در گفتگو با آقایان حسن اعتمادی و بهروز ستوده ، مطرح کردم :
۱- بعد از به اجرا در نیامدن توافق اسلو، تحت تاثیر تحولات جهانی و‌منطقه ای، راست بنیاد گرا هم در طرف اسراییلی و هم در سمت  فلسطینی ، رشد کرد و به نیروی هژمون در هر دو سو بدل شد.
۲- تا زمانی که اوضاع به سود نیرو های معتدل در اسرایئل و فلسطین متحول نشود و آنها دست بالا را نداشته باشند،  بعید است صلح پایداری شکل بگیرد. اساس یک صلح پایدار، به رسمیت ساختن حق طرفین به زندگی صلح آمیز در این سرزمینی است که تاریخا به هر دو تعلق دارد. 
۳- فعلا که غزه زیر بمباران های جنون آمیز و‌ محاصره جنایتکارانه، در حال جان کندن است، وظیفه مبرم همه ما   ، کمک به بسیج جهانی برای آتش بس بی قید و شرط است .
۴- « زدن سر مار» متعلق به یک جعبه ابزار مشخصی است و معنی دیگری جز  کوبیدن نظامی تهران ندارد، اگر کسانی می خواهند  آنرا  طور دیگری معنی کنند و راهی برای فرار از اتهام خیانت ملی بیابند،  ما  استقبال می کنیم. اما دعوت از دیگران که بیایند ‌‌با مداخله نظامی برای ما آزادی بیاورند، در خوشبینانه ترین حالت ناشی از توهمزدگی کسانی است که از تبعید طولانی خسته شده اند. .
۵- ایران کشور بزرگی است ، با جامعه مدنی و فرهنگ آزادیخواهانه نیرومند ، که بیشترین جنبش های  آزادیخواهانه  را در صد سال اخیر  تجربه کرده است. مردمی که جنبش های سیز، ۹۶، ۹۸ و‌جنبش درخشان زن- زندگی- آزادی را در کارنامه دارند، خودشان تکلیفشان را با حکومت روشن خواهند کرد و نیازی به خیالبافانی ندارند که می خواهند به خرج دیگران داماد شوند و ایران را پس بگیرند.  ایران نه گرفتنی است ، نه پس گرفتنی و سر جای خود محکم ایستاده است ! 
۶- سر مار سمی واقعی در مسکو قرار دارد  که با تمام قوا دنبال تقویت راست افراطی در سراسر جهان  و به زمین زدن لیبرال -دموکراسی است . روسیه برای نجات از باتلاق اوکراین می خواهد با آتش افروزی در خاورمیانه ، آمریکا را در تله جنگی تازه گرفتار کند. 
۷- مهم ترین وظیفه ما  تلاش مشترک علیه دسیسه روسیه ، روسوفیل ها و‌جاسوسان روسیه برای کشاندن پای ایران به جنگ غزه و در گیر شدن با غرب است . 
احمد پورمندی