حضور چهار نسل از بازماندگان كودتاى ٢٨ مرداد ٣٢ تا نسل فعلى بعداز كشتار ٦٧ خمينى چنان فضايي را ايجاد نموده بود كه گويا تمامى جان نثاران و كشته شدگان راه ازادى همگام با بدرقه كنندگان كه اكثرا شتابى در گامهايشان مشاهده نمى شد همراه شده و تمامى خاطرات ٧٠ سال گذشته را بر سنگفرش گورستان بتصوير مى كشيد . گامهاى استوارى كه در همين مسير پيكر ساعدى را براى اخرين بأر بدرقه مى كردنند ديروز اما اكثرا دست در دست نسلى كه هنوز در ان زمان متولد نشده بود براى اخرين وداع از كنار ديوار إعدام شدگان كمون ( ديوار كموناردها ) مى گذشتند و اميد به مبارزه و پيروزى بر دشمن در چشمانشان مى درخشيد .
اما صد افسوس كه اين تجمع نيز از رمق افتاده و بجاى حضور دهها هزارنفرى ياران با حضور كم رنگ چند صد نفرى همراه بود .
اميد اما همچنان زنده و شاداب بود و دوباره خود را با حضور چشمگيرى از نسل جوان در سرود إنترناسيونال و سرود انقلابى ارغوانها به نمايش گذاشت ، انگاه كه چهار جوان كه مجموع سن شان بقدمت تاريخ مشروطه ايران نمى رسيد رشته سخن را بدست گرفته تا تاريخ ديگرى را براى نسلهاى اينده رقم زنند !
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید