مجلس یازدهم از امروز رسما کار خود را آغاز خواهدکرد، مجلسی کە در آن اصولگرایان، نواصولگرایان و پایداری ها با نظارت دقیقی کە در امر انتخابات از طرف نهادهای انتصابی و امنیتی اعمال شد، از اکثریت بسیار بالائی در آن برخوردارشدند.

اما با آغاز کار مجلس ما شاهد چگونە مجلسی خواهیم بود؟

لفظ اصولگرائی با طیفهای مختلف آن بخودی خود روند غالب را در این مجلس نشان می دهند. مجلسی با خصلت محافظەکاری شدید، در مسیر هماهنگی بالا با رهبری و نهادهای امنیتی نظام و تلاش شدید در تحمیل انقباض بیشتر بر جامعە.

البتە شاەکلید این مجلس چنانکە خود نمایندگان نیز مرتب آن را تکرار می کنند، انقلابی بودن است! و انقلابی بودن در تمامی زمینەها، از جملە در زمینەهای اقتصاد و سیاست خارجی.

شاەبیت مجلس یازدهم در رابطە با مسئلە اقتصادی بی گمان اصطلاح رهبر نظام یعنی 'اقتصاد مقاومتی' خواهد بود. بە بیانی دیگر بخوان اقتصاد انقلابی. اقتصادی کە هدف از آن مقاومت در مقابل استکبار است و نە راەانداختن زندگی مردم و چرخە اقتصادی کشور. و این یعنی در هر شرایطی ملت را وادارکردن برای اینکە با حداقلها بسازند و دم برنزنند. و معلوم نیست در شرایط بحران اقتصادی کە علاوە بر تحریمها بعلت شیوع کرونا نیز بدتر شداست چگونە می توان حتی مقاومتی و یا انقلابی عمل کرد. و اساسا سئوال این است کە آیا مقولەای بە اسم اقتصاد مقاومتی و یا انقلابی در علم اقتصاد وجود دارد؟ کشورها معمولا در دوران انقلابی با شرایط ویژەای روبرو می شوند، اما این شرایط ویژە کە بشدت گذرا و موقتی است، بلافاصلە جای خود را بە شرایط عادی در اقتصاد می دهد، زیرا کە اقتصاد اساسا مقولەای است از جنس شرایط نرمال، بویژە آنگاە رشد و ترقی آن مطرح است.

مجلس جدید در سیاست خارجی هم بشدت انقلابی عمل خواهدکرد، و این یعنی تشدید دشمنی با ایالات متحدە. این مجلس سعی خواهد کرد سنت دوران احمدی نژاد را برجستەکردە و بە هر طریق ممکن بر مسدودکردن بیشتر راهکارهای دیپلماتیک پای بفشارد.

اما آیا آنچە مجلس نشینان کنونی ادعایش را دارند انقلابی گری است؟ چنانکە می بینیم نیروهای موجود در مجلس از طیف اصولگرایان هستند، اصولگرایان هم نیروهای محافظەکاری هستند کە در پی حفظ وضع موجود در کشور و یا در پی ایجاد تغییرات اندک در آن هستند. بنابراین تردید بزرگی وجود دارد کە بتوان آنان را علیرغم ادهاعایشان در مورد انقلابی گری، واقعا انقلابی فرض کرد. انقلابیها معمولا خواهان تغییر در وضع موجوداند، اما اصولگرایان کماکان در فکر استمرار وضع موجود، تعمیق آن در همان مسیر و صدور آن حتی بە کشورهای دیگراند! سئوال این است چگونە جریانی کە بشدت ضد اصلاح طلبی و اصلاح گرائی در ایران است می تواند یک جریان انقلابی باشد؟!

زمانی 'ادموند بورک' بعنوان پدر محافظەگرائی مخالف انقلاب بورژوائی فرانسە بود و بشدت بە آن تاخت. اصولگرایان جمهوری اسلامی کە خود معمار اصلی جامعە ایران بعد از انقلاب اند و چهل سال در این کشور حاکم مطلق بودەاند، اگر در زمان انقلاب علیە نظام شاە انقلابی بودند حال چگونە می توانند علیە نظامی کە خود ساختەاند انقلابی باشند؟ مگر غیر از این است آنچە آنها بعنوان انقلابی گری از آن یاد می کنند تحمیل بیشتر ایدەهای خود بر جامعە زیر دست خود است و این دیگر با مفهوم انقلابی گری نە تنها نمی خواند، بلکە بشدت مخالف آن است، ایدەهائی کە آنان چهل سال است تحمیل می کنند؟ مگر غیر این است کە این یعنی اعمال سیاست محافظەکاری بر کشور و تعمیق بیشتر آن؟ محافظەکاران جمهوری اسلامی نە تنها مفهوم انقلابی گری، بلکە حتی مفهوم 'بورک'ی کنسرواتیسم را هم مخدوش کردەاند.

متاسفانە با عروج این نیرو بە مجلس، ما در آیندە شاهد تشدید سیاستهای محافظەکارانە تحت لوای انقلابی گری در کشور خواهیم بود. سیاستهائی کە تلاش دارند جامعە مدنی ایران را با همە طیفهای مدرن و خواهان تغییر و تحول در آن بیش از پیش بە محاق راندە و سرکوب کنند.