محکومیت نوری،

محکومیت یک فرهنگ و دستگاه فکری هراس افکن است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

محاکمه طولانی نوری، با شاهدان بسیار، با کوشندگان پرتوان، با دادرسان بیطرف، و با شاکیان داغدیده ی منتظر، بپایان رسید و جانی محکوم شد. مهم تر از شدت محکومیت، نفس محکومیت این شخص به انجام جنایت علیه جمع و به خاطر عقیده است. کابوسی که سالیان سال از آن سخن میرفت در این دادگاه بازخوانی شد. کشتگان بار دیگر برخاستند و گواهی دادند و در جای خود به خاک افتادند. مادران بار دیگر به سوگ نشستند و شنوای روایت مجدد قتل فرزندانشان شدند. گواهان سر رسیدند و با کوبش سنگین قلب هیجان زده و هراس دیده خود، بار دیگر در سلولها و راهروهای زندان به حرکت درآمدند و خاطره لحظات هراس و مرگ را بازگو کردند.کوشندگان دستگاه دادرسی دموکراسی بار دیگر نمایش هراس آور جنایت بیدادگرانه را پیش چشم خود دیدند. سوئدی‌های میزبان دریافتند که اگر ایرانیان بر سر سفر دموکراسی آنان میهمان شدند نه بدلخواه که به دلیل نیاز و جستجوی پناه از حکومت ستمگر است. در طول این محاکمه، گام به گام بیشتر روشن میشد که جمهوری اسلامی محاکمه میشود. محاکمه خمینی، محاکمه بنیادگرایی مذهبی، محاکمه درآمیزی دین با دولت، از هر نسخه آن است. این محاکمه مدلل کننده آن بود که خمینیسم و داعش و طالبان و بوکو حرام اگر تفاوتی در اجرا دارند نه ناشی از سرشت تفکر آنها که ناشی از سرشت مقاومت فرهنگی جامعه میزبان آنهاست. این خیزش نابهنگام تعصب و بنیادگرایی ارتجاعی در خاورمیانه، با این همه کشتار و ویرانی که به بار آورده است، دیگر جایی برای آن نمیگذارد که حد اقل در اندیشه و فرهنگ خود با آلیاژهای دیگری از درآمیز دین و دولت همدردی کنیم. قطره قطره جمع گردد و ناگهان سیلی شود. تخم حماقت هنگامی که در بطن تعصب کاشته میشود از همان آغاز کردار و رفتار خود را نه میشناسد و نه نشان میدهد. این پدیده اهریمنی با هزار رنگ و فسون نطفه میبندد و با هزار حیله سر بر می آورد. ایران همه چیز را از دست داده است. قیمت همه چیز از دست دادن چه چیزی میتواند باشد جز فاصله گرفتن از هر چیزی که بوی نطفه بستن و بالیدن و بر شدن این هیولا را بدهد. این دادگاه میتواند برای شاکیان و تماشاییان و کوشندگان نیز آموزه ای بزرگ داشته باشد و آن عدم سازش با اندیشه ها و بینشهای سازش ناپذیر است. ایران قیمت بزرگی برای تجربه فاشیسم مذهبی پرداخته است. دین مردم را باید از دکانداری دینی گروه‌ها و فرقه‌های سیاسی خلاص کرد و آن را به خانه دینی خود فرستاد. بزرگترین متحد دینسالاری سیاسی حماقت سالاری توده ای است. ایندو همدیگر را یاری میدهند و بازسازی میکنند. آنجا که ایندو با هم جمع شوند روزگار کشور سیاه میشود. این ترکیب ویران کننده فرهنگ و اخلاق و ارزش و زندگی همه با هم است. مردم بیدار شده، سپاهیان راه افتاده با علم حجاب تحمیلی یا حجاب نمایشی را از هر نوع آن که باشند تحقیر میکنند. متنفر بودن از حریف ستمگر هنوز گویای پیروزی معنوی ستمدیده نیست. اما تحقیر آن حریف ستمگر دلیلی قاطع بر پیروزی معنوی بر آن است. این زمینه ساز پیروزی کامل بر آن است. مردم بیدار شده از این رژیم خجالت میکشند. این نشانه‌ی تحقیر رژیم از سوی مردم و پایان کار آن در میان مردم است.

با سپاس از همه کسانی که برای این کارزار بزرگ کوشیدند.

با سپاس از دموکراسی سوئد که ایرانیان رنجدیده را یاری رساند.