دیار رحل اقامت افکنده اند ، بدون درک مشکلات ساکنین این مرز پر گهرو رویت و لمس دردها و ناملایمات با تمامی وجود از نزدیک ، شاهد فغان ملت در هر زمینه ای نبوده و این فاجعه را درک و فهم نمینمایند و ضمنا در کمال آرامش !واکسن فایزر حرام شده را تزریق وجود پر گهرشان فرموده اند و از همه مهمتر باور دارند : مماشات دمکرات منشی یعنی حزبی که بتبع شهروندی عضویت آنرا پذیرفته اند ! با نظام فاقد نظم و برنامه مستولی بر وطن عزیزمان با همین

آنچه از آن تحت عنوان طیف دوم نام بردیم در ظاهر نقطه ی مقابل طیف یکم است اما چون به ژرفنای آن بنگریم با طیف یکم تفاوت ماهوی چندانی ندارد. با نهضت مشروطه که اندیشه های نو درباره ی علل قدرت و پیشرفت کشورهای غربی و ناتوانی و ستمدیدگی ملت هایی چون ملت ما به ایران وارد شد و رو به رواج گذاشت روحیه ی نوجویی بجای کهنه پرستی در هر نسل جدیدتر جای بیشتری می یافت.

عمر نوشتن وبحث کردن اپوزیسیون جمهوری اسلامی در جهت مبارزه با حکومت استبدادی ولابت فقیه وبر پائی جامعه ای براساس سکولاریسم،انتخابات آزادومبتنی بر منشور حقوق بشرو لزوم تشکیل جبهه ای فرا گیراز همان روزی که خلخالی بدستور خمینی قتل عام ها را شروع کرد آغاز می شود.

& نظام اقتصادی به دلیل استوار نبودن بر اصول بنیادین علمی، فساد ریشه‌دار، شکاف عظیم طبقاتی، اتخاذ تصمیمات لحظه‌ای و احساسی روز‌بروز به فروپاشی نزدیک‌ میشود و گویا گوش شنوائی وجود ندارد تا ازنابودی زیرساختها و سرمایه های ملی پیشگیری نماید
& با ادامه حضور جماعت غیرملی و فاقد انگیزه خدمت ،استوار و باور شده بر رانت و فرصت طلبی ، اغلب تصمیمات در حوزه سیاسی گرفته می‌شود که با هیچ یک از الزامات و اصول اقتصادی منطبق نیست

این نظام الهی ما براش از در و دیوار دژمن می بارد. از آمریکا و اسرائیل و شوروی و انگلیس از این نظام «مرگ بر» خوردند تا رسید به سلمان رشدی و شارلی ابدو و ... حالا ته صف «خاله الکسیس» روسری به سر ایستاده است. والله اگر در این سوئد که ما زندگی میکنیم و به ناحق به بی بند و باری معروف است بروید در خیابان از جوانها و مردان بپرسید الکسیس تگزاس کیست کسی نمیداند. اما مطمئنم علی خامنه ای میداند. نه برای آنکه علی خامنه ای ویدیوی الکسیس تگزاس را دیده باشد. او خیلی ها را ندیده دژمن میپندارد.

البته بهتر بود باید نوشته می شد تحسین همگرایی "بلوچ" و بقیه ایرانیان در محکوم کردن کشتار سراوان. ولی همانگونه که در مقاله توضیح داده شده, اتحاد همه مردمان ایران برای جمهوری اسلامی زهر مهلک است. به همین دلیل با حربه و شگردهای مختلف مثل کاسه داغتر از آش شدن و غیره تلاش می کند که مثلا بلوچ را نه در مقابل نظام جمهوری اسلامی, که در مقابل همه فارس زبان قرار دهد.

علی رغم تفاوت ظاهرا آشکار بین ایران شاه، و ایران “جمهوری إسلامی” خمینی، آنها در واقع دو روی یک سکه، با آرزوها و جاه طلبی های ناسیونالیستی و برتری طلبی مشابه می باشند. گرچه شاه

شاید بتوان گفت پیش از پیدائی حکومت اسلامی و بیشتر بدلیل کم خوانی، ناآشنائی و نادانستئنی های نو و انسانمدار، در گذشته کمتر کسانی بودند و می توانستند با جسارت خردورزانه و آنهم تنها در درون دنیای عقلی خود منکر وجود خدا شوند.

نیما عیسی پور:دولت رفاه یا Welfare state یک سیستم غیر ایدئولوژیک قرن بیستمی است که زادگاهش اروپا است، البته در بعضی از کشورهای امریکای لاتین مانند شیلی، اروگوئه و ارژانتین هم چنین سیستمی ولی به مراتب ضعیف تر دیده می شود.

موسیقی اعتراضی بیانگر اعتراض انسان به محیط پیرامون خود است و ابزاری رسانه ای برای ابراز نارضایتی به شمار می آید. این نارضایتی، در متن های مختلف تاریخی و جغرافیایی، سیاسی و اجتماعی و نیز فرهنگی از طریق کلمات، بدون کلمات ، از طریق ارزیابی، و اغلب رد برخی از اشکال متعارف و از طریق ایجاد اشکال جدید بیان می شود.

در شرایط حاکمیت، سلطه و تسلط مطلق قدرتمداری کلان سرمایه داری، از طریق نظام پر زرق و برق لیبرال دموکراسی ، نه تنها نیروهای جبهه سوسیالیستی در زمین نئولیبرالیسم، بر اساس قوانین و ضوابط آنها به بازی کشیده شده اند، بلکه به دلیل تسلط مطلق قدرتمداری کلان سرمایه داری، نه تنها آنها بخواهند توانست نتیجه بازی تاثیری داشته باشند، بلکه فقط به بازیچه ای جهت فریب و گمراه کردن افکار عمومی توده های ملیونی تبدیل خواهند شد

• رهبر پاک پندار و معتقد به توانمندی ایرانیان مبری از هر گونه آلودگی و فساد که با همه مرارتها در سالهای پایانی عمر با افتخار و بدور از هر گونه آلایش زیست ، میگوید:
« به من گناهان زیادی نسبت دادند ولی میدانم که یک گناه بیشتر ندارم و آن اینستکه : تسلیم بیگانگان نشده و دست آنها را از منابع طبیعی ایران کوتاه کرده و در تمام مدت زمامداری و سیاست خود یک هدف داشتم و آن این بود که ملت ایران بر مقدرات خود مسلط شود»

فرض کنید که جمهوری اسلامی سرنگون شده و فردا صبحش همه از خواب برمی‌خیزیم. قطعاً پرسش‌ها و نگرانی‌های فراوانی به ذهن می‌رسد. این نگرانی‌ها را می‌توان در یک پرسش خلاصه کرد: چه کسانی به طور موقت مملکت را خواهند گرداند؟ واقعیت آن است که با پیچیدگی‌های تمدن در جهان امروز، تصور حتی چند روز زندگی در جامعه‌ای بدون حکومت دهشتناک است.

هیچ چیزی آزار دهنده تر از دویدن در مسیری نیست که پایانی برای آن متصور نباشد، احساس ناگوار تعلیق، تلاش کردن و نرسیدن، درجازدگی پس از گذشت یکصد سال پرداخت هزینه، ناامیدی فزاینده و احساس ژرف بی قدرتی سیاسی...... آیا راهی برای ایجاد تغییرات معنادار گشوده خواهد شد؟

در این که ریشه ی عمیق حوادث سالهای ۵۶ و ۵۷ فقدان آزادی سیاسی و حکومت قانون بوده و حوادث بنام اعترض به آن آغاز شده نمی توان شک کرد. اما چگونه می توان فهمید که اعتراض به نبود آزادی خود به جایی برسد که همان آزادی های موجود، آزادی های فردی و اجتماعی و نیمه آزادی های فرهنگی را نیز از میان بردارد؟

در جهانی که پیچیدگی های سیاست به اندازه‌ای گسترش یافته و پویایی اش عملاً همه چیز را تحت تأثیر خود قرار داده است، اجرایی کردن و پیشبرد فرآیندهای هر تغییری در هر زمینه‌ای هر لحظه دشوارتر میگردد، و زمان مناسب و معقول برای آغاز اقدامات منسجم در این راستا میتواند به همان سرعت به تأخیر افتد و یا از دست برود.

یک سیاست کارآمد در برابر رژیم اسلامی که بتواند حس منسجم بودن را به مردم، بعنوان یک واقعیت آشکار و در چهارچوب یک اجماع ملی انتقال د

اگر انقلاب مشروطه در اساس برای کنترل و مشروط کردن اقتدار و استبدادپادشاهان و گشودن دریچه تجدد و پیشرفت دنیای جدید به روی کشور بوده است، امری که ظاهرا و لااقل به شکل رسمی کسی آن را انکار نمی کند، دیگر در همان حال نمی توان با چرخاندن نوک قلم ( و یا گردش زبان) وقتی به دوره کودتا و مسکوت گذاشت نقش امپراطوری بریتانیای کبیر در این کودتا و استبداد رضاخانی می رسیم، تغییرریل داده و آن دوره و شخص رضاشاه و عروج استبدادبی امان او را تبلور انقلاب مشروطیت قلمدادکنیم و قهرمان واقعی آن!

قاتلان شهروندان ایران در بلوچستان، کردستان، لرستان، خوزستان … و سراسر کشور، در تهران مخفی شده اند. باید آنها را از بیت های فساد بیرون کشید و روی صندلی های دادگاه های عادلانه نشاند. جامعه شهروندی ایران از چنان آگاهی و شعور سیاسی برخوردار شده تا محاکمه مجریان حکومتی را به محاکمه رژیم اسلامی و سران آن تبدیل کند.

آقای تجلی مهر در مقاله شان به نکات مهمی اشاره داشته اند. در کل مقاله را مانند مقالات پیشین ایشان روشنگر یافتم. اما نقدی بر بخشی از مقاله دارم که خطاب به ایشان در زیر می آورم

تخلیه آذربایجان و پراکنده کردن نیرو های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به یکی از اهداف اساسی حاکمیت در تهران شده بود که برخی به تبعید ناخواسته و برخی دیگر از ترس پیگرد نیرو های نظامی و امنیتی خود به مناطق دیگر مهاجرت....

بند 2 اصل چهل و سوم همین قانون اساسی با همه نارسائی ها که اصلاح آن با توجه به ضرورت زمان و خواسته جامعه میلیونی جوان فرهیخته - چندان دوراز ذهن نیست ..... بر اشتغال تأکید دارد ، اگر دولت­ها تا کنون به این اصل التفات ننموده­ و برای یکی از اصلی­ ترین وظایف خود هیچ برنامه مشخصی فراتر از شعار تدوین و اجرا نکرده­ اند ، داوطلبا ن تقبل ا ین مسئولیت خطیر لازم است تمرکز برنامه خود را براین قراردهند تا رای مردمان را کسب نمایند البته نرخ بیکاری آنهم با بودن ویروس گذائی در هیچ کشوری صفر نیست

در سال های پس از 1989 که دیوار برلین فرو ریخت و اردوگاه شرق و "سوسیالیسم واقعا موجود" به سراشیب افتادند، من در برلین غربی گرم تحصیل و کار بودم و از نزدیک شاهد آن چه در برلین می گذشت. برخی روزها پس از کار یا کلاس، به پای دیوار پشت ساختمان تاریخی رایشستاگ (که امروز دوباره پارلمان آلمان در آن است) و در آن زمان در سوی برلین غربی

هدف این نیست که فقط تصویری سیاه و یک بعدی و منفی از کشورهای غربی ارائه داده شود. در این کشورها، نه تنها میلیون ها پناهنده و مهاجر اسکان یافته و زندگی پربار و اغلب سعادتمندی را برای خویش آفریده و به زندگی خویش ادامه میدهند، دوستان، همکاران و آشنایان زیادی با ارزش های قدرتمند انسانی یافته و با درک و همدردی متقابل در کنار هم زندگی میکنند. ولی قدرتمداری های حاکمه در این کشورها غالبا نمایندگی بلوک های قدرت های کلان سرمایه داری اقتصادی را میکنند، که اهداف استراتژیک آنها مسیر دیگری را از مردم عادی کوچه

: در حال حاضر در کشورهای : چین، هند، عراق، کره جنوبی و ژاپن حدود 5/ 38میلیارد دلار ( با دلار ۲۴ هزار تومانی معادل 924 هزار میلیارد تومان )ذخیره ارزی مصون مانده از تعرض تا رفع تردید از چگونگی مصرف آن با همه نیاز مندی های داخلی داریم ،میتوان گفت :به میمنت امروز ،جماعت در صدد برآمده اند که ترتیبی اتخاذ فر مایند هر ایرانی از این ببعد بتواند در ماه دو وعده گوشت قرمز !مصرف نماید.

«رفقای» چپ و جمهوریخواه که منتظرند یک کلمه از دهان رضاپهلوی در بیاید از در و دیوار و تخت بیمارستان و صندلی چرخدار بدو بدو خودشان را به اینترنت و بی بی سی و اینترنشنال و سایر رسانه ها میرسانند که بگویند یک گل مژه تو صورت رضاپهلوی دیده اند تا «خطری که ایران را تهدید میکند» را هشدار بدهند، .. اخیرا هیچ نگاهی به فعالیت های حزب دمکرات کردستان ایران در اقلیم کردستان انداخته اند؟ حزب دمکرات کردستان در سایت خود با افتخار از فارغ التحصیلی دوره مقدماتی دسته نظامی دوره 244 اش خبر داده است. و این تازه

«سیمای آزادی» تلویزیون مجاهدین خلق تحت عنوان مقاله تحقیقی «دکتر امید ساعدی» با حمله به رضا پهلوی، با صراحت تمام تبلیغ می‌کند که مجاهدین ادامه حاکمیّت «خامنه‌ای» را به «رضا پهلوی» ترجیح می‌دهند!

حکومت اسلامی نه با سیاست منفعلانه تحریم خارجی، بلکه با اقدام ملی و جنبش خیابانی فلج می شود.

امشب اشکی میریزد...... همانطور که آقای توکلی اطلاع دادند متاسفانه دوست عزیز ســــازاخ, امروز یعنی روز 22 فوریه ( روز تولد من ) از بین ما رفت.جشنی تولدی که همسرم برایم تدارک دیده بود لغو کردیم. قبل از هرچیز لازم دانستم که به همسر مهربان و بچه ها و نوه های عزیزشان تسلیّت گفته و امیدواریم که روزهای توام با آرامش روحی در پیش داشته باشند..یکی از افتخارات من , اشنائی نزدیک با سازاخ عزیز و خانواده ایشان در این مدت کوتاه بود که بوسیله آقای توکلی انجام شد که خیلی از ایشان متشکرم.

حرکت عظیم اجتماعی برآمده از تامین بودن نیازها ی جامعه بشرحی که آمد ،در واقع اشاره به نیازهائی که پنج گانه میدانند و پرداختن به اولین ها ،آنهم بصورت گذرا - همه ما را از چاله به چاه افکند .
به جای استغفارکه به دلایل مختلف زیبنده نیست ! بر توجیه اشتباه خود پای فشردن کتمان حقیقت است ، بدون قصد تعریف با هدف پرهیز ازنفی واقعیت ، بابی را می گشائیم ودوستان گرامی ملی را به تضارب سازنده افکار و اندیشه ها در آثار سوم اسفند در صد سالگی آن !؟ فرا میخوانیم .