از بد یا خوب روزگار، بعد از انقلاب فرصت شد تا سری به مثنوی مولوی بزنم یا بزنیم و خیلی های دیگر نیز همین کردند.

مثنوی سرشار از حکایاتی است که آدمی را بی اختیار بیاد شما ها می اندازد، برای نمونه "حکایت دزد قوچ". که البته قوچ اینجا تصادفیست.

"او یکی دزد است فتنه سیرتی

چون خیال او را بهردم صورتی"

بعید است ایرانی هایی که مثنوی را نیم نگاهی هم کرده باشند دیگر شما ها را جدی بگیرند. ایران "زن زندگی آزادی" از شما ها عبور کرده است.