
ارمنستان بعد از تسلیم قرهباغ برای خروج انبوه ارمنیتبارها آماده میشود

هزار نفر از مردم قره باغ بعد از تسلیم منطقه امیدوارند آنجا را ترک کنند
بعد از تسلیم منطقه قرهباغ در برابر نیروهای جمهوری آذربایجانی، نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان میگوید که این کشور برای میزبانی بیجا شدگان آماده میشود.
او گفت که امکاناتی برای دهها هزار نفر در نظر گرفته شده است، هرچند گفت شاهد «تهدیدی مستقیم» علیه ارمنیتبارهای قرهباغ نیست.
مقامهای قرهباغ هشدار دادهاند که جمعیت این منطقه ممکن است با پاکسازی قومی مواجه شود.
اما جمهوری آذربایجان گفت که به دنبال «ادغام» این منطقه در «صلح و آرامش» است.
نیروهای ارمنیتبار قرهباغ روز چهارشنبه با آتشبس با جمهوری آذربایجان موافقت کردند که بعد از ۲۴ ساعت نبردهای سنگین بود.
براساس شرایط این آتشبس که روسیه آن را میانجیگری کرد، نیروهای محلی قرهباغ به انحلال و خلع سلاح کامل متعهد شدند.
گگهام استپانیان بازرس حقوق بشر قرهباغ در پستی در شبکههای اجتماعی گفت که خیابانهای خانکندی، مرکز قرهباغ - که ارامنه آن را استپانکرت مینامند - «آکنده از افراد بیجا شده، گرسنه، وحشتزده و بلاتکلیف است.»
نخست وزیر ارمنستان در نطقی تلویزیونی گفت که جمعیت ارمنیتبار این منطقه - که ۱۲۰ هزار نفر تخمین زده میشود - باید اجازه پیدا کنند «با حفظ حیثیت و در شرایط امن در خانههای خود بمانند.»
اما آقای پاشینیان گفت که کشورش بعد از شروع تازهترین نبردها، مقدمهچینی برای هجوم احتمالی پناهندگان را آغاز کرد و آماده پذیرش ۴۰ هزار خانوار است.
او گفت روز چهارشنبه بیش از ۱۰ هزار نفر خود را به فرودگ اه خانکندی رساندند به این امید که آنجا را ترک کنند. این فرودگاه در کنار یک پایگاه نیروهای حافظ صلح روسیه قرار دارد.
نیروهای محلی در قرهباغ پیشتر ارتش جمهوری آذربایجان را به نقض آتشبس متهم کردند. تصاویر ویدئویی در شبکههای اجتماعی مردمی را در خانکندی نشان میداد که برای یافتن سرپناه میدوند و در زمینه هم ظاهرا صدای تیراندازی شنیده میشود.
وزارت دفاع جمهوری آذربایجان به سرعت گزارشها درباره از سرگیری نبردها را «کاملا غلط» خواند.
آقای پاشینیان همچنین گفت که آتشبس حفظ شده و گزارشها از ورود ارتش جمهوری آذربایجان به مرکز قره باغ را رد کرد.
همزمان هیاتهای ارمنیتبار و جمهوری آذربایجان در شهر یِولاخ در حدود ۱۰۰ کیلومتری شمال خانکندی برای بحث درباره آینده قرهباغ دیدار کردند.
تصاویر منتشر شده در رسانههای دولتی جمهوری آذربایجان دو هیات را در حضور اعضای ماموریت صلحبانی روسیه نشان میداد.
دفتر ریاست جمهوری آذربایجان ساعاتی بعد گفت که مذاکرات پایان یافته و سوخت، تدارکات و کمکهای انساندوستانه به قرهباغ ارسال خواهد شد.
این بیانیه گفتگوها را «سازنده و مثبت» توصیف میکند اما به گزارش خبرگزاری ریا نووستی روسیه، نماینده جمهوری آذربایجان گفت به سختی میتوان انتظار داشت که همه مسائل میان کشورش و ارامنه قرهباغ در یک جلسه حل و فصل شود.

منبع تصویر،EPA
نمایندگان آذربایجان و ارمنی تبارها بحث درباره آینده این قلمرو را شروع کرده اند
انتظار میرود در آینده نزدیک دیدار دیگری برای پیگیری موضوع انجام شود.
قرهباغ از زمانی که جمهوری آذربایجان تنها مسیر میان این قلمرو و ارمنستان را در دسامبر ۲۰۲۲ مسدود کرد منزوی بوده است.
به گزارش خبرگزاری اینترفکس روسیه گفت که صلحبانان آن از زمان شروع حمله جمهوری آذربایجان پنج هزار نفر را از نواحی خطرناک خارج کردهاند.
این منطقه جداییطلب در جنوب قفقاز از سوی جامعه بینالمللی بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته میشود و دولت باکو روشن کرده که قصد کنترل کامل آن را دارد.
الهام علیاف، رئیس جمهور آذربایجان، آتشبس را به عنوان یک پیروزی عمده ستود و اعلام کرد که کشورش حاکمیت خود بر این منطقه را برای اولین بار بعد از چند دهه اعمال کرده است.
اما ارمنیهای قرهباغ نگرانند افتادن کنترل آن به دست جمهوری آذربایجان ممکن است به پاکسازی قومی و خروج اجباری ارامنه منجر شود.
داویت بابایان، مشاور مقامهای قرهباغ، به خبرگزاری رویترز گفت که نمیتوان مردم منطقه را به حال خود رها کرد تا بمیرند و لازم است پیش از تسلیم سلاح توسط نیروهای محلی ضمانتهای امنیتی دریافت شود.
آقای علیاف گفت که کشورش نه با جمعیت قرهباغ بلکه با «نظامیان جنایتکار» آن مشکل دارد.
شورای امنیت سازمان ملل قرار بود روز پنجشنبه درباره قرهباغ بحث کند.
کشته شدن سربازان روس
جمهوری آذربایجان بعد از شروع حمله در روز سهشنبه به سرعت در برابر نیروهای این منطقه که در اثر قطع خطوط ارتباطی در موقعیت ضعیفی هستند پیشروی کرد.
مقام های قرهباغ از کشته و زخمی شدن چند صد نفر خبر دادهاند. بیبیسی قادر به تایید این ارقام نیست و ناظران مستقل هم نتوانستهاند از زمان شروع محاصره وارد قرهباغ شوند.
دادستانها در باکو میگویند که پنج صلحبان روسیه در جریان عملیات جمهوری آذربایجان به اشتباه کشته شدند. رسانههای روسیه گزارش دادند که ایوان کُوگان، معاون فرمانده این ماموریت، در میان کشته شدگان است. به گفته این دادستانها یک سرباز روس هم در حمله ارامنه کشته شد.
به گفته کرملین آقای علیاف مرگ این سربازان را به ولادیمیر پوتین تسلیت گفته و افزوده که تحقیقاتی درباره این حادثه انجام خواهد شد.
ارمنیتبارها از زمان جنگ خونینی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی درگرفت، قرهباغ را کنترل میکنند. در طول سالها، خشونت بارها زبانه کشیده است که از جمله در آخرین مورد در سال ۲۰۲۰ بود زمانی که جمهوری آذربایجان در یک جنگ شش هفتهای بخشهایی را پس گرفت.
روز چهارشنبه هزاران نفر در ایروان خواستار استعفای نیکول پاشینیان شدند و درگیریهایی میان پلیس و معترضان روی داد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
دیدگاهها
تحقیقات مستقل
در جنگ جهانی اول ارامنه به عنوان ستون پنجم روسیه علیه کشور خود وارد جنگ با ترکیه شدند. در جنگ همیشه تلفات از دو طرف است ولی بیشتر از طرف شکست خوردگان که ارامنه بودند. ارتش بریتانیا در آن موقع در منطقه حظور داشت و این نظر دولت بریتانیا است.
British government does not recognize the Armenian genocide, as it considers that the evidence is not clear enough to respectively consider "the terrible events that afflicted the Ottoman Armenian population at the beginning of the last century" genocide under the 1948 UN convention. The British government states the "massacres were an appalling tragedy" and condemns them stating that this was the view of the government during that
period9
کاروان کمک اهدائی آذربایجان
کاروان کمک اهدائی آذربایجان ٤٠ تن مواد غذائی و بنزین و دارو تحت نظارت نیروهای روسی به شهر خانکندی رسیدند https://www.musavat.com/news/azerbaycan-qara…
جناب آرش عزیز
آرش جان
با سلام آیا شما ارمنی تباری که نگران ارمنی ها در قره باغ هستی؟ و یا صرفا بجهت حس انساندوستی به این مسئله میپردازی؟ اگر توجه ات به این موضوع صرفا به جهت انسان دوستی است، کارت واقعا قابل تحسین است. معلوم میشود که نسبت به سرنوشت اقوام دیگر نیز حساسیت داری.
اگر چنین است پس لطف کن در خصوص پاکسازی و قتل عام مردم آزربایجان از زن و مرد، پیر و جوان گرفته تا کودکان و دختران خرد سال که در قره باغ بدست داشناکهای تا دندان مسلح ارمنی اتفاق افتاده است، برای روشن شدن ابعاد این فاجعه دلخراش و جنایات هولناک آنان همچنین برای آگاهی اذهان عمومی مطلبی تهیه کن تا خوانندگان از یک طرف با جنایات داشناکهای ارمنی آشنا شوند، از طرف دیگر به حس انساندوستی شما نیز پی ببرند.
یکی از داشناکهای ارمنی بنام آقای "زوری بالایان" در کتابی تحت عنوان "احیا دوباره روحمان" از قتل عام خوجالی در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۹۲ که خود نیز در آن شرکت داشته مینویسد:
زمانیکه ما بکمک نظامیان روس در پاسی از شب به منطقه قره باغ کوهستانی هجوم بردیم، مردم خوجالی در خواب بودند. تا بخود بیایند اطراف و منطقه را احاطه کرده بودیم. مردان را به گلوله بستیم. زنان و دختران زیبا برای سربازان لازم بودند. او در نقل جنایاتش ادامه میدهد که گویا همکارش با چه خونسردی دختران اسیر شش هفت ساله آزرایجانی را به چهار چوب پنجره میخکوب کرده زنده زنده پوستش را کنده، هنگام ضجه زندن آن دختر، که گویا آقای "زوری بالایان" انتقام تاریخی از مردم آزربایجان میگرفته، بقول خودش دلش مثلا خنک میشده است!
آرش جان، آیا شما دراین مورد چیزی میدانی؟ اگر اسناد و مدارک میخواهی برایت بفرستم. مصاحبه و عکس درج شده آقای "زوری بالایان" در روزنامه موجود است.
آذربایجان دوباره به ارمنستان حمله کرد
شما یک لحظه فکر بکنید که بعد از آتش بس جنگ ایران و عراق هنوز حدود ١٠٠٠٠ نفر سرباز عراقی با تمامی تجهیزات در خرمشهر باقی مانده اند و هر از گاهی به مواضع نیروهای ایرانی با پرتاب توپ های سنگین خسارت جانی و مالی میرسانند و با مین گذاری های متمادی کارگران راه سازی میکشند و طبق قانون سربازی دولت عراق سربازان بخاطر استخدام دولتی باید شش ماه دوره سربازی را در خرمشهر بگذرانند . امروز آذربایجان با چنین مشکلی روبروست هر روز خبر کشته و یا زخمی میرسد و ارمنستان بعد از سه سال توافق حاضر به تخلیه سربازهای خود از خاک آذربایجان نبود و آذربایجان مجبور شد با زور نظامی این سربازان - تروریستها را خلع سلاح و از خاک خود بیرون کند و در ضمن آن افراد عادی که میخواهند از قاراباغ به ارمنستان بروند آنها کسانی هستند که از لبنان و بعدا از سوریه آورده شده بودند و طبق اسناد از ارامنه قاراباغ محسوب نمیشوند و در دوره اشغال قاراباغ توسط ارمنستان مسکون شده اند
اجماع نظری در مورد علتها و…
اجماع نظری در مورد علتها و هدفهای اخراج ارمنیها ممکن است هرگز به دست نیابد. صاحبمنصبهای تُرک اجازه وارسی آرشیو تاریخ جنگ را به گروه مستقل تحقیقاتی تاریخ ندادند و هدف دولت عثمانی از اخراج ارمنیها حلنشده باقی ماندهاست. خاطره این واقعه به عنوان جنبه بسیار مهم بر هویت ملی ارمنیان تا به امروز باقی ماندهاست و بسیاری از ارمنیان ادعا میکنند که هیچ سازشی با جمهوری ترکیه تا زمان به رسمیت شناختن عمل نسلکشی امکان ندارد.[۲۵]
دانشنامه ایران در این مورد نوشتهاست: «بزرگترین رویداد مصیبتبار در تاریخ ارمنیان با آغاز جنگ جهانی اول روی داد. در ۱۹۱۵ میلادی دولت ترکان جوان تصمیم گرفت همهٔ جمعیت ارمنی ۱٬۷۵۰٬۰۰۰ نفری کشور را به سوریه و میانرودان انتقال دهد. آنان ارمنیها در امپراتوری عثمانی را به رغم تعهد بسیاری از آنان به وفادار، عناصر خطرناک خارجی و شریک در توطئهٔ دشمن مسیحیگرای تزاری برای برهم زدن فعالیتهای عثمانی در شرق میدانستند. در آنچه بعدها «نخستین نسلکشی» سدهٔ ۲۰ میلادی خوانده شد، صدها هزار ارمنی که از خانههای خود رانده شده بودند، یا قتلعام شدند، یا در خلال جابهجایی قومی، آن قدر پیاده راه پیمودند تا جان باختند. شمار کشتهشدگان ارمنی در ترکیه طی سالهای ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳ میلادی بین ۶۰۰٬۰۰۰ (در منابع رسمی ترکیه) تا ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ تن برآورد شدهاست. علاوه بر این، طی این مدت دهها هزار تن از آنان به روسیه، ایران، لبنان، سوریه، فرانسه و ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.»[
علاوه بر دستگیری و اعدام…
علاوه بر دستگیری و اعدام ارمنیها، جمعیت بسیار زیادی از مردان، زنان و کودکان ارمنی از خانه و کاشانه خود تبعید، بدون هیچ دسترسی به آب و غذا به قصد مرگ وادار به راهپیمایی در مسیرهای طولانی و بیابانی شدند.[۲۲] تجاوز و آزار و اذیت جنسی قربانیان توسط نیروهای متخاصم در طول تبعید به دفعات گزارش شدهاست.[۲۳]
پژوهشهای بسیار زیادی دربارهٔ نسلکشی ارمنیان انجام شده و میشود.[۲۴] که قریب به اکثریت آنها وقوع چنین نسلکشی را واقعی و انکارناپذیر میدانند. امروزه کشور ارمنستان خواهان به رسمیت شناختن این نسلکشی است اما دولت ترکیه علیرغم عدم انکار وقوع چنین واقعهای از پذیرفتن این واقعه با عنوان «نسلکشی» خودداری کرده و وجود سیاست سیستماتیک برای نابودی ارمنیان را قبول ندارد. ترکیه معتقد است که در آن سالها علاوه بر ارمنیها ترکهای بیدفاع نیز قربانی آشفتگیها شدهاند.
اخراج ارمنیها اغلب اوقات با غارت، تجاوز و کشتار همراه بود. خیلی از اخراجشدگان کشته شدند، یا از گرسنگی و بی سرپناهی در راه اردوگاههای نزدیک استان دیرالزور جانشان را از دست دادند. چندین هزار نفر از گرسنگی و بیماری در اردوگاههای اُسرای جنگی — که در آنجا ساخته شده بود — جانشان را از دست دادند
نسل کشی ارامنه دروغ نیست ؛…
نسل کشی ارامنه دروغ نیست ؛ نسلکشی ارمنیها (به ارمنی: Հայոց Ցեղասպանություն؛ به ترکی استانبولی: Ermeni Soykırımı) که گاهی با نامهای دیگری چون هولوکاست ارامنه (پاکسازی نژادی)،[۵] کشتار ارامنه[۶] و نیز توسط خود ارمنیها با عنوان جنایت بزرگ (به ارمنی:Մեծ Եղեռն) شناخته میشود، به نابودی عمدی و از پیش برنامهریزی شده (نسلکشی) جمعیت ارمنی ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در دوران جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوانگفته میشود.[۷][۸][۹] عملیات در قالب کشتارهای دستهجمعی و نیز تبعیدهای اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعیدشدگان را فراهم آورد، انجام میپذیرفت.[۹] امروزه تعداد کل قربانیان نسلکشی ارمنیان بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شدهاست.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] در طی این دوران، تصوری برای تعدادی از سردمداران تُرک ایجاد شده بود مبنی بر اینکه ایجاد کشوری جدید و نوین (تُرکیه) برای تُرکها در گرو ایجاد کشوری با یک نژاد واحد (یعنی تُرکها) است و این کار با تصفیه نژادی که همان پاکسازی منطقه آناتولی از اقلیتهای دینی و نژادی (به خصوص یونانیان، آشوریان و ارامنه) صورت میپذیرد.[۱۵][۱۶] از این رو، دیگر گروههای قومی منطقه، از جمله آشوریان، یونانیان و کردها نیز به طریقی مشابه مورد حملهٔ تُرکان عثمانی قرار گرفتند؛ به گونهای که بسیاری از محققان این رویدادها را نیز بخشی از همان سیاست نابودسازی قومی دولتمردان تُرک دانستهاند.[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] امروزه این رویداد بهطور گسترده به عنوان یکی از اولین نسلکشیهای سده بیستم شناخته میشود.[
دروغ به این بزرگی را سر تیتر کرده اید
جلو چشم دنیا یک دروغ به این بزرگی را سر تیتر کرده اید عین تیتر سایت ایرانگلوبال « آذربایجان دوباره به ارمنستان حمله کرد! » قاراباغ در وسط خاک آذربایجان است .
افزودن دیدگاه جدید