● ادبیات

شعارهامان گاهی هم بايد اينطور باشند، اگر هنوز به خاطر داشته باشيم که فرزندان آب و خاک و آفتاب هستيم و خويشاوندان طبيعت!

"رقیه كبیری» را می‌توان شاعرو نویسنده پركار آذربایجان شرقی نامید. انتشار منظم رمان‌ها، داستان‌های كوتاه و سفرنامه‌ها ومجموعه شعر به قلم او در چند سال اخیر، این نویسنده را به یكی از چهره‌های ادبی استان تبدیل كرده است. وی متولد 1341 خوی(-شهر آفتاب گردان) است وتحصیل کرده علوم آزمایشگاهی تبریز، که بیشتر وقت خود را به ادبیات اختصاص داده است.داستان ورمان وسفرنامه های فراوانش اورا بیشتر داستان نویس شناسانده تا شاعر

من ترکیم زیاد خوب نبود ولی رسول گوشش به این چیزها بدهکار نبود. با من همیشه ترکی حرف میزد. نمیدونستم چرا دوچرخه ی منو میخواست و گیر داده بود که حتما حتما و فقط هم به خودش بفروشمش...

از آن دلاورعاشقان فرِ ایران؛
در رزمگاه زندگی بگذشته از جان؛
آزاده پیری چون مصدق شد به میدان

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری وصحبت های اخیر آقای حسن روحانی، که قرار بود با کلید مخصوص اش همه قفل هارا باز کند. ترجمه شعرطنز ترکی "حسنی کلید ساز"مربوط به دور اول

از دفتر نداشته ی شعر های گم شده

لب هاى سرخ خورشيد
پيوسته شد به دريا
با اين هواى اشتياق
خالى ترينِ ساحلم .

مدینه گلگون وخانواده زحمتکش او همه عمر شان را در مهاجرت ودربدری سپریکردند
:ابتدا اردبیل را به قصد پیدا کردن کاردر باکوو قفقاز ،ترک کردند،در
دوران استالین دراثر فشار وتحقبر بر خارجی ها از باکو اخراج وبه تبریز
بازگشتند و اینبار پس ازحکومت ملی آذربایجان مدینه مجبور به ترک وطن
شد وخانواده اش به مناطق دیگر تبعید شدند.
اما علیرغم تمامی این سرگردانی ها شاعر هیچوقت ازکار وتلاش ومبارزه
باز نایستادوآرزو وامیدواری در تجربه گرفتن از شکست و تداوم راه محتوای شهرهای او است

بر خاطره گم شده ماند قمر امروز
زان شوکت دیرینه نه یابی اثر امروز
دردا که دگر ناله جانسوز قمر نیست
فریاد رس عاشق شوریده سر امروز

ما دوباره عروسكهايمان را پيدا خواهيم كرد

باز ترانه هاى مادر بزرگمانرا با دل و جان خواهيم خواند

در باغچه هاى مهربانى ، گل خواهيم كاشت 

ما دوباره همديگر را دوست خواهيم داشت .

بیانیه دبیرکل یونسکو به مناسبت روز جهانی زبان مادری سال 2017.روز جهانی زبان مادری، که امسال به آموزش چند زبانه اختصاص داده شده است، همچنین فرصت بسیج برای تحقق اهداف توسعه پایدار و به ویژه هدف چهارم برنامه توسعه پایدار برای "اطمینان از دسترسی همگانی به آموزش فراگیر و با کیفیت و ترویج یادگیری مادام العمر" است. آموزش و پرورش و اطلاعات به زبان مادری قطعا برای بهبود فرآیند یادگیری، بسط اعتماد به نفس و عزت نفس، که از جمله مهمترین محرکه‌های توسعه هستند، ضروری است.
وجود ما وابسته به زبان است. فرهنگ‌ها،

بازنويس يک شعر قديمی، اين بار به حرمت آن سبز که دیگر به سرخ زده است و آن سرخ که به جان دشت زده است و آن بغبغوی در گلو شکسته ی مانده در دور تر های هوا، که در همين نزديکی هاست.

چو او را جایگه باغ بهشت است //
به سوکش مویه کردن زشت زشت است//
کنون باید به یادش گل فشانیم //
به جایش اطلس و سنبل نشانیم

برگرفته از قصه ها ولالایی های فولکلوریک ترکی====
آموزش مادر برای فرزند خود===
قصه عشق خان چوپان وسارا=====

در خیابان ها دویدم بهمن پنجاه وهفت؛
حنجره-ی خود را دریدم بهمن پنجاه وهفت؛
شاه فرمود «این صدای انقلاب ملت است»؛
با دوتا گوشم شنیدم بهمن پنجاه وهفت

در این بازارِ بی خدا و بکامِ ملا!

بابکه ، ستارخانا اولموش وطن
سنگر ایمان دی آذربایجان
وار نسیمی تک ایگیت اوغلانلاری
مرکز طغیان دی آذربایجان
معجز و صابر کیمی سیما لزه
عرصه جولان دی آذربایجان

آیا داستان زنان مارکسیست دور و بَرِ برشت با "عشقهای آزاد"ی که به بن بست و شکست و سرخوردگی می‌رسید یکی است با داستان زنان حرمسرای مردان شرقی؟ به نظر من یکی نیست. امّا گیرم ایراد برخی زنان ایرانی به چنین روابطی وارد باشد و برشت آلمانی هم بجز زنش هلنه وایگل، مُتعه و صیغه‌ای داشته است. اگر چنین است، چرا آنان رابطه ی گلستانِ متأهل با فروغ را مدرن و متبرّک می‌خوانند؟ ...

شعری به مناسبت ۲۲بهمن
=========

تا دانه يی برويد و بشکافد
مفهوم خاک را
بيهوده نيست باد که می آيد
(بايد خطوط فاصله را پر کرد.
بايد خطوط فاصله را...
بايد)

بدرود ای" ساقی جام زهر"

دختر زیبای وطنمان، ای شاهین، به آفتاب- نگاه کن، نگاه کن
ستاره پرفروغ خلقمان، ای گل من، به خلق نگاه کن ، نگاه کن

تاکی عزیزان، در بند و زنجیر؟
تاکی جوانان، بر چوبه دار؟
تا چند حبس وتاکی شکنجه؟
تاچند اعدام، تا چند کشتار؟
در پاسخ این ظلم و تعدی
از این رژیم منفور و خونخوار
خلق ستمکش، راهی ندارد
جز پایداری، جز راه پیکار!

‏kən-gər-lu
‏çon-qa-ra-lu
kən-gər
لوحه‮ ‬هایی‮ ‬هست‮ ‬که‮ سومریان‮‬ عنوان‮ ‬صد‮ ‬شغل‮ ‬را‮ ‬ ‬نوشته‮ ‬و‮ ‬به‮ ‬یاد‮ ‬گار‮ ‬گذاشته‮ ‬اند

اما میبینم همین جا
در برابر چشم همه
هستند کسانی که
تن کوهستان و
تن دشت و بوستان و
تن آفتاب و باران را
فروخته اند و با وقاحت تمام
بر صندلی شرافت این سرزمین تکیه زده اند

من که نامم گشته زن سازنده ی یک کشورم//
چرخ این دنیا بچرخانم جهان را رهبرم
//
در بلندای زمین و آسمان جای من است//
پس نگوئیدم نگوئیدم ز مردان کمترم

با مشق های ناتمام چه بايد کرد؟
ای همکلاس ساکت مغموم
با دست های سرد!

اكنون پس از سالها كه از تاريخ نگارش مقاله عباس اقبال و تذكار پيش بينانهء وى سپرى شده مى بينيم، تعليمات اجبارى و برنامه آموزشى كشور به گونه اى كارساز و بار آور اجراء نشده، كه موجب بصيرت عامه شود. يا به تعبير، آن عالم فاضل دور انديش، خشت پابرجائى نبوده، كه بنيان سعادت ايرانى بر آن استوار گردد. بتواند زنگ نادانى از صفحه دلها بزدايد.

آینده ای برای خدایان زور نیست //جز ننگ و تیره روزی و نابودی و شکست!



:

جاده بن بست است
نور آفتابى نمى تابد براين راه خراب
در محيط وحشت و آشفتگى
چشم ها را بست بايد،  چون حباب .

Ölüm bizi - Tuta bilməz - Əli bizə çata bilməz
مرگ نمی تواند ما را بگیرد- دستش به ما نمیرسد...

در یخبندانِ شرافتِ ملا

استقلال ایران در درجه اول مرهون ادب اوست ! زیرا عامل وحدت از شمال به جنوب واز مشرق به مغرب ، همین زبان شیرین و وحدت تفاهم وادبیاتش است که چون زنجیرى زرین دل هاى مردم را به هم پیوسته است ! تبریزى و سیستانى ، اهوازى و لاهیجانى، کرمانشاهى وخراسانى ، بالهجه ها وگاه بااعتقادات مختلف همه از خواندن شاهنامه غرق افتخار و دستخوش هیجان مى شوند ! تا آن جا که حاضرند جان بدهند وایران را ندهند !

زندگی با آنهمه سختی
بهر ما رزمندگان، زیباست
آنچه ما را میدهد نیرو
جلوه زیبائی فرداست!

در 150 سال اخیر نیز که جنبش پیشرفت اجتماعی در کشور ما در جریان است، اکثریت نظریه پردازان و فعالین سیاسی و اجتماعی ایران از نظریه های اقتدارگرا و دیکتاتور خواه پیروی کرده اند و "آزادی" را که ارزشی عام و معنا بخش به زندگی اجتماعی متدنانه است، جز به عنوان وسیله ای برای دست یابی به قدرت درک نکرده اند و از آن سودی جسته اند