روحانیت ،احمدی نژاد ،بیت المال ،و در یک کلمه فاجعه

جاي تعجب دارد ولي از نظر جماعت اندك، اكثر ما ايرانيان در حكومت اسلامي حق حيات نداريم، و بشر شناخته نميشويم. اين جماعت چه كساني هستند؟ ابتدا سوال ما اين است كه چطور بعضي با گذاشتن عمامه تايلندي متري ۵۰ هزار توماني بر سر، و پوشيدن عباي ژاپني متري ۲۰۰ هزار توماني و پا كردن نعلين ۱۰۰ هزار توماني مقدس ميشوند؟ اين جماعت بعد از پوشيدن لباس روحانيت(بقول خودشان)، خود را مقدس دانسته و به مردم فخر ميفروشند. بدون اينكه در فكر كسب و كار باشند، به مفتخوري و بيكاري، و تنبلي عادت كردند و شيوه زندگي اينان همانند زالو تغذيه از اين و ان است. بيكار ميگردند و مفت ميخورند. خودشان را حافظ اسلام و مذهب تشيع ميدانند! براي عوام فريبي، عناوين دهن پر كن آيت الله و حجت الاسلام را براي خود انتخاب كردند اما رفتار و كردار انها مانند شيطان است. دكانداراني كه نان جهالت مردم ميخورند و در اصل كاري به اسلام و دين خدا ندارند و براي فريب مردم به دروغ دم از اسلام، علم و دانش و پيشرفت ميزنند. هر گاه با تفكر مخالف برخورد كردند كه سبب اگاهي و افزايش شعور مردم شد، نان خويش در خطر ديدند و چون بساط دكانشان در حال برچيده شدن بوده، به جاي گفتگو و مباحثه علمي، داد و بيداد راه انداختند كه به اسلام توهين شد. مانند در ماندگان عجز و ناله سر دادند كه وا مصيبتا اسلام در خطر است و مردم عوام ساده دل را بر عليه مخالفان تحريك كردند. بعد از تشكيل حكومت اسلامي علاوه بر پول و ثروت، زور و قدرت نيز به دستشان رسيده و هر كسي كه اعتراض كند به موج تكفير و نفرين اينان دچار خواهد شد. اگر از دوستان قضاوت ميخواهيم چون بررسي رفتار اين جماعت از عهده دادگاه و ديوان خارج است. اما چرا و چطور اين جماعت حق حيات را از ما گرفته اند. قبل از تشكيل حكومت اسلامي ارتزاق اخوند جماعت مانند زالو از كنار دروغ و عوام فريبي مردم نا اگاه و ساده دل بود، بعبارت ديگر اخوند جماعت براي زنده بودن نياز به كار و كوشش و درامد مردم داشت. در اكثر مواقع از مردم طرفداري ميكردند(نه به خاطر دلسوزي بلكه به خاطر منافع)و تا انجا كه امكان داشت حفظ ظاهر ميكردند. اما بعد از تشكيل حكومت اسلامي و در آمدهاي كلان نفتي و غصب ايران به طور مطلق و انحصاري ديگر نيازي به حضور مردم ندارند و بسادگي و بدون شرم و حيا كوشش ميكنند كه حق حيات را از ايرانيان بگيرند. براي اين جماعت وجود گراني و مشكل ارتزاق مردم اهميت چنداني ندارد و بارها در سخنان خود مردم را بابت گراني و مشكلات زندگي به باد تمسخر و ريشخند گرفته اند. چون در حكومت اسلامي منبع درآمد اين جماعت از دريافت خمس، سهم امام، صدقه، زكات، فطريه، نذر، خيرات و غيره به سمت در امدهاي بيت المال و نفت سوق داده شده است و حاضرند براي غصب ايران و كسب درامدهاي نامشروع حق حيات را از ايرانيان بگيرند. بعنوان مثال، در چند سال اخير، اخوند جماعت شرم و حيا را به كنار نهاده و علني فساد ميكند. در قضيه اختلاس ٣ هزار ميليارد توماني، فقيه بزرگشان علي خامنه اي گفت: كش نديد قضيه را. پور محمدي در زمان تصدي بر وزارت كشور ٢١ ميليارد تومان از هيات دولت خارج كرد و اكنون رئيس بازرسي كل كشور است. مكارم شيرازي با كمك دامادش تمام صادرات و واردت شكر را در انحصار خويش گرفته است. ناطق نوري با تاسيس بنيادهاي انچناني به هر گونه خلاف دست ميزند. واعظ طبسي علاوه بر تصاحب زغال سنگ طبس و معادن سنگ خود را متولي استان قدس دانسته و فساد دو پسرش مصطفي و ناصر زبانزد عام و خاص شده است. ايا حق نداريم از اخوند جماعت سوال كنيم كه اينجوري اينجوري حفظ اسلام و تشيع ميكنند؟ زلزله اي در منظقه اذربايجان روي داد اين جماعت خبر را سانسور كردند، ساكت نشستنند و بعنوان شب قدر قران بر سر گذاشتند در حاليكه مردم مصيبت زده در زير اوارها خاك منتظر كمك دولت و حكومت بودند. ايا اين معني حافظ اسلام بودن است؟ ايا با فرا رسيدن زمستان و رنج زحمت مردم زجر كشيده اذربايجان نبايد كمك كرد؟ در ميان هموطنان عزير ايراني به وفور هستند كساني كه مستقيم و غير مستقيم بابت عقيده، يا اظهار نظر كارشناسي، يا اعتراضات قانوني و به حق، يا حتي عقيده نداشتن به خرافات و جهل اين جماعت، از كار بر كنار شده و از كسب رزق و روزي باز ماندند. بيگناهاني اعدام، زنداني، يا به شدت سركوب شدند. بعضي به مهاجرت و ترك وطن مجبور شدند. ما براي رسيدن به حق حيات، ازادي و دمكراسي و رعايت حقوق بشر ابتدا بايد ايران را از چنگال اين جماعت نجات دهيم و سپس با اگاهي و ايمان ريشه حضور اين جماعت را بخشكانيم. زيرا در صورت نبود تقاضا و مشتري اخوند جماعت مجبور است كه دكان دين فروشي خود را تعطيل و به فكر چاره ديگر باشد. 
ندا آقا سلطان، سهراب اعرابي، محمد كامراني، امير ارشد تاجمير، مصطفي كريم بيگي و بيش از ١٢٠ جوان ايراني بعد از انتخابات ٨٨ تنها يك راه داشتند و آن آزادگي و مبارزه براي گرفتن حق حاكميت خويش بود(راي من كو؟). آنها در راه خويش استوار بودند و از جان مايه گذاشتند، و به درستي راه صحيح انتخاب كرده و هيچگاه ذلت و حقارت را تحمل نكردند. اما رهبران و شخصيتهاي سياسي راه هاي گوناگوني در پيش رو داشتند. اگر به قدرت ميرسيدند، به هدف رسيده بودند. اگر نه بعضي به خارج گريختند. برخي سكوت پيشه كردند. بعضي خط سياسي خويش تغيير دادند. بعضي به بهانه كاهش هزينه مردم كنار كشيدند و هزينه هاي گزافي به مردم تحميل كردند. رهبران و شخصيتهاي سياسي هيچگاه در اين مدت براي رسيدن به ازادي دمكراسي و رعايت حقوق بشر و مهمتر خدمت به مردم با يكديگر دست اتحاد ندادند بلكه با سخناني متضاد و متناقض سبب پراكندگي مردم شدند. چه بسا اتحاد رهبران سياسي راه جنبش مشروطه خواهي(دمكراسي خواهي) مردم را بسيار كوتاه كند. ما از دوستان شريف اگاهي و قضاوت ميخواهيم. جوانان ايراني به نداي رهبران سياسي لبيك ميگويند و براي رسيدن به ازادي از جان خويش مايه ميگذارند، رهبران سياسي فقط از كشته شدگان، بهره سياسي مي برند. چه زيبا بود كه رهبران سياسي نيز مانند ستارخان و باقرخان، استوار قدم و شفاف به حمايت و خدمت به مردم قيام و كوشش ميكردند. خلاصه، عوام به وظيفه خويش عمل كردند و خواص به دنبال راه گريزند. دوستان، وظيفه ما چيست؟ دو راه در پيش رو داريم، يكي اينكه به خواري، زبوني و ذلت تن در داده و به زندگي سگي ادامه دهيم. در اين صورت مردماني پست خواهيم بود كه تفرقه و پراكندگي در ميانمان به روشني ديده ميشود. از تمام وقايع روزگار فقط بناليم و گله كنيم و هيچگاه بر رفع مشكل كوشش نخواهيم كرد. هميشه تماشاگر و ناظر اين وقايع خواهيم بود و فقط افسوس خواهيم خورد. از انسانيت فقط ظاهر سازي و رياكاري را ميفهميم. بايد منتظر حوادث باقي بمانيم و همين انتظار ايران را به نابودي خواهد كشاند. مگر ايران مهره ماري دارد كه نابود نشود؟ اگر چنين است كه چرا از ايران زمان امپراطوري هخامنشي فقط ايران كنوني كه انهم در حال نابوديست باقي مانده است. مگر دو قرن گذشته نبود كه قفقاز و هفده ايالت از ايران جدا شد؟ مگر چند دهه پيش نبود كه بحرين جدا شد؟ يا راه دوم، اگر بخواهيم به حق حاكميت، ازادي، دمكراسي و رعايت حقوق بشر برسيم كه آزادي، رفاه، امنيت، ايرانيان در اين راه است، بايد با يكديگر متحد شويم. تنها راه اتحاد ايرانيان بدست آوردن شرف و غيرت و مردانگي، انسانيت و خوب بودن است. در اينصورت است كه مردم با جنبش و حركت و كمك همديگر ميتوانند براي رسيدن به يك جامعه ازاد و پيشرفته اميدوار باشند. 
تجارب سال 88 نشان داد که برای تغییر رژیم ضروت تشکیل یک قدرت اجتماعی که از پایین مردم را برای سرنگونی رژیم هدایت نماید ، حیاتی ست. لذا برای اینکه دوباره به اشتباه سال 88 گرفتار نشویم، باید مردم به یاری آگاهان و کنشگران مردمی ، خود خویشتن را سازماندهی نمایند ، تا قدرت اجتماعی را بوجود بیاورند. نباید به امید نیروهای سیاسی که هدفی جز کسب قدرت سیاسی ندارند . نشست. باید با یاری و همت خود مردم قدرت اجتماعی را بوجود آورد. قدرت اجتماعی می تواند قدرت سیاسی را تعیین کند و اگر با معیارهایی که او برای قدرت سیاسی ترسیم نموده ، مطابقطی نداشت، می تواند بسادگی دوباره آنرا به کنار بزند. این می تواند زیر بنای یک جامعه متمدن و ایده آل انسانی را بوجود بیاورد که شهروندانش خود سرنوشت خویشتن را تعیین می نمایند و با مشارکت یکدیگر دمکراسی را پدید می آورند .
ایران مدت هاست که تلاش برای ساخت بمب هسته ای را منکر شده و این اقدامات را تماما صلح آمیز می داند. اما جامعه جهانی هیچ اعتباری برای این اظهارات قائل نمی شود، چون اسنادی که بارها از نهادهای اطلاعاتی ایران به بیرون درز کرده خلاف این ادعا را نشان می دهد. از مهمترین اسنادی که فاش شد بوسیله دکتر امید مهر از دیپلمات های سابق ایران بوده است.
اگر به اقدامات احمدی نژاد توجه کنید خواهید دید زمانی که رئیس جمهور شد مدتی بعد پلمپ های سایت های هسته ای را برداشت و غنی سازی اورانیم را از سر گرفت که جنجالی رسانه ای گسترده ای در جهان علیه ایران آغاز شد.
از انزوای جهانی ایران و تحریم های علمی، اقتصادی، سیاسی گرفته تا قطعنامه های شورای امنیت و تهدیدهای مکرر به جنگ.
اما مهمترین قسمت ماجرا آنجاست که اسرائیل به هیچ وجه نمی تواند بدون همراهی همه جانبه جامعه جهانی با ایران وارد جنگ شود چون نه دنیا تحمل جنگ جهانی دیگری را دارد و نه اسرائیل توانایی جنگ با ایران بدون حمایت کشورهای غربی را دارد.
در این صورت اگر اسرائیل جنگ با ایران را آغاز کند، با مخالفت، قطع حمایت و تحریم گسترده جامعه جهانی مواجه خواهد شد، اما ایران هم تا زمانی که به بمب هسته ای مجهز نشود نمی تواند تهدیدی جدی علیه اسرائیل و اروپا تلقی شود، به همین دلیل است که رسانه های دنیا به شدت سعی در ارائه تصویری بسیار قدرتمند و هولناک و دروغین از قدرت نظامی هسته ای ایران دارند تا جایی که بشارت غریب الوقوع نابودی اسرائیل و اروپا را با موشک ها و بمب های هسته ای ایران می دهند.
از سویی دیگر در داخل کشور بسیاری از نظامیان و سیاستمداران ساده اندیش جمهوری اسلامی با حمایت از سیاست ساخت سلاح هسته ای احمدی نژاد، معتقدند که اگر ایران قدرتی اتمی شود و متحدان امریکا در منطقه خاورمیانه (اسرائیل، عربستان، مصر) را با بمب های اتمی هدف بگیرد، این کشورها از جنگ با ایران حمایت نکرده و امریکا از حمله نظامی به ایران منصرف خواهد شد.
در نتیجه تنها راهی که می تواند دنیا را به حمایت از اسرائیل علیه جنگ با ایران متحد کند، ساخت بمب هسته ای توسط ایران است. احمدی نژاد با ساخت بمب اتم این مجوز را به امریکا، اسرائیل و متحدانش می دهد که ایران را بمباران هسته ای کنند و جهان نیز با خطرناک پنداشتن ایران نه تنها مخالفتی نمی کند بلکه همکاری نیز خواهد کرد. در نهایت ساخت این بمب اتم، کشوری جز ایران را نابود نخواهد کرد.
نمونه هایی از جنجال تبلیغاتی گسترده امریکا درباره تهدید بمب هسته ای ایران برای ترساندن مردم امریکا و آماده سازی افکار عمومی برای موافقت با جنگ با ایران است.
امریکا به هیچ وجه خواستار تغییر رژیم جمهوری اسلامی بوسیله مردم ایران نیست چون اگر این اتفاق بیافتد امریکا و اسرائیل بهانه حمله به ایران را از دست داده و منافع مشترکشان که نفوذ بیشتر در منطقه، ضعیف و محدود کردن بیشتر چین و روسیه و سیطره کامل بر منطقه ثروتمند خاورمیانه خصوصا خلیج فارس است که این منافع با جنگ و ویران کردن ایران محقق می شود که این بهانه را رژیم ایران و خصوصا احمدی نژاد با ساخت بمب اتم به امریکا خواهد داد. پس اگر مردم ایران موفق به ساقط کردن رژیم دیکتاتوری ایران شوند امریکا دیگر بهانه ای برای فریب افکار عمومی دنیا و جنگ با ایران ندارد.