از روزهای آخر اینترنت تا آنجایی که می توانید استفاده کنید!
اینترنت آزاد در ایران مثل غریقی که دیگر توان نگهداشتن خودش را روی آب ندارد مذبوحانه دست و پا می زند و سعی می کند سرش را بیرون آب نگه دارد. واقعیت اینست که این غریق در چند هفته اخیر هم حال خوشی نداشت. فیلترهای گوناگون گلویش را می فشرد و نفسش به یک و دو افتاده بود، اما به هر حال کانال هرچند تنگی را برای ارتباط ایرانیان با دنیا باز نگهداشته بود.
رئیس جمهور حکومت اسلامی که قول داده بود دستش روی دکمه فیلترینگ نخواهد رفت، بالاخره وقتی جنبش اعتراضی مردمی از خوزستان به نقاط دیگر کشور سرایت کرد و صدای مردم به جان آمده به هم پیوست، رودربایستی را کنار گذاشته و تصمیم گرفته کار را یکسره کند. دیگر باید سر این اینترنت مزاحم را زیر آب می کردند چنانکه اصلا نیازی به فیلترینگ هم نباشد. کار به مجلس گوش به فرمان سپرده شد تا قانونا (!؟) این نماد آزادی بیان و قلم قرن را در ایران ممنوع و مدفون کنند. مجلس منصوب رهبر، نمایندگان سپاه و روحانیون، الحق که از عهده کار برآمدند. آنها ظرفیت های قانون اساسی جمهوری اسلامی شان را می شناسند و سریع ماده ۸۵ این قانون را از کشوی میزشان بیرون کشیدند. این ماده به مجلس اجازه می دهد که کارهای ضروری را بدون اتلاف وقت به یک کمیسیون ویژه بسپارد تا آن کمیسیون در سکوت و سریعا، بدون بحث و جدلهای نمایشی منصوبان مجلس، کار را یکسره کند. مردم خیالشان راحت باشد که کمیسیون مربوطه فردا اینترنت را در ایران دفن خواهد کرد. این اولین راهکار رژیم اشغالگر ایران است برای خاموش کردن جنبش اخیر مردم ایران برای آزادی و رهایی از بختک جمهوری اسلامی. رژیم با بستن اینترنت از فردا به خیال خودش نوری را که اینترنت به تاریکخانه هایشان می تاباند خاموش می کند تا آزادانه مردم معترض را سرکوب کند.
اما زهی خیال باطل، مگر پیش از اینترنت رژیمهای خودکامه توانستند از خشم انقلابی مردم در امان باشند و حکومت خود را جاودانه کنند؟ در همین یک قرن گذشته و قبل از گسترش اینترنت بشریت شاهد سرنگونی حکومت هایی بسیار قدرتمند تر از رژیم آخوندی ایران بوده است. ما در همین ایران خودمان تجربه تحولات بزرگی مثل انقلاب مشروطه و انقلاب سال ۵۷ را داشته ایم، که اولی منجر به غلبه آزادیخواهان بر سلسله فاسد قاجاریه شد و دومی به نظام سلطنتی پایان داد. مگر در آن سالها انقلابیون، فعالان جنبش و رهبران سیاسی برای ارتباط با مردم از اینترنت استفاده می کردند؟ رهبران و نیروهای سرکوبگر رژیم بدانند که قطع اینترنت ادامه مادام العمری حکومت آنان را تضمین نخواهد کرد. هیچ حکومت ظالمانه ای پایدار نمی ماند. راز پایداری حکومت های دمکراتیک در رضایت شهروندان از آنان است و برعکس محتوم بودن سرنگونی دیکتاتوری ها در نامردمی و بیعدالتی نهفته در این رژیم ها. صدای پای انقلاب بگوش می رسد حتی اگر مسئولان رژیم در گوشهایشان را بگیرند و به رویشان نیاورند.
مردم شریف و آزاده ایران، از آخرین روزهای اینترنت حداکثر استفاده را بکنید، ولی دنیا بدون اینترنت هم به آخر نمی رسد. ما می رزمیم و پیروزی از آن ماست!
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید